Zonen

Alle kleuren die je maar bedenken kon waren aanwezig op het prachtige kleurenpalet als ze uit haar raam keek.
Het uitzicht was betoverend, elke keer pakte ze de camera om opnames te maken van de prachtige luchten in de avondschemering, maar nu dus ook van de steeds veranderende herfsttooi van de bomen.
Haar zoon had haar verzekerd dat haar computer ruimte genoeg had om alle foto’s op te slaan.
Het was een fijne zoon, alles gaf hij haar waarvan hij dacht dat ze het nodig had.
Ooit had ze hem eens gevraagd of ze zijn camera mocht lenen.
Dat is goed zei hij en zoals gebruikelijk kreeg ze er allerlei instructies bij.
“Je moet hem wel elke drie maanden opladen hoor Mam, anders gaat de batterij kapot”, had hij haar verzekerd.
Hieruit had ze opgemaakt dat ze hem voor onbepaalde tijd mocht lenen en dat was inmiddels al 5 jaar geleden.
Dit soort verrassingen had hij voor haar.
Op haar verjaardag die de beide zoons bij haar zouden vieren was hij gekomen met een gevangen vlinder van de galerij.
Hij had hem in een pot gedaan om haar te laten zien.
Het jaar daarvoor had ze ook al eens zoiets meegemaakt, dit keer was ze er zelf bij betrokken, haar vriendin uit Eindhoven en zij zagen in de overkoepeling van de galerij aan de flat waar ze woonde een vlinder de grootste moeite hebben om zich vrij te vliegen.
“Een koninginnenpage”., had haar vriendin gezegd en dat scheen heel bijzonder te zijn om die op haar galerij tegen te komen..
Het was inderdaad een mooie vlinder, die voorzichtig door haar vriendin werd opgepakt en aan de andere kant van de flat op een plant werd neergezet. Daar was geen overkoepeling en hier kon hij de vrij lucht in als hij dat wilde.
De vlinder was doodmoe en moest gewoon even op adem komen alvorens hij zijn weg kon vervolgen.
Ze was erg onder de indruk geweest dat ze een vlinder de vrijheid hadden kunnen schenken.
Nu kwam haar zoon dan met een vlinder van de galerij vandaan en ze wilde hem natuurlijk meteen vrij laten aan de andere kant van haar woning, waar de vlinder wel weg kon komen.
Ze ging haar zoon vlug voor naar de andere kant van het huis en wilde de pot van hem afpakken.
Hij hield hem stevig vast en ze mopperde tegen hem. “Sadist, laat dat beest vrij”, hij hielde de pot nog steeds stevig vast en ze worstelde boos om het diertje te bevrijden.
“Mam, hij is niet echt”, kon haar zoon boven zijn lachen uitbrengen.
Verbijsterd drong het tot haar door Dat er iets anders aan de hand was dan een vlinder in een pot.
Ze bekeek de pot waar hij in zat en zag een dun draadje waardoor de namaakvlinder bij elke beweging vladder bewegingen maakte.
Het zag er levensecht uit.
Pas toen kon ze echt er om lachen en vond het een ingenieus cadeautje wat hij had meegebracht.
Er bleken wel een paar batterijen in te gaan, maar het had iets romantisch alsof ze in een tuin zat een boekje te lezen, in plaats van in een kamer op drie hoog.
Het was fijn dat ze samen even tijd hadden, want als de oudste zou arriveren had ze hem niet de aandacht kunnen geven die hij verdiende.
Ze had veel moeite om aan twee mensen tegelijkertijd aandacht te besteden.
Het werd een leuke dag.
Haar andere zoon bracht een heerlijke fles rode wijn mee, omdat hij wist dat ze daar van hield en spullen om een heerlijk voorgerecht te maken.
Dit soort dingen kon ze van haar oudste verwachten, ook hij was een bijzonder kind geweest.
Toen hij nog klein was leek hij haar zonder woorden te begrijpen en dat telde ook voor haar. Ze wist nog voor hij wees of naar haar keek wat hij bedoelde.
Afgelopen januari had hij met haar schoenen gekocht en die bevielen haar veel beter dan de aangepaste schoenen van de orthopedische schoenenmaker.
De man had vermoedelijk zijn best gedaan, maar het had handen vol geld gekost en ze wist toen ze zag dat ze die nooit zou gaan dragen.
Nu had ze dan wandelschoenen van een bekend merk en die liepen heerlijk.
Binnen de koriste keren was ze van haar loopproblemen af.
Soms vroeg ze zich wel eens verwonderd af hoe ze aan zulke fantastische kinderen was gekomen.
Ze waren inmiddels twee volwassen mannen geworden, beiden integer en intelligent , maar wat belangrijker was beiden met een goed karakter, die allebei erg goed met geld konden omgaan en nooit schulden hadden.
Het waren echt mooie mensen, maar tegelijkertijd besefte ze dat ze weer eens aan het opscheppen was, ze was dan ook heel erg trots op ze.

Zij maakten haar hele leven uit.

Deze morgen zag ze een prachtige regenboog vanuit haar raam en snel pakte ze "haar" fototoestel om weer, maar dit keer een nóg mooiere foto aan haar verzameling toe te voegen

vlinder zonen zonen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 178