Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Druk, drukker, het allerdrukste!

Dag lieve vrienden!
Er zijn zo van die jaren in een mensenleven dat het lijkt alsof alles tegelijk op je levenspad komt, 2011 is voor mij zo ‘n jaar!
Toen de lente net begonnen was kwamen de opzichters van de Woningbouwvereniging kijken wat er gerenoveerd of anderzijds opgeknapt moest worden. Een maand later kwamen de klusjesmannen van alles repareren en/of nazien. Daarna kwamen de huisschilders vele weken lang alle huurhuizen in onze wijk grondig heropfrissen met andere tinten. Onze dorpskerk gooide wat later haar deuren weer open voor de toeristen en het daarbij horende toezicht houden in de kerk en de Wereldwinkel herbegon. Tussen de bedrijven door regelde ik allerlei activiteiten voor kansarmen en was ik vast bezig met de voorbereiding van het najaarsprogramma. Allerlei toekomstige gastsprekers werden uitgenodigd, data werden geprikt en verschoven en vice versa, tot op vandaag toe. Het jaarlijkse uitstapje per OV werd geregeld en zou op donderdag 14 juli doorgaan. Naar Zierikzee per OV! Dit jaar inclusief OV-ambassadeurs en ambassadrices, die onder het reizen door uitleg zouden geven over het gebruik van de nieuwe kaarten en systemen. Een proefreis heette zoiets. Wij kregen daaraan voorafgaand boeiende uitleg tijdens een OV-info-ochtend in ons inloophuis. Achttien bezoekers wilden meteen graag mee op proefreis. Een week later resten er van dit aantal nog twaalf. Het kan op de valreep nog veranderen, wist ik uit jarenlange ervaring met dezelfde doelgroep. Het werd zoals altijd afwachten dus en vooral niet zenuwachtig worden. Gewoon doorgaan met ademen. Af en toe zelfs heel diep ademhalen, als het me dreigde op te breken, omdat er uiteindelijk maar zeven van de achttien meer meegingen!
Ik wil er ook best even tussenuit, tijd voor mezelf en even niets hoeven, maar het lukt me tot nu toe gewoonweg niet. Integendeel! Er komt nog steeds meer op mij af: extra vrijwilligerswerk. Leuk, maar ook balen. Weet je waarom? Omdat het weer niet leidt naar een vaste betaalde baan. Omdat ik weer te horen kreeg dat ik daarvoor al te oud ben en dat een baas mij veel te duur vindt vanwege de vaste lasten die hij anders voor mij zou moeten betalen! Een mens zou zich na zo ‘n mededeling echt een Neanderthaler gaan voelen. Bah! Het zou niet mogen, maar het gebeurt me steeds weer, ondanks mijn inzet en mijn beste bedoelingen. Weer was ik er twee dagen hoogst depressief van en weer zette ik dan maar zoals altijd mijn masker van tevredenheid op, maar het borrelt diep in mij. Ik kan er niet meer tegen om steeds maar weer te moeten horen dat ik ouder word! Het is onverdraaglijk te beseffen dat geld belangrijker is dan een mens en diens gevoelens. Weer voel ik me verscheurd door het onrecht van de huidige tijd. Opnieuw ervaar ik knarsetandend dat mijn ex gelijk gekregen heeft. Destijds sneerde hij namelijk dat ik de rest van mijn leven maar van een uitkering moest leven, want dat hij nooit een cent voor mij zou betalen. Ik deed er alles aan om betaald werk te vinden en te behouden, maar op mijn 36e bleek dit reeds een utopie te zijn! Ook toen vond men mij al te oud. Ik herinner mij dat er destijds, tijdens een toenmalige herscholing, een meisje van net 23 zat te snikken in de klas omdat zij na haar verjaardag ineens te oud geworden was voor haar baas! Ook zij was gedumpt door de maatschappij en deed er alles aan om ander werk te krijgen…Vrijwilligerswerk ligt er voor het oprapen. Voor niks wil iedereen van je diensten gebruik maken. Daarvoor ben je nooit te oud. Wrang hé? Vind ik ook. Het echte vrijwilligerswerk bestaat volgens mij al lang niet meer, maar dat mag ik naar het schijnt niet hardop zeggen. U heeft het dus niet gehoord. Mijn vingers doen maar wat. Af en toe leiden zij een eigen leven op het toetsenbord van mijn pc. Kan ik er wat aan doen? Ook zij zijn een bepaalde richting in gedreven en krijgen het steeds maar druk, drukker en het allerdrukste!

Schrijver: Laurine Vandepitte, 19 juli 2011


Geplaatst in de categorie: werk

3.0 met 1 stemmen 123



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Laurine Vandepitte
Datum:
22 juli 2011

Ik doe al ruim dertig jaar allerlei vrijwilligerswerk en idd, het geeft vaak voldoening, maar het steekt wel als je voor hetzelfde werk ineens te duur genoemd wordt als het betaald moest worden!
Wat het ov betreft: wij hebben prima uitleg gekregen over het nieuwe kaartensysteem en nog wel door drie zeer bekwame ov-ambassadeurs!
Naam:
Han Messie
Datum:
21 juli 2011
Email:
hmessielive.nl
Jammer genoeg is deze samenleving oppervlakkig en hard. Men moet vaak tevreden zijn met werk, dat eigenlijk niet in je lijn ligt, wil je toch aan de bak komen. Vrijwilligerswerk heeft ook zeker zijn veugde en bekoring!
Naam:
kees niesse
Datum:
21 juli 2011
Email:
c.h.niessekpnplanet.nl
Interessant verhaaltje over vrijwilligerswerk en het maar niet krijgen van een vaste baan, omdat je al snel in dit land te oud bent. Leuk, dat uitgelegd wordt hoe het gebruik van nieuwe kaarten en systemen gaat werken in het openbaar vervoer. Snappen doe ik het ook niet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)