Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het ruisen startte....

...en hield aan tot haar laatste ademtocht. De schelpen rond haar ranke lijf bleven door de meteorologische omstandigheden in een rancuneuze strijd verwikkeld. De ene draaide eromheen, de ander ontkende en de volgende sprak heel misschien de waarheid, hoewel: wat ís waarheid in een woud van leugens? Deze vraag, samen met vele andere, maar vooral deze, is heel persoonlijk, maar bovenal allesbehalve objectief: jouw waarheid is jouw eerlijkheid. Daarentegen is niemands waardigheid ooit in het geding, behalve als deze met woorden van waarde wordt uitgerangeerd. Hoe hoger je zit, hoe lager je uiteindelijk valt. Niet alleen lager, maar ook langer. Lager en langer: haar prachtig lichaam verloor langzaam maar zeker de strijd met de elementen. Werd gestaag, maar trefzeker door rollend zand ingebed. Partners worden vrienden voor het leven of vijanden tot de dood erop volgt. Of 't hiernamaals een register bijhoudt, 't opperwezen Zijn hoofd schudt of de vorst der duisternis zijn hoofd met een glimlach van links naar rechts beweegt, weten wij geen van allen. Als een paal boven water staat, dat verkeerde vrienden een veelal ongunstige invloed op iemands leven kunnen hebben: al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel! Verkeerde vrienden hebben invloed op en laten zich influenceren. Zij delen uit, daar zij niet kunnen incasseren...

In tegenstelling tot haar ranke lijf, dreef haar voile met bijpassende hoed op golven van passie richting de kust. Haar jacht daarentegen voer in volle vaart, zonder man aan boord naar volle zee. Koersend richting de horizon. Zwart-grijs gekleurd in contouren van onuitputtelijkheid.

Onbeperkt, zonder grenzen, geen restricties. Wie of wat, verantwoordelijk voor haar dood en wie bestuurde haar/de boot? Propria Cures; bemoei je met je eigen zaken. De zon knipoogde reeds. De dag nam afscheid van de nacht, terwijl mensen zich afvroegen, zeiden en praatten. In deze volgorde. Verkeerde vrienden! Zij zijn als een met boter ingesmeerde helling; er vanaf gaat zonder probleem. In de hoedanigheid van de neerwaartse- of aantrekkingskracht. Hoewel het meermaals in de praktijk koelbloedig wordt afgerekend. Erbij te komen, is jezelf bewijzen. Zorg maar dat je bovenkomt!

Zij dansten bij elke knal. Ongecontroleerd en veelal dronken. Op z'n minst aangeschoten of veel te diep op de bodem van het glas. De dag, zonnig gestart, draait rond en af in de hoofden van een viertal dat uit één leider en drie volgers bestaat. De aanvoerder leidt en de meelopers lijden, daar op commando de meest lage en verschrikkelijke dingen moeten worden gedaan; commando's moesten worden opgevolgd en zaken te gronde worden gericht.

De avond is gevallen, terwijl de laatste vlokken sneeuw aan het wegsmelten zijn. Gloeiend hete wijn smeert de kelen en in combinatie met een dosis van dit of dat werd de jonge vrouw, het meisje, hardhandig van haar kleding ontdaan, liefdeloos op een matras geduwd en niet minder ruw oneerbaar driemaal verkracht...!

De zon scheen reeds fel. Zij ontwaakte door geschreeuw van haar jongste. Een etmaal hiervoor danste het land op zijn vleugels van vrijheid en nu sijpelt bloed door gaten en kieren...

Schrijver: Annejan Kuperus, 18 februari 2012


Geplaatst in de categorie: geweld

1.7 met 9 stemmen 220



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)