nachtmerrie

Tot in het oneindige tikt mijn tellen weg. Losgeraakt van de werkelijkheid, gedoemd tot een eeuwig grenzeloos bestaan. Waarin elke kans op houvast ontbreekt, en geen enkele communicatie meer aanwezig is. Een nachtmerrie zonder opening naar ontwaken. Verdwaalde alleenzaamheid, verzeild geraakt in een kosmische leegte.

Mijn zwarte gat. De laatste jaren uit het zicht verdwenen, nu mijn aandacht trekkend via het tikken van mijn klok. Durf ik het aan deze oneindigheid te gaan voelen. Kàn ik dat, zonder onomkeerbaar in het duister te verdwijnen.

Evenwicht tussen hemel en aarde is een vereiste. Geeft mijn fysieke stevigheid die balans, heb ik in de loop der jaren genoeg klei vergaard? Dit wordt millimeterwerk, bij elke minimale stap ervaren of er nog vaste grond onder de voeten is. Met het aardse koord stevig om mijn middel. Een poging om uiteindelijk beide werelden binnen mijzelf te verenigen.

Schrijver: Joke Bot, 11 maart 2010

vleugelstrekkendhotmail.com

nachtmerrie zwarte g zwarte gat

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.2 met 4 stemmen 312