Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een vreselijke nacht

Toen Mien bijna in slaap viel hoorde ze opeens kwaken. Ze richtte zich op, en zei:
''Doe jij dat, halvegare? Ze kreeg geen reactie, want Wouter sliep al. Ze ging weer liggen en sliep gauw in. Opeens werd ze gillend wakker, want ze voelde iets op haar hoofd bewegen. Ze deed het bedlampje aan en begon opnieuw hard te schreeuwen. Nu werd hij ook wakker en keek naar zijn vrouw.
''Wat is er aan de hand, ik schrok mij een ongeluk?''
''Ik voel wat op mijn hoofd bewegen, zie jij wat, ouwe?''
Hij keek en zag een grote kikker boven op haar hoofd.
''Het is een kikvors, darling.''
Ze zette het opnieuw op een afschuwelijk gekrijs, en riep:
''Haal weg dat beest.''

Terwijl hij de kikker weg wilde slaan sprong het luid kwakend op zijn blote schouder. Het kleine manneke sprong het bed uit en deed het grote licht aan. Hij kreeg bijna diarree van angst, want waar hij ook keek, overal zaten kleine kikkers op het zeil. Hij riep:
''Kom je nest uit, overal kikkers.''
Tot overmaat van ramp begonnen alle kikkers tegelijk te kwaken. Mien kreeg bijna een flauwte. Hij vermande zich en liep de trap af, maar rende halverwege weer naar boven. Tot zijn hevige schrik zag hij onderaan de trap veel kikvorsen bij elkaar zitten en die begonnen ook te kwaken. Mien gilde nog steeds boven. Actie moet ik ondernemen, dacht hij en rende weer naar beneden, sprong over de kikkers heen en zag nog meer kikkers in de huiskamer en keuken. Ik bel de politie, misschien weten zij raad, dacht hij.

Spoedig stopte een politieauto voor de deur. Twee agenten kwamen uit de auto en liepen naar de inmiddels geopende deur, waar Wouter hen opwachtte.
''Wat is er aan de hand?'', vroeg een agent.
''Agent moet u eens horen, mijn huis zit vol met kikkers. Mijn vrouw werd wakker toen ze wat op haar hoofd voelde bewegen. Ik deed het licht aan en zag een grote kikker op haar hoofd zitten. Ze gilde verschrikkelijk. Toen ik verder ging kijken zag ik overal in huis kikkers zitten. Soms zaten ze allemaal tegelijk te kwaken. Hoe krijg ik ze weg, weet u raad?''
De agenten gingen de woning in en zagen tot hun verbazing overal kleine kikkers heen en weer springen. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt, maar al gauw hadden ze de oorzaak gevonden.

Wouter had in zijn tuin een vrij grote vijver die vol met kikkervisjes had gezeten. Het waren kleine kikkers geworden, wel een stuk of dertig. Ze waren uit de vijver gesprongen en omdat de keukendeur nog open stond waren ze allemaal het huis in gegaan. Ook grote kikkers sloten zich bij het gezelschap aan en vermaakten zich prima in het huis.
''Hoe krijgen we die weg'', zei één van de agenten. Zijn collega kreeg een idee, en zei:
''We bellen de dierenambulance, die hebben speciale vangnetten. Helaas waren ze niet bereikbaar. Omdat ze een oproep kregen naar een vechtpartij te gaan gingen de agenten weer weg.

Die komen er gemakkelijk van af, dacht Wouter. Hij ging weer naar de slaapkamer en trof zijn vrouw bibberend van angst aan.
''Zijn de kikkers weg'', riep ze.
''Nee Mien, ze zijn er nog steeds, maar de politie werd weggeroepen voor een vechtpartij. Ik moet morgenochtend de dierenambulance bellen, ze zijn er nou niet.''
''Ik heb een idee, ouwe. Jij hebt toch twintig getrainde witte muizen, stuur die op de kikkers af.''
''Fantastisch, daar had ik niet aan gedacht, dat probeer ik.''
Hij liep in gestrekte draf naar de schuur en pakte de doos met de muizen. Ze begonnen al vrolijk te piepen, eindelijk weer een opdracht, dachten ze kennelijk. In het huis opende hij de doos en stuurde tien muizen naar boven en de andere tien moesten beneden het karwei klaren.

Wouter gaf ze opdracht de kikkers te verzamelen zonder ze pijn te doen. Binnen een kwartier hadden ze de kikkers bijeen gedreven, ook de grote kikkers. Ze waren kennelijk doodsbang voor de muizen en hielden zich muisstil. Wouter had de muizen geleerd bij de muziek van Alte Kameraden te gaan marcheren. Het was een kostelijk gezicht hoe de muizen de kikkers het huis uit begeleidden. Ze kwaakten wel verschrikkelijk, maar in marstempo werden ze naar de vijver gedirigeerd. De muizen gingen weer naar binnen en piepten vrolijk, want ze wisten, dat ze nu als beloning stukjes kaas zouden krijgen.
''Zo, dat hebben we mooi opgelost, darling. We gaan weer lekker slapen. Hij dacht, dat zijn kameraadjes wel weer in de doos waren gesprongen en zich te goed deden aan kaas, maar dat was een misrekening.

Het echtpaar ging weer naar bed. Net toen hij indommelde gaf hij een vreselijke kreet. Hij voelde een enorm gekrioel tussen zijn benen, maar toen hij de dekens van zich af gooide, zag hij de muizen één voor één over zijn geslacht lopen, vandaar dat gekriebel. Hij was vergeten het Wilhelmus te zingen, want alleen daarop reageren de muizen en springen dan in de doos. Toen ze in de doos zaten telde hij er maar zestien. Waar waren die andere vier? Toen hij weer de trap opging om de andere muizen te zoeken hoorde hij een afgrijselijke schreeuw van Mien. Wat bleek, de ontbrekende muizen waren in haar pyjama gekropen en genoten van haar warmte.

Hij moest schuddebuiken van het lachen. Weer moest hij het volkslied zingen om ook de ontbrekende muizen in de doos te krijgen, hetgeen gelukte. Nadat Mien met een glas whisky tot bedaren was gebracht, zei ze:
''Zeg ouwe, we moeten die muizen maar weg doen, want ik vind het maar eng.''
''Geen sprake van lieverd, ze hebben al veel goede diensten bewezen tijdens onze bus- en bootreizen. Ik zie, dat het al zes uur is en ga het ontbijt klaar maken. Slaap nog maar een uurtje, dan breng ik je straks twee beschuiten met muisjes.''
Ze moest hartelijk lachen, wat een rare vent heb ik toch, dacht ze.

Schrijver: kees niesse, 15 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: dieren

3.7 met 3 stemmen 128



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
An
Datum:
16 oktober 2012
Email:
an.terlouwcasema.nl
Kees, heb genoten van je verhaal, zit zelfs nu nog te genieten, subliem gedaan! Hoe is het nu met Mien?
Naam:
Han Messie
Datum:
15 oktober 2012
Email:
hmessielive.nl
Zeer vermakelijk en grappig verhaal. De knapheid van dieren wordt hier duidelijk naar voren gebracht en gewaardeerd. Onterechte angst voor dieren spreekt hier evenzeer uit.
Een lollige woordspeling is ook de beschuit met muisjes aan het einde van het verhaal.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)