Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De grote grijze wolf

Oorspronkelijk was het een veemarkt, maar nu staan er alleen maar heilige koeien, zij het heel oude, want het is de Vehikel Oldtimer Beurs in Utrecht.
Een ideale gelegenheid om oude liefdes weer eens op te poetsen. Als ik aan kom rijden zie ik buiten al de nodige koopjes staan: een grijze Eend, een Volvo Amazon uit 1964 en een diepzwarte Peugeot 404, allemaal bedrieglijk voordelig geprijsd. Ik koop een kaartje en loop naar binnen. Oude auto’s is een mannenwereld, dat is duidelijk. Hier kan ik ongestoord genieten en dromen.

Eigenlijk ben ik op zoek naar een mooie Citroën DS uit de jaren zestig, maar ik heb besloten mij vandaag door geen enkele standhouder te laten verleiden. De auto’s verleiden mij des te meer. Heel af en toe kruip ik achter een antiek stuur en snuif ik de geur van vergetelheid op. Waarom roken auto’s vroeger zoveel lekkerder dan tegenwoordig? Ik droom weg in een Opel Olympia en verbaas mij over het iele pookje van een Renault Dauphine. Het rode interieur roept herinneringen op aan mijn vroege jeugd. Als ik aan de rechterkant ga zitten is het net of ik zit te wachten op mijn vader, die elk moment kan instappen.

Hij is vertegenwoordiger in wijnen en vandaag mag ik met hem mee langs de klanten: de Spar in Zutphen en de Vivo in Doetinchem. Tussen de middag gaan we samen eten in een restaurant, waarna hij meestal even gaat biljarten en ik blijf rondhangen bij de jukebox. Ik ruik de vertrouwde geur van alcohol die opstijgt uit de dozen wijn die achterin staan. Een geur die altijd als een zweem van liefde om mijn vader is blijven hangen. Op de achterbank liggen folders en wat nieuw etalagemateriaal. Straks, wanneer hij instapt en zwaaiend naar mijn moeder en mijn broers wegrijdt, zal ik hem de vraag stellen waarop ik het antwoord van te voren al weet: ‘Waar gaan we heen?’ En als altijd zal hij, met één hand aan het stuur en met de andere hand rommelend in zijn zakken, op zoek naar sigaretten of een rolletje groene Rang, hetzelfde antwoord geven: ‘Naar de grote grijze wolf.’

Ik schrik wakker als er daadwerkelijk iemand instapt die mij wat bevreemd aanstaart. In verwarring mompel ik een groet en stap ik uit de auto en daarmee uit het verleden. Ik slenter verder over de beurs, als was ik op zoek naar mijn vader en met hem naar de grote grijze wolf.

Schrijver: Ate Vegter, 4 april 2008


Geplaatst in de categorie: ouders

2.3 met 3 stemmen 455



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)