Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Jordaan 1976, de wending

Ik zie ome Cor regelmatig in m’n stamcafé in de Jordaan. We zitten vaak samen aan de stamtafel. Hij is buschauffeur maar is onlangs met vervroegd pensioen gegaan en moet nu leren omgaan met vrije tijd. Hij roert in gedachten verzonken in zijn koffie, er zit hem blijkbaar iets dwars.

Wanda komt binnen, de seksbom van de zestiger jaren, ze is die magische aantrekkingskracht nog niet kwijt. Cor kijkt haar glimlachend na. Iedereen weet dat hij en Wanda in hun jonge jaren een stormachtige relatie hadden, die later bij tussenpozen na een avondje kroeg weer werd aangejaagd.

Hij is niet erg spraakzaam, maar door wegvallen van werkdruk verandert de mens, zoekt sociale contacten. “Ik vergaap me nog altijd aan mooie vrouwen”, zegt hij,
"maar zonder de horden hormonen uit m’n jonge jaren, die mij het denken belemmeren en bevestigen dat de natuur sterker is als de leer, en de vrouw verandert in een object dat veroverd moet worden".

De manlijke fantasie draait gelijk op volle toeren bij het zien van een aantrekkelijke vrouw. Geen contact zonder aan seks te denken, lust staat tussen man en vrouw in. Een seksloze vriendschap met een vrouw op jongere leeftijd is moeilijk, seks en liefde is op die leeftijd het zelfde.

Cor zucht: “de laatste tijd begint verstand m’n gevoel te overheersen, omdat de gevoelens minder heftig zijn want ik veronderstel niet dat mijn verstand toeneemt”. “Nee dat denk ik ook niet”, zeg ik ontactisch wat vaak het geval is als ik een slok op heb.

“Verandering in hormoonhuishouding als je ouder wordt, verandert de vrouw in een neutraal mens, waar ik zonder seksuele prikkels mee bevriend kan zijn. Het is rustiger geen jachtpartij meer, maar ik weet niet of ik er blij mee ben”, mompelt hij, “je mist de vonkenregen, de euforie, het leven wordt minder interessant”.

De twee laatste pogingen van beide tot lichamelijke liefde waren geen succes heeft Cor mij toevertrouwd. Eerst dacht ze dat hij lag na te genieten, tot hij in haar oor snurkt. Laatste keer valt hij voor de daad in slaap, als ze uit de badkamer komt zit hij rechtop op de bedrand te snurken met een sok in de hand.

Wanda schuift bij ons aan. “Haar hese stem vond ik vroeger sexy, maar tegenwoordig heb ik meer de indruk dat het van drank, sigaretten en nachtbraken komt”, fluistert hij me toe, als ze even naar het toilet is.

“Alcohol wekt de lust weer op”, zegt ome Cor. Wanda hangt aan zijn nek, “zullen we vroeger nog een keer laten herleven?” Cor knikt, “dat is goed”.

Als Wanda weggaat tegen middernacht loopt hij haar onvast achterna. Het zal niet zijn als vroeger maar dat kan ze niet schelen, want ze hebben hun herinneringen.

Twee maanden heb ik beide niet gezien, niemand weet waar ze zijn, wat er aan de hand is, en ik begin mij zorgen te maken. Op een dag om borreluur verschijnen ze tot ieders opluchting lachend in de deuropening, ze zijn veranderd, jonger geworden.

Langzaam komt het verhaal eruit. Na een geslaagde liefdesnacht hebben ze besloten, voor het eerst in hun leven, samen op vakantie te gaan en zijn de volgende dag per vliegtuig vertrokken. Als grande finale zijn ze daar getrouwd. “Om economische reden”, zei Cor tegen mij, “natuurlijk”, zei ik.

Na vijfentwintig jaar knipperlicht relatie is het lampje een lamp geworden en blijven branden. Sommige indrukken blijven op m’n netvlies staan: Wanda die als eerste vertrekt en Cor wandelt onvast achter haar aan. Ik denk met weemoed aan ze terug.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 4 november 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen 339



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)