Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Lunatic

Ik zag de bolle ronding van de maan oplichten in de donkere nacht, zoals ik dat merkwaardige voorwerp al zo vaak heb gezien, altijd met een zekere argwaan en onrust tot diep in mijn lijf. Ik fietste extra hard door, om mij zo snel mogelijk te verschansen in mijn woning. Ik deed snel de gordijnen dicht, de lichten aan en de televisie aan. Het kon me niet schelen wat er voor was, als er maar afleiding was en anders kon ik nog één van de vele onbekeken DVD's bekijken. Ik had 'Avatar' nog niet goed bekeken, omdat ik er in eerste instantie geen donder aan vond, misschien kon ik dat beeld bijsturen. Ik trok een kurk uit een Chileense wijnfles en ik nestelde me op de design-bank. Exclusieve hapjes binnen handbereik. Soms gluurde ik even door een spleet in de gordijnen naar buiten, of zij er nog steeds was, zij, want het is moeder maan en vader zon, zo had ik geleerd. Ze keek me aan, direct sloot ik de gordijnen. 'Wat ben je toch een gemene plaagplaneet!', zei ik hardop. Ik wist dat de mens voor 90% uit water bestaat en dat er daardoor bij volle maan veel onbewuste emoties naar boven komen, omdat de maan die omhoog trekt. Bizar, maar wel degelijk waar. Altijd was ik onrustig bij volle maan, verdrongen verlangens en gebeurtenissen kwamen spontaan mijn arme geest verpesten, ik dacht dat ik die nare beelden de kop had ingedrukt, maar nee hoor, daar waren ze alweer, gemener dan ooit. Vooral erotische verlangens en beelden staken de kop op, vroeger ging ik dan zwerven van kroeg naar kroeg om die heftigheid te dempen met sloten alcohol en het zien van sexy jongedames in bevallige houdingen. Op de menukaart kijken en er niet van eten, dat was vaak genoeg remedie. Dat ik een typische maanzieke dwaas ben, dat was mij allang duidelijk, gezien de vele negatieve ervaringen van haar uitstraling. Maar is zij wel zo negatief als ik denk? Is het niet juist heel therapeutisch positief wat zij teweeg brengt? Want van verdringing en onderdrukking krijg je verkrampte, emotioneel verstikte persoonlijkheden, terwijl zij dat om de zoveel tijd weer herstelt. Zij brengt lucht en verademing in de emotionele verstikking. Ik was dus bang voor haar, terwijl ik daarnaast haar intens waardeerde. Een dubbele agenda. Dat heksen vaak hun rituelen uitvoerden bij volle maan, moet ook niet voor niks zijn geweest, zij kenden natuurlijk ook die aantrekkingskracht en de sfeer van opperste mysterie. Het vrijkomen van onbewuste beelden en emoties. Dat die rituelen vaak naakt gebeurden, is ook begrijpelijk, want de naakte zielenroerselen kwamen op zijn sterkst opzetten. Het lichaam volgde de psyche. Ik herinnerde mij ook een Italiaanse film, waarin de maanmagie prachtig tot uitdrukking kwam, met een man die werkelijk leed onder de maanstraling. Astrologen geloven in de invloed van de sterren op ieder mens, waar ik ook toe neig, vooral, omdat ik de invloed van de maan vaak heb ondervonden. Over empirisme gesproken. Dat er mensen op de maan geweest zijn, vind ik prima, maar dat schendt niet mijn heilige maanmythe. Neil Armstrong fladderde wat op en neer, plaatste de Amerikaanse vlag erop en verdween weer. Alsof een mug even langs vliegt. Betekenisloos. Het deed niets af aan de krachtige natuurbron, die de maan voor mensen is. Maanmensen zijn vaak nachtdieren, ik dus ook, want 's nachts kom ik tot leven, overdag ben ik niet veel soeps, om niet te zeggen een aangespoeld wrak. Ik dronk die avond van de fles Raki, die mijn bewustzijn al gauw benevelde. Hasjwalmen kwamen door de muren. Ik leed aan een neurotische tic vanwege de maan, die bij mij naar binnen gluurde. Plotseling werd er op de voordeur gebonkt, ik schrok wakker, slenterde naar de deur en deed open.

Het licht van de bezoeker verblindde me acuut, het was de maan die volop bij mij naar binnen wilde, terwijl ik ineenkromp vanwege de overdosis licht. 'Waarom plaag je me zo?', vroeg ik. 'Omdat ik zoveel van je hou!', zei zij. 'Wat wil je van mij?', vroeg ik. 'Ik wil je opzuigen!', zei zij. 'Kom dan maar binnen!', zei ik, om van al dat irritante gedonder af te zijn.

Schrijver: Joanan Rutgers, 27 september 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

3.5 met 4 stemmen 212



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)