Wij zijn allemaal van Brussel
De heer Van Capellen Goldenburg advocaat generaal van de internationaal gewaardeerde europese unie crisisberaadgroep fietste met zijn bakfiets zomaar een rondje om Steenwijk voor zijn werkgroepje voor de houthakkers van het Drentse landschap.
Daarvoor was hij fanatiek.
Nu kwam hij tegen het lijf een nogal vreemd heerschap.
Op dat gedenkwaardige moment stond Venus in de Schorpioen en Mars in Tweelingen,althans volgens mijnheer Van Capellen Goldenburg.
Het ontij heerste en de heer Van Capellen Goldenburg moest even urineren.
Als volgt:,st stilletjes want anders denken de buren niet zo fraaie gedachten over het werk van de EU.
Nadat hij zijn blaas geledigd had ging hij vol moed naar zijn gesubsidieerde houthakkersclubje al strijdbaar op de fiets.
En toen kwam hij een potloodventer tegen.
De man zwabberde over het fietspad en gilde tegen hem dat hij gevonden aanstekers verkocht voor 5 eurocent en ook van tien eurocent.
En toen werd het stil.
De heer Van Capelen Goldenburg was niet in de stemming om zo een halfkapotte aansteker van deze druiloor die er niet uitzag te kopen.
Maar de aanstekerverkoper beweerde dat het EU gebouw zo een halfkapotte waardeloze aansteker nodig had om de boel de boel te houden.
De vreemde verkoper versperde het fietspad en hij droeg welgeteld een tand in zijn voormond en droeg enkel sokken.
En hij gilde dat God de EU oftewel de Europese gemeenschap wilde redden van de hovaardij met zijn gevonden waardeloze aanstekers.
,Donder op zei de heer Capellen Goldenburg.
De arme verkoper liet vervolgens een rode bloedmooie aansteker zien die hij wilde verkopen voor drie eurocenten voor om de kachel aan te steken bij de heer van Rumpoy. In Brussel staat een glasbak van een miljard en wij moeten glazen flessen in de glasbak gooien waarvoor we dikke gemeentelijke belasting moeten betalen.Het sjappie begon met een handgemeen met de eurotechnocraat daarbij lief vragende of de heer Capellen Goldenburg potloodjes wilde kopen van hem voor zijn dagboekje uit Brussel.
Ik heb gele potloden als wel rode als uw neus en groene potloden en blauwe voor uw heilige droompje zoet en lief. De heer Capellen Golenburg werd opeens blij en kuste de potloodventer. En toen verscheen een olifant ter tonele en blies met zijn slurf het verhaaltje uit.
home.nlGeplaatst in de categorie: rampen
Brussel
96
Geef je reactie op deze inzending: