Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een praatje

Een tijdje geleden zag ik bij 'De Wereld Draait Door' twee goedlachse meiden die buttons uitdeelden ter stimulering van een spontaan praatje op straat of in het openbaar vervoer.
Nu ben ik sinds mijn vroegtijdige vervutting ten prooi aan een ernstig gebrek mbt geregelde toevoer van spontane praatjes.
Dat is nu eenmaal de prijs die op de vrijheid staat. En die betaal ik desondanks graag.
Maar toch. Vanochtend spontaan een poging gewaagd tot vrijblijvend conact met de medemens.

Terug van De Spar, optornend tegen een ijzige oostenwind, richtte ik het woord tot een middelbare man die voor de kapperszaak zijn fiets aan het ontsluiten was.
Hij kwam net bij de kapper vandaan en dus warmgedraaid inzake loze praatjes, schatte ik zo in.

"Ongezond koud meneer..", opende ik, diep weggedoken in mijn - volgens vrouw - belachelijke ijsmuts.
"En dat voor de tijd van het jaar".. gaf ik het geheel nog een metereologisch tintje..
Genoeg klassieke aanknopingspunten dunkte me..
Rooddoorlopen oogjes keken mij vanonder een bouwmarktpet achterdochtig aan.
"Daar heb ik geen last van"..Riposteerde hij.." IK kan ertegen"..
De naduk op het persoonlijk voornaamwoord degradeerde mij bij de start van ons praatje al tot een kansloos watje.

"Dan heeft u vast een dikke huid"..Een ironische glimlach en de bijbehorende grapjes komen er bij mij uit voor ik er erg in heb.
Zijn blik verkwaadde ineens zichtbaar en hij staakte een moment de activiteiten rond het op gang brengen van zijn rijwiel.
" Had je soms wat..?"

"En zo lag ik 's morgens om 10 uur al bijna te matten in de Ferdinand Bol,.. Meneer Sonneberg.. "

Schrijver: Trawant, 25 maart 2007


Geplaatst in de categorie: individu

2.5 met 4 stemmen 1.896



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)