Nationaliteit
Leuke opmerkingen kreeg ze erg veel.
"Hebt u toevallig Indische voorouders, bent u toevallig van Oost-Europese afkomst".
Allemaal opmerkingen die haar tot nadenken stemden.
Waarom in hemelsnaam vroeg men dat nu juist aan haar?
Ze had geen buitenlandse achtergrond, geen familie ver weg en was gewoon een Nederlandse.
We had ze veel adressen gehad ten noorden van de rivieren.
Ze zei wel eens gekscherend dat ze daarom een echte Nederlandse was.
Zou het daarom zijn dat men wel eens dacht dat ze eigenlijk een buitenlandse was?
Ze vond het wel grappig, als mensen gelijk hadden, was ze dus een wereldburger. Geen Nederlander meer, nee een wereldburger!
Het was wel even wennen, want haar houvast was eigenlijk dat ze Nederlandse was.
Familie had ze niet meer, alleen haar zonen.
Ze kon echt meevoelen met een jongen als Mauro.
Hij zou terug moeten als wereldburger, maar was beschermd opgevoed in de jaren dat hij in Nederland verbleef.
Zou hij het ooit redden in Angola?
Misschien net zoals zij het had moeten redden in Nederland.
Zekerheden waren geen zekerheden meer.
Triest eigenlijk, maar toch de moed hebben om verder te gaan, te hopen op een betere wereld, want eens zou het er toch van moeten komen.
Geplaatst in de categorie: woonoord