Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Overlast.

Toen ik na een wandeling het raam van mijn benedenburen passeerde, zag ik net, dat buurman Gerrit een klap op zijn wang kreeg van zijn vrouw Alie. Ik ken ze goed en ga goed met ze om, maar ik weet ook van Gerrit, dat zijn robuuste vrouw op iedereen commentaar heeft. De één loopt er verwaand bij en de ander heeft een idiote hoed op of heeft een rot kop. Niemand deugde in haar ogen. Toen ik de volgende dag Gerrit voor de deur zag staan en ik vertelde wat ik gezien had, moest hij lachen en zei:

''Het wordt steeds gekker met haar. Ik moet zo opletten wat ik zeg. Gistermorgen zaten we als gewoonlijk voor het raam koffie te drinken en zij maar schelden op de voorbijgangers. Toen ik haar zei, dat ze daar eens mee moet ophouden en zelf een dikke rot kop had, stond ze van haar stoel op en gaf mij een hengst voor mijn kop, niet mooi meer. Ik zag sterretjes en kon haar wel wurgen, dat kreng. Wat anders Kees, ik zag gisteren een man en een vrouw van ongeveer vijftig jaar de lege woning naast ons bezichtigen.

Zouden we nieuwe buren krijgen? Hij was een grote dikke kerel en hij liep mank en zij was mager en had een rode hoed op en ik hoorde haar tegen hem schelden, ze had het over katten. Zal mij benieuwen wat we nou weer naast ons krijgen. Ik was al blij, dat de vorige buren weg waren, de hele dag had de buurvrouw de radio keihard aan staan en ze was maar aan het meegalmen met haar drankstem.''
Ik zei:
''We wachten maar af, Gerrit. De huizen zijn hier veel te gehorig. Je moet maar zo denken buurman, dat alles went. Ik ga een bakkie koffie klaarmaken, tot ziens Gerrit en doe Alie de groeten.''
''Doe ik, de mazzel.''

De volgende morgen keek ik uit het raam en zag een verhuisauto voor de deur staan en zag schamel huisraad door twee mannen naar binnen brengen. Waarschijnlijk arme lui, dacht ik. Ik bleef kijken, want ik ben ook nieuwsgierig. Tenslotte zag ik de mannen en de vrouw met haar rode hoedje op, een grote kennel dragen met veel katten, ze waren niet te tellen. Dat kan wat worden, zoveel katten heeft niemand. Ik dacht, dat Gerrit en Alie ook wel hebben gekeken en zij zal wel weer commentaar hebben gehad. Ik zelf heb geen hond of kat, maar ik denk wel, dat de doorsnee Hollander erg gesteld is op dieren, vooral op katten en honden in huis.

Een paar dagen later hoorde ik een hoop geschreeuw buiten en liep naar het raam. Het kon niet uitblijven, Alie had ruzie met de nieuwe buurvrouw, ze droeg nog steeds dat rode hoedje van het zogenaamde bloempotmodel. Het ging natuurlijk over de katten, het waren er wel achttien, hoorde ik de nieuwe buurvrouw zeggen en dat ze schijt aan de buren had, ze moesten maar aan de stank wennen. Alie riep:
''Dan heb je aan mij een verkeerde, want ik maak er werk van, ik moet die overlast niet.''
De buurvrouw weer:
''Mijn man is invalide en is gek op katten, het is zijn hobby, mag hij ook wat hebben?''
Inmiddels was er een orgeldraaier voor de deur gaan staan en speelde Strauss melodieën, zodat ik Alie, die nog wat terug schreeuwde niet kon verstaan.

Een half jaar later hoorde ik van Gerrit, dat buren geklaagd hadden over stank op de trap en vlooien. De huisbaas was ingeschakeld en wilde de katten weg hebben of een gerechtelijke uitzetting. Twee katten mocht hij wel houden, maar de manke buurman dacht er niet over zijn katten weg te doen en hij zou iedere deurwaarder persoonlijk van de trap af lazeren. Ja hoor, het gebeurde. Een deurwaarder stond voor de deur met twee politieagenten. Gespannen wachtte ik de verdere ontwikkelingen af. Buren, verzot op sensatie, stonden al buiten te kwebbelen.

Plotseling een hevig tumult op de trap, de deurwaarder was als eerste de trap opgegaan en de manke buurman moet vernietigend opgetreden zijn, want de deurwaarder lag met een sneltrein vaart en een bloedneus in de armen van de agenten. Volgens mij hadden de politieagenten als eersten naar boven moeten gaan, want ze zijn ter assistentie meegegaan om de deurwaarder te beschermen, dacht ik.
Even later werd de manke en zijn katten afgevoerd in een politiebusje. Alie stond ook buiten en had natuurlijk het hoogste woord.

Toen moest ik vreselijk lachen, want ik stond ook buiten en zag, dat de nieuwe buurvrouw met een woedende blik en het rode hoedje nog op haar hoofd langzaam het raam opende en de inhoud van een pispot leeg liet lopen precies op het hoofd van Alie. Toen waren de rapen gaar. Alie was door het dolle heen en met een gebalde vuist zwaaide ze naar boven en schreeuwde vreselijke bedreigingen naar dat mens. Ik ben maar gauw naar binnen gegaan, want dat wordt hommeles. Toch wel fijn om in een volksbuurt te wonen, daar gebeurt nog eens wat.

Schrijver: kees niesse, 18 april 2011


Geplaatst in de categorie: dieren

3.3 met 3 stemmen 151



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Janny Ridderbos
Datum:
21 april 2011
Email:
janny.ridderbosskynet.be
Heerlijke humor. Het was alsof ik er bij was. Speelt het zich af in de Amsterdamse Jordaan? Goed geschreven, Kees. Ik heb weer lekker kunnen lachen.
Naam:
Ivan Grud
Datum:
19 april 2011
Email:
grud-ivanhotmail.ph
Leuk en humorvol verhaal, graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)