Onze vakantie (slot)
Een vakantie begint op de heenreis als de voordeur dichtgaat en eindigt als de voordeur weer opengaat. Dat is bij onze reis niet anders.
De terugreis was weer een reis met plezierige momenten. Het begon al bij het instappen, een eekhoorntje rende gauw een boom in toen wij kwamen aanlopen. We glimlachten tegen elkaar en dat is al een fijn begin van de dag. Froukje rijdt en ik stippel de reisroute uit, ik ben dus de Klaas Klaas een levende concurrent van de Tom Tom.
Elke dag is een vakantiedag, dus ook de terugreis is zo’n dag. We zouden na één uur stoppen bij een uitspanning waar ze heerlijke koffie met gebak op een lommerrijk terras serveren. Een kinderboerderij, speeltuin en midgetgolf maken de uitspanning compleet. Het was wat drukker dan normaal op de weg en daardoor duurde de reis een kwartier langer. Op het terras was het niet druk, dus voordat wij een tafeltje hadden gevonden waren er weer een paar minuten voorbij. Toch vonden wij een tafeltje op de ideale plek: met zicht op de kinderboerderij. Een vriendelijk ogend meisje kwam vragen wat wij wilden hebben en wij bestelden koffie. “Ik kijk even bij de kinderboerderij”, zei ik tegen Froukje en rolde richting omheining.
Van verre zag ik al een oma met haar kleindochter van een jaar of vier kijken naar een kleine pony met een groot “ding” naar beneden hangen en omdat het gras wat hoog stond, zag je niet waar het geval eindigde. Ik hoorde het meisje nog net vragen: “oma, wat is dat voor een poot onder dat paardje?” De oma bloosde tot aan haar knieën en keek mij hoopvol aan. Ik ben ook de beroerdste niet en zei tegen het meisje: “Een paard heeft geen poten, maar benen, echt waar en eigenlijk hebben alle dieren benen. Normaal heeft zo’n paardje vier benen, maar bij deze is de handrem aangetrokken en daarom lijkt het net of hij vijf benen heeft.” De kleine keek naar haar oma waar de knieën al weer de normale kleur hadden gekregen en keek mij verwonderd dankbaar aan en knikte driftig naar het kind en liep zonder om te kijken ver van mij weg.
Terug bij het tafeltje vroeg Froukje wat ik nu weer had uitgespookt. Ik vertelde summier het verhaal en ze moest zo hard lachen dat ze vergat om boos te kijken. Een tafeltje verder had een vrouw plaatsgenomen en zwaaide uitbundig naar de serveerster. Deze stond met de rug naar haar toe, dus zwaaien hielp niet echt. Ik kon het niet laten en zei: “u moet hardere maatregelen nemen, want ze ziet het niet.” Ze keek mij met een fronsende blik aan en riep toen zo hard naar de serveerster, dat de pony van schrik weer vier benen had. De serveerster kwam er aan en vroeg poeslief: “riep u mij?” De vrouw bestelde koffie met gebak. Ze kwam ongevraagd aan ons tafeltje zitten en zei dat ze een vermoeiende nacht achter de rug had. Mijn blik gleed weg naar de pony, maar die stond nog steeds op vier benen.
“Marga is de naam en ik ben 48,” zei ze en wij stelden ons ook voor alleen noemden wij onze achternaam in plaats van de leeftijd. “Ik ben geschejen van mijn man, al vijf jaar en heb drie puberende tieners; de jongste is 18 en de oudste is 25.” De serveerster kwam met de koffie en een stuk appelvlaai met slagroom. “Vannacht werd ik wakker,” ging de vrouw verder “en ik had iets in de hand. Ik durfde niet onder de deken te kijken, want je weet maar nooit. Ik slaap alleen, ja af en toe komt mijn ex aanwippen en soms heb ik een relatie, maar niet vannacht.” Ik zag die ex komen aanwippen en vroeg mij af hoe dat gebeurde, maar veel tijd kreeg ik niet want het verhaal ging al weer verder. “Uiteindelijk heb ik toch gekeken en jullie raden nooit wat ik in mijn hand had: eenn ondergebit!” Froukje kon haar lachen maar moeilijk verbergen en ik vroeg: “was dat uw eigen gebit of lag die er al langer?” Froukje hield het niet meer en moest voor de nodige verschoning naar het toilet. De vrouw keek mij verbaasd aan en zei dat het natuurlijk haar eigen gebit was. Froukje kwam terug en zei dat ze al afgerekend had en we knikten Marga vriendelijk toe. Een hand durfde ik niet goed te geven, want ik wist niet in welke hand ze het gebit vast had afgelopen nacht.
In de auto zei Froukje dat we meteen naar huis zouden rijden en keken elkaar met pretoogjes aan. Toch een leuke vakantie gehad. We reden inderdaad meteen naar huis en toen wij de voordeur open deden was de vakantie voorbij. Het is heel vreemd, maar thuis ben je niet meer op vakantie. Hoe mooi het thuis en de tuin ook is, de vakantie is echt voorbij.
Geplaatst in de categorie: vakantie
Vakantie
663
Geef je reactie op deze inzending: