Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

DE SPRONG

Wat kan een mens in een andere leefsituatie terecht komen en wat kan het leven dan verbeteren bedacht ze zich die morgen.
Geheel impulsief bekeek de vrouw een site voor woningruil en tot haar grote verbazing stond er een ruilverzoek uit de buurt op deze site, met een flat van driehoog en ook nog met lift.

Precies zoals ze had bedacht en gehoopt dat ze later ooit zou vinden.
De woning waar ze woonde met drie woonlagen en tuin voor en achter werd wel wat zwaar voor haar, vooral als je niet zo sterk meer was.
Het was op de derde verdieping, dus geen eng hoog gebouw en geen mensen boven haar.

Dat laatste was van levensbelang voor haar, want ze had een aantal jaar geleden een ongeluk meegemaakt, waarbij een vrouw van 13 hoog van een flat was gesprongen.
Ze woonde toen zelf in deze serviceflat en had op dat moment overal de verantwoordelijkheid voor.
Na dit gebeuren regelde ze alles zo goed en zo kwaad als het ging.
Tijd om na te denken had ze niet, het was een hele prestatie dat alles goed geregeld was.
Er kwam een hoop bij dit ongeluk kijken.
Het gebeurde ’s ochtends om half zeven en werd door twee jonge mensen ontdekt, die vervolgens alarm sloegen.
Zij was degene die daarop diende te handelen en te reageren.
De politie, de dokter, de familie dienden gewaarschuwd te worden en niet te vergeten de opvang van de twee jonge mensen die alarm hadden geslagen op deze zo afschuwelijke morgen.

Trots was ze dat ze adequaat gehandeld had en trots dat ze wist hoe ze met de jongelui die haar hadden gevonden moest omgaan.
Ze wist dat ze hen moest beschermen om een shock te voorkomen.
Alles leek onder controle totdat midden in alle drukte een ouder iemand van de bewonerscommissie op haar afkwam en haar verontwaardigd meedeelde dat zij hen eerst had dienen te waarschuwen.

Dit was voor haar het einde van het verhaal, ze knapte finaal af en kon niet gewoon meer op een gewone manier reageren.
Slapen kon ze ook niet meer, ze woonde namelijk in dezelfde flat op de onderste verdieping en het leek alsof alle verdiepingen op haar borst drukten.
Een boterham jam eten was ook al niet te doen, ze kreeg weinig of niets meer naar binnen.
Ze moest daar weg, iets wat dan ook niet veel later gebeurde.

Door dit incident kwam ze in een eengezinswoning in de buurt te wonen, maar ze was inmiddels wel een paar jaartjes ouder geworden.
Nu zag zij dit aanbod dus, iets waarvan ze meteen besefte dat zij dit met beiden handen moest aanpakken en razend nieuwsgierig geworden schreef ze een mail.

Dat was inmiddels 5 maanden geleden en ze woonde nu al zo een drie maanden in de flat. Wat een voordelen had het wonen hier bedacht ze die morgen.
Ze had geheel naar eigen idee deze flat ingericht met de middelen die ze had. Het had haar wel een paar weken denkwerk bezorgd, maar het resultaat mocht er wezen. Het vrije uitzicht voor en achter was uniek.
Het contact met mensen verliep als vanzelf.
Haar leven zag er heel gezellig uit, niet alleen met ouderen maakte ze contact, maar ook met jongeren.
Natuurlijk bood ze altijd haar hulp aan, met onverschillig wat en die moeite werd op vrij korte termijn beloond.
Ze voelde zich ontzettend tevreden en opgelucht.
Het leek alsof na 20 jaar al de ellende van de sprong van de vrouw destijds was verdwenen.

Eindelijk kon ze zijn wie ze echt was.

Schrijver: Eva Mensch, 23 januari 2009


Geplaatst in de categorie: verhuizen

2.5 met 8 stemmen 1.302



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)