De gouden klaagvaas
Opstaan en je gaan wassen en aankleden.
Een dagelijks ritueel dat de ene maal ’s ochtend vroeg begint en soms als je wilt uit slapen een paar uurtjes later.
Deze dag was het begin van de nieuwe week en eigenlijk had ze geen vastomlijnde plannen.
Een mens moest wat zien te maken van zijn leven.
Dus vaste voornemens mochten daarbij niet ontbreken.
Elke zaterdag zou ze iets gaan winkelen of in elk geval iets ondernemen.
Niet dat ze daar zo van genoot in haar uppie, maar ze zou er vast wel aan wennen.
De zondag? Tja als er geen mens op bezoek kwam en ze wist zelf ook niet wie ze met een bezoekje kon vereren, dan zou ze van de zondag een werkdag gaan maken.
Haar huis had soms wel degelijk een goede schoonmaakbeurt nodig.
Ze had een paar pracht zonen en die kwamen wel degelijk helpen als ze er om vroeg. Niets te klagen dus.
Maar dan was er weer die ochtend dat je jezelf kon beklagen, omdat je je zo alleen voelde.
Ze belde haar vriendin en vroeg of ze tijd had die middag.
Of het zo moest zijn, ze kwam diezelfde dag, een geen uurtje later en vroeg of ze mee de stad inging.
Wat was dat gezellig.
Ze moest wat meer haar mond opendoen, dan ging alles vanzelf besloot ze.
Het was een gezellige dag geworden en ze dacht er met veel plezier aan terug.
Zo waren er wel meer van die goede herinneringen.
Steeds vaker en steeds meer.
Het mooiste van die bewuste dag dat ze onverwacht op stap ging was de vaas. Ze kwam hem tegen in een speciaalzaak met allemaal glazen vazen en schalen. De één nog mooier dan de ander. Deze vaas was afgeprijsd. Ze moest en zou hem kopen en deed dat dan ook.
’s Avonds leek hij wel van goud. Het was een zeer aparte vaas, overdag licht doorschijnend met prachtige matbruine smalle versieringen en door het zonlicht kreeg de vaas een gouden gloed.
’s Avonds bij kunstlicht werd hij gewoon een gouden vaas. Het werd een kostbaar relikwie dat een ereplaats kreeg op een tafeltje voor het raam.
Nu wist ze dat er elke dag bijzondere dingen konden gebeuren en dat je het alleen maar hoefde te vragen.
Geplaatst in de categorie: individu
goud
742
Geef je reactie op deze inzending:
“een fluitje van een cent”
In het begin…. zit je er heel erg tegen op! Maar als je de “berg” hebt bedwongen, dan blijkt het “een fluitje van een cent”.
Want betreft: DE GOUDEN KLAAGVAAS!!
Telkens als je hier weer naar kijkt, zul je met “weemoed” terug denken aan deze geslaagde ochtend met je vriendin.
Tja, zo gemakkelijk is het leven
“een fluitje van een cent”
In het begin zit je er heel er tegen op! Maar als je de “berg” hebt bedwongen, dan blijkt het “een fluitje van een cent”.
Wat betreft: DE GOUDEN KLAAGVAAS!!
Telkens als je hier weer in kijkt zul je met “weemoet” terug denken aan deze geslaagde ochtend met je vriendin.
Tja, zo gemakkelijk is het leven