Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het onverwachte geschenk.

Gisteren staat er ineens een buurvrouw voor mijn deur, ding-dong ik doe open.
Dit buurtje - iets jonger dan ik - vraagt ineens aan mij of ik grote handen heb.
Moet ik toegeven dat ik flinke kolenschoppen onder aan mijn armen heb zitten en verbaasd hou ik mijn handen omhoog.
Ineens geeft zij mij een grote ring met een prachtige steen er in. Ik weet dat zij iets doet in halfedelstenen die in oorbellen en ringen worden verwerkt.

Om een lang verhaal kort te maken: de ring was beschadigd in het vervoer hier naar toe, maar omdat zij het zo'n mooie steen vond, was het zonde om hem in een la op te bergen. Of ik hem wou hebben!

Nu ik zal geen nee zeggen: 1. omdat ik zelf ook gek ben van stenen en 2. omdat ik niet zoveel juwelen bezit.
Ik pas de ring en hij zit als gegoten. Ze noemde mij nog de naam van de steen en weg was ze.

Nu dat vind ik leuk die echte spontaniteit: dat zie je niet veel meer.
Zelf ben ik een natuurmens en wandel graag door bossen en verzin mijn eigen verhaaltjes over bosnimfen enzovoorts.
Dus ik ga naar binnen, nieuwsgierig naar de afkomst en de werking van de steen.

Achter mijn computer type ik de naam van de steen – Serafiniet - en er komt nog heel wat naar voren. Het is een steen die verbinding maakt met boswezens en omdat ze zulke mooie dieptegangen heeft is het net of er zilveren engelenvleugels in verwerkt zijn.
Verbaasd kijk ik nog eens naar de ring en inderdaad het is net of je twee zilverachtige vleugels ziet.

Er worden ook prachtige gedichten en verhaaltjes geschreven over deze steen, die uit Siberië komt.
Ik begin te glimlachen terwijl ik bij mijzelf bedenk: hoe is het mogelijk is dat die steen van heel ver weg naar dit uithoekje in Zeeuws-Vlaanderen is gekomen. Om dan door een buurvrouw aan mij te worden gegeven omdat ik grote handen heb.

En toen ik opgezocht had wat de steen precies voor krachten bezit, voelde ik dat geen enkele steen beter bij mij zou passen dan deze.

Bedankt buurvrouw, de steen is op de juiste vinger beland.
Wat ben ik blij dat ik nog in wonderen geloof, want zo mag je ze ook nog eens beleven.

Schrijver: E van Dam, 1 juli 2008


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.1 met 8 stemmen 1.052



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)