Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Gouden momenten en Limburgse vlaai

Nietsvermoedend van het verloop van die dag stond ze gewoontegetrouw te wachten op haar beurt bij de kassa van de supermarkt.
Het was hoog tijd dat ze haar provisiekast eens zou vullen.
Altijd maakte ze dan een boodschappenbriefje om niets te vergeten.
Het briefje was geschreven op volgorde van de producten die ze met haar gang door de winkel tegen zou komen.
Heel praktisch en tijdbesparend.
Zo zat ze ook wel een beetje in elkaar, een praktisch mens zonder al teveel drukte. Altijd en overal wist ze wel een oplossing voor.

Ze was zich niet eens zo bewust van die eigenschappen.
Ze woonde alleen in een leuk huis, dat ze de laatste jaren naar haar eigen smaak had ingericht.
Het leek wel alsof er niets meer te verbeteren viel.
Ze was erg vaak verhuisd, weliswaar niet geheel vrijwillig, maar als je getrouwd was, handelde je tenslotte in het belang van je partner vond ze.
Deze had dus carrière kunnen maken door steeds een nieuwe arbeidsplek te aanvaarden met de daarbij behorende verhuizing.
Flexibel was ze er wel door geworden.

Nu woonde ze dan al geruime tijd alleen en dat beviel haar wel.
Natuurlijk had ze haar vrienden, want zonder hen zou ze niet weten hoe ze voldoende gezellige dagen zou beleven.
Tijdens haar rondgang door de winkel was ze tegen een Limburgse vlaai aangelopen. De herinnering aan haar uitstapje naar Valkenburg stond haar weer voor de geest. Het was een bijzondere dag geweest.
Ze keek nogmaals naar de vlaai en natuurlijk moest die mee naar huis met de bijbehorende slagroom.

Ze werd plotseling op haar schouder getikt en een olijke vrouw zei tegen haar dat ze (naar de vlaai kijkend) wel een kopje koffie met die vlaai zou lusten.
Heel spontaan zei ze: "Okee, loop maar even mee naar mijn huis, het is inderdaad veel gezelliger koffie met zijn tweeën te drinken en zeker weten met een lekker stuk vlaai".
De vrouw was niet eens zo verbaasd dat ze uitgenodigd werd.
Het was wel apart, maar gezellig liepen ze naar haar huis en voor ze het wist, zaten ze samen achter een bakje koffie met Limburgse vlaai.

Dit waren gouden momenten vond ze.

Schrijver: Eva Mensch, 5 september 2008


Geplaatst in de categorie: vrouwen

2.1 met 12 stemmen 529



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)