verhaal van de mug
DE DREIGING VAN HET KLEINE KAMERTJE VAN DE BLAUWE MUG
Er was eens een blauwe mug. Hij was eigenwijs en dronken van geluk en luisterde naar niemand. Ook niet toen de politie hem vertelde dat hij niet in het parkje mocht vliegen. Hij kon echter maar een ding en dat was boeven vangen en kwam bij de politie terecht. Een blauwe mig zoals ze in friesland genoemd worden. Het werd echter een andere kant van de tralie voor hem zelf want hij kwam namelijk in het dierengesticht. Hij zat daar opgesloten en kwam om van ellende. Hij dacht ik moet er uit en ging vliegen als een gek en ontworstelde zich. Zo kwam hij weer vrij en ging elke dag vliegen om zijn vrijheid te genieten. Als hij zich in de winter en herfst weer opgesloten dreigde te voelen dan vloog hij des te harder en maakte een praatje tegen het geestelijke isolement en bekeek vliegreizen van de hele wereld op de computer. De dreiging van het kleine kamertje achter de tralies maakte hem gevangener en vrijer dan ooit en hij wilde nooit meer boeven vangen maar gezond zijn en bleef dat zijn leven lang. Hij werd herinnerd als een mug met een grote behoefte aan bewegingsvrijheid en angst voor het kleine kamertje van het dierengesticht. Maar dat had van hem gemaakt zoals hij geworden was en werd noodlot zijn levenslot.
Geplaatst in de categorie: ziekte