Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kairos

‘Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast…’ zingt Herman van Veen me toe vanuit de radio.
Een liedje over tijdnood en het eeuwige hollen van de mens.

In een razend tempo worden dagen en maanden door tijdsdruk weggevreten. Alles moet sneller en perfecter. Er moet gescoord worden, op elk niveau.
Toch lijkt het alsof we - meer dan vroeger - de vrijheid hebben om alles, maar dan ook alles, zelf te kunnen regelen. Wasmachine, vaatwasser, microgolf, vergaderen tijdens de lunch, snellere computers, gsm, flexibele werktijden… Ze moeten ons helpen vrije tijd bij te maken: kostbare tijd die we kunnen benutten voor onze hobby.

Jammer genoeg blijken vele hobby’s in hetzelfde bedje ziek te zijn. Ze zijn prestatiegericht en missen de voldoening die ze zouden moeten geven. Er worden hoge eisen opgelegd om de hobby zogenaamd waardevol te maken. Om te vissen heb je een dure hengel en nog duurder bijhorend materiaal nodig. Fietsen doe je niet onder een bepaald budget. Reizen als hobby? Liefst zo ver mogelijk.
De hobby wordt geëtaleerd, liefst met een duur prijskaartje. Wat betreft de tuinhobby is dit niet anders. Tuintrends doen ons geloven dat hun tendens een must is.
Nog steeds geen dure tuinornamenten in de tuin in de plaats van je geliefde tuinkabouters? Hoog tijd om de bende van sneeuwwitje naar het recyclagecentrum te brengen. Het oude terras nog steeds niet vervangen? Begin er maar onmiddellijk aan, en zet die hoge prijs uit het hoofd. Kwaliteit kost geld.
Het oude terras verdwijnt. De potten in terracotta lijken ineens te vloeken op het nieuwe terras met blauwe hardsteen. Ze worden vervangen. Het tuinmeubilair volgt. De beplanting in de border wordt aangepast, en uiteindelijk belanden opa’s tuinkabouters afgebladderd in het recyclagecentrum met de smoes ‘dat verven…, tijdrovend’.
In feite was het niks tijdrovend maar leuk, het schilderen van de kabouters. Een aangenaam creatief winterwerkje met als resultaat: blozende kabouters die op hun paasbest de lente brachten in de tuin.

De resultaatgerichte tuin – jammer genoeg trendy – bijt niet alleen een flinke hap uit ons budget, hij vreet ook tijd en energie. Niet enkel een uiterst nette tuin vereist voortdurende controle; een ogenschijnlijk wilde tuin kan even energieopslorpend zijn, want ook hier moet het plaatje kloppen.
Het is moeilijk af te stappen van al die opgeklopte normen die ons worden opgedrongen en die amper haalbaar zijn om te realiseren. Ik laat me ook regelmatig verleiden en lees aandachtig wat tuinvernieuwend is, met grootse tuinplannen in het achterhoofd.

De tijd in ons leven is beperkt. In plaats van de meeste aandacht te schenken aan de tijd die vooruitsnelt en ons zo ontsnapt (chronos), zouden we de tijd moeten koesteren die vervulling geeft (kairos). Voor mij, tuinminnende ziel, geeft de tijd die ik spendeer aan het kuieren, het werken, het plannen en vooral het dromen in mijn tuin, mij grote voldoening.

En omdat wensen ook leuk zijn om tussendoor, en niet enkel bij verjaardag en nieuwjaar, te geven, wens ik iedereen een overvloed aan kairos toe: deugddoende tijd, waarbij ik hoop dat menig tuinkabouter een nieuw pakje, blozende wangen en een hagelwitte muts toegestoken krijgt.

Schrijver: Greet Berghmans, 7 februari 2006


Geplaatst in de categorie: hobby

2.0 met 2 stemmen 984



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)