Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

OLIFANT EN MUIS 53 Ik was er al bang voor

Korte inhoud van het voorafgaande
Olifant en Muis wonen samen. Na een goed begin is hun relatie steeds slechter geworden. Toch hebben ze besloten te trouwen. Er is een vlekje op de alvleesklier van Muis geconstateerd.

Het wachtkamertje van de professor was klein. Muis deed de gele doorslag die ze van de administratie had gekregen in zijn bakje. De professor liep uit. Om beurten gingen ze naar het toilet. Olifant wond zich op over de wachttijden in het ziekenhuis.
‘Praat maar even niet tegen me,’ zei Muis
Na drie kwartier kwam de professor wat zoekend naar buiten.
Het was een slanke man met een brilletje op.
’mevrouw Muis,’ zei hij rondkijkend.
Olifant en Muis volgden hem naar het spreekkamertje.
‘Hoe was de punctie,’ vroeg hij vriendelijk.
‘De punctie stelde niets voor. Het gaat me natuurlijk om de uitslag,’ zei Muis kribbig.
‘Ja, natuurlijk’
De professor zocht op zijn computer.
‘Het is vervelend, maar het verslag is er nog niet. Ze hebben mij verteld dat het er vandaag zou zijn’
De professor hief hulpeloos de armen omhoog. Eén ogenblik leek het of hij de dieren weer naar huis zou sturen.
‘We hebben er op gerekend,’ zei Muis.
‘Ik kan natuurlijk informeren,maar dan moet u even buiten wachten’
‘De administratie hier is een puinhoop,’ siste Muis toen ze weer buiten stonden,‘Ik heb dit al zo vaak meegemaakt’
‘Hij heeft zich niet voorbereid,’ zei Olifant.
‘Natuurlijk niet…hij krijgt alles aangeleverd. Hij kijkt pas op het moment dat hij binnenkomt’
Na vijf minuten kwam de professor weer naar buiten. Hij wenkte. Met zijn slanke handen speelde hij met zijn vulpen.
‘Ik heb een vervelende mededeling voor u. De punctie heeft kwaadaardig materiaal opgeleverd. Een operatie kan geen voordeel bieden. Er is natuurlijk de mogelijkheid voor chemotherapie en voor bestralingen. Daar moet ik in het team nog over praten’
‘Wat is de prognose,’ vroeg Muis.
‘Dat kan ik zo niet zeggen’
‘Wij willen graag trouwen ziet u en we hadden dat gepland in Mei, maar we vragen ons af of dat een goede planning is?’
De professor keek door de glazen van zijn sierlijke montuur. Hij had bruine glanzende ogen. Alles aan hem straalde zorgvuldigheid uit.
‘Als u echt van plan bent te trouwen kunt u het het best zo snel mogelijk doen'
‘Hoe gaat het verder,’ vroeg Olifant.
De professor keek nogmaals in het dossier.
‘Neem me niet kwalijk,’ zei hij, ’ik moet iets corrigeren. Ik heb het nog nooit gedaan in dergelijke situaties maar de tumorcellen zitten nogal geconcentreerd. Misschien kunnen we toch opereren. Dat is natuurlijk het beste. Ik moet er met het team over praten. Maar er moet eerst een CT scan gemaakt worden‘
‘Is snelheid belangrijk,’ vroeg Olifant.
‘U moet het zo zien. De tumorcellen hebben zich opgebouwd in de loop van de jaren. Bij de operatie vier jaar geleden is er een kern van cellen verwijderd, maar het gebeurt helaas vaak dat er een heleboel blijven zitten. Dat proces is al lang aan de gang. Een paar weken meer of minder komen er niet op aan’
‘En de suiker,’ vroeg Muis.
’Daar moet u medicijnen voor hebben. Die kunt u via de huisarts krijgen’
Het was tijd voor de afspraken. De professor bood aan om de huisarts onmiddellijk te bellen.
Toen ze de kamer verlieten en stonden te wachten voor de afspraak over de CT scan kwam hij hen achterop. Het was hem al gelukt.
‘Hij is vriendelijk,’ zei Olifant.
‘Ja,’zei Muis, ‘hij is vriendelijk, maar vaag’
Ze liepen door de gangen en de inhuizige pleinen van het ziekenhuis, waar mensen zaten koffie te drinken.
Olifant pakte de hand van Muis, kneep er in, tikte haar op de schouder en liet weer los.
‘Ik wist het wel,’ zei Muis, ‘ik was er al bang voor’

Schrijver: melvijn, 22 februari 2011


Geplaatst in de categorie: partner

5.0 met 2 stemmen 196



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Wee
Datum:
22 februari 2011
Aub, Melvijn, laat het goed komen allemaal!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)