Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Sierlijke flaneur

(voor Jean-Louis Forain (1852 - 1931))

Je bent geboren in Reims, waar je vader een huisschilder was, die ook aan verfijnde verfraaiingen deed. Je stamde af van wevers en spinners, oude ambachtslieden, die dagenlang hard werkten voor een in verhouding karig loon, maar ze deden het met liefde en precisie. Op je achtste verhuisde je naar Parijs en bang voor je nieuwe klasgenoten, verstopte je je krampachtig in de rokken van je minzame moeder, die je tranen afveegde met de palm van haar hand. Je had haar handen met lange, dunne vingers, artistieke tekenen. Zij was het dan ook die je schilderkunstliefde deed ontbranden. Ze wees je in de musea op speciale details en opvallende verfmethoden. Als jongeman werd je leerling aan het École des Beaux Arts, waar je Gérôme bestudeerde, maar je ware studie vond plaats in de gewijde zalen van het Louvre, waar je vaak rillend van ontzag vertoefde. Je verdiende wat bij als vlijmscherpe, onder de gordel stekende karikaturist en met die extra centen dronk je absint en wijn in café de la Nouvelle Athènes, waar je heftige gesprekken voerde met Degas en Manet. Op een van je kroegentochten ontmoette je twee sinistere, uiterst luidruchtige heerschappen, de dichters Verlaine en Rimbaud, met wie je zeer intiem bevriend raakte. Je deelde hun intense afkeer van de brave burgerlijkheid, het robotachtig in de pas lopen, hun aangepaste zinloosheid. Rimbaud, die twee jaar jonger was, hakte met zijn mes tussen jouw wijd gespreide vingers en noteerde iedere zenuwtrek op je gelaat. High en dronken uitte hij onbegrijpelijke volzinnen, terwijl Verlaine in zijn broek plaste van het lachen, het kennelijk wel begrijpend. Ze kusten elkaar vertraagd op de mond, vloekten om meer drank en gingen vaak schommelend de nacht weer in, waar jij ze meewarig nakeek, hun mondkussen lachend afveegde. Met Degas werd je speciaal bevriend, hij was net als jij antisemitisch en net als Cézanne, waardoor je een streepje voor had bij hem en hij zorgde er voor dat je bij vier symbolistische tentoonstellingen kwam te hangen, je werk dan. Je schilderde het allerliefste de gewone, dagelijkse taferelen, met name in het nachtelijke uitgaansleven. Je herinnerde je hoe je als arme jongeman in een tweedehandse smoking naar de salons van rijke dames ging, puur voor de kick en de inspiratie. Je genoot van ieder stukje vrouwelijk bloot en de zichtbare welvingen. Je werd gek van begeerte, je wilde het toen al graag bezweren door het vast te leggen. Met Degas en Manet bezocht je de verbluffende balletvoorstellingen, de lachwekkende opera's, onstuimige cafés en most important de geheimzinnige, kitscherig aangeklede, door parfumgeuren bedolven, nogal ransige bordelen. Je nam de gewaagde beelden in je op en na een wip met een begerenswaardige kip maakte je eenmaal in je atelier direct de nodige schetsen, alvorens je in coma weggleed. Voor ware kunst moest je durven afzien, dat deden al je collega's. Je had heel wat leed om je heen gezien tijdens de Frans-Pruisische oorlog en waarbij je door schotwonden bijna geveld was, maar Parijs wilde je niet kwijt en je oude schildervrienden namen je weer mee naar de heilzame lichtekooien en Toulouse-Lautrec, die je op een bordeeltrap tegenkwam, maakte een diepe buiging met de hoed in zijn hand en zei: 'Mijn koning, maakt u het niet te laat, want uw schildersezel wenst nieuwe meesterwerken te vervoeren!'. Als bewonderaar van Goya reisde je naar Madrid, maar Daumier beïnvloedde je het meest. Je werd als de meeste kunstschilders sterk ondersteund door de invloedrijke kunsthandelaar Ambroise Vollard. In 1890 had je je eerste solo-voorstelling in galerie 'Boussod et Valadon', waar Theo van Gogh de directeur van was. Hij vertelde je veel over zijn gekwelde broer in Arles, terwijl je enkele werken van hem bekeek, maar het rommelig en geflipt vond, wat je niet kenbaar maakte. Een jaar later trouwde je met de bevallige pastelschilderes en beeldhouwster Jeanne Bosc, die een grappige wipneus had en een uitmuntende kokkin was, wat jij als smulpaap bovenmate waardeerde. Ze was dertien jaar jonger en perfect gebeeldhouwd. Je roerige wilde-haren-jaren stopten grotendeels en in 1895 werd jullie zoon Jean-Loup geboren. Je schilderde nu misdeelde armen en politieke aangelegenheden, zoals de rechtbankzaak met Alfred Dreyfus, een joodse militair, die zijn zaak won, maar jij richtte het tijdschrift 'Psst...' op, grofweg anti-joods. In de eerste wereldoorlog was je tegen de Duitsers, zo zat je wel meer tegenstrijdig in elkaar. Je bleef rechtbankscènes schilderen en je bezocht de uitbundige salon van de mooiste vrouw ooit Nina de Callias, die met haar zinderende lichaam en exclusieve kledij alle omringende heren deed smelten en tonghijgen. Haar losbandige, sexuele leven was alom bekend en toch wensten alle braafgetrouwde heren juist een slippertje met deze verrukkelijke schoonheidsgodin, de grootste sekskunstenares! Jij dus ook! De dichter Mallarmé keek al afgunstig naar je versiertrucs, terwijl haar minnaar Cros het allemaal prima vond. Manet lachte in zijn vuistje, toen je voor de bijl ging, maar je hebt alles keurig opgebiecht bij Jeanne, die ruim van geest je schaterlachend de absolutie gaf. Je huilde lange tijd toen je vernam dat Nina op 41-jarige leeftijd in een inrichting te Vanves is gestorven, slachtoffer van een manisch-depressieve afbrokkeling en alcoholvergiftiging. Tijdens de salonbijeenkomsten van de gravin van Loynes liep je eens hevig gepikeerd weg, je walgde van die uitgeholde, doodse, opgefokte gewichtigdoenerij. In een portiek miste je alsnog de gedurfde passie van Nina en je huilde uit bij Jeanne. Je bezocht vele malen Lourdes, waar Bernadette meerdere malen Maria had gezien, je was kalm geworden en in vrede met het Opperwezen toen je de kunstzinnige ogen voorgoed liet sluiten door je diepbeminde Jeanne, die je kunstzin als geen ander heeft begrepen en bemind.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 1 stemmen 79



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)