Kloppen op de hemeldeur

“Kloppen op de hemeldeur” het tikte behoorlijk binnen in jouw hoofd. De roerige jaren zestig hadden je vrijheid gegeven, je experimenteerde met de vrije liefde, geen haar op je hoofd die aan trouwen dacht.
Je woonde in een woonboot, met bonte kleuren beschilderd, en de wietplanten op de steiger groeiden tot aan dezelfde hemel, als die Bob Dylan met een kikker in zijn keel bezong.
"Kloppen op de hemeldeur” Je luisterde nauwkeurig.
De tijden waren aan het veranderen, ouders verloren hun gezag.

Er was een meisje met een harp dat dikwijls met je speelde. Op een of andere manier maakte je een snaar bij haar los. En was het een speelse losse snaar. Jullie kregen korte tijd verkering, tot dat zij liever met haar mooie borsten verkeerde met een gitarist uit het Oosten.

“Kloppen op de hemeldeur” zong Bob Dylan, maar de mensen kwamen zonder te kloppen bij je op bezoek. Jouw woonboot had geen deuren en de ramen stonden altijd open. Je had altijd wel iets bij de vuilnisbak gevonden, wat mensen weer konden hergebruiken, wanneer ze weinig geld hadden door de extreme prijs van tabak en de schommelende belasting op het bier. Een oud tafeltje, een wiebelende stoel, een vage schemerlamp, een klok die niet achter liep, een fiets met drie wielen, een bijbel zonder aangenaaide oren, er was altijd wel iemand die er iets van kon gebruiken, al was het soms maar voor een nacht.

Er was een jongen die drumde in een band, die dikwijls muziek kwam maken op het voordek. Op de een of andere manier kleurde jouw hoofd bij zijn trommelstokjes die biseksueel waren.

Jullie kregen het samen dikwijls op de heupen, dan bakte een van jullie een brandneteltaart, zodat de inwendige honger weer tijdelijk werd gestild. Of jullie bespraken samen een pas uitgekomen bundel van een onbekende dichter uit het binnenland, die de draak stak met het moraal, maar wereldberoemd was in de droomwereld.

“Kloppen op de hemeldeur” “Kloppen op de hemeldeur” je wist niet eens of die hemel wel bestond.

Je had al je wapenfeiten begraven, jouw diploma, jouw rijbewijs, je was een expert in het repareren van oude kistjes, en je had ook geleerd om versleten schoenen op te knappen. Een complete verzameling halve zolen lag onder het voordek op een plank.

“Carmelita hou me steviger vast ” zong de Amerikaanse Linda Ronstadt, terwijl je de witte duivel in jouw aderen spoot. Je vriendin had je verlaten omdat je dikwijls in het openbaar jouw broek liet zakken, om aan een gratis overnachting te komen. Een koude politiecel was wat jouw hart begeerde, want daar kon je eindeloos mijmeren over de ware romantiek.

Je had tijdens de feestdagen een lederen cowboybroek gekocht, die je combineerde met een oude indianentooi die je destijds zelf van ganzenveren had vervaardigd. Om je hals droeg je een Indiaanse hanger, die de vrede op aarde symboliseerde. Jouw andere sieraden had je verpatst voor de contante koe.

“Carmelita hou me steviger vast” hoorde je ergens in de verte, terwijl je probeerde voor te stellen hoe het zou zijn om te leven als een rund.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 24 juni 2012

mobaronline.nl

muziek hemeldeur klo hemeldeur kloppen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 262