Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Verlies

Wat heeft hij nog te verliezen? Zijn zaak is bijna failliet. En als hij niet uitkijkt belandt hij nog in de bak. Twee gedupeerde beleggers hebben hem aangeklaagd,zo'n proces kan nog wel even duren, maar het is beter voor hem om zich maar niet meer in zijn Zwitserse chalet te vertonen. Zijn villa in Aerdenhout staat te koop, maar ja, in deze markt..
Slapen doet hij er niet meer, doodsbang als hij als is dat de FIOD hem van zijn bed licht, en hij korter of langer zal moeten brommen.

De voormalige oliemagnaat woont anti-kraak godbetere, zelfs Nicky weet niet precies waar. Nicky, zijn vrouw, mijn minnares. Wat voor oplossing heeft hij nog? Zijn wijf dumpen, de hele godsammese boel verkopen, en verdwijnen naar de Bonaire ofzo. Ik zou het doen zo. Je man tonen. Ik, en iedereen die niet voor die onmogelijke keuzes staat. Maar hij? Hij sms't haar om de haverklap, ook als ik juist mijn sperma in haar wil lozen.
'Zet uit dat kreng' vraag ik tevergeefs.Ze weigert zonder iets te zeggen. Het is is nog altijd haar man, haar grote liefde, ook al heeft hij haar als een hond behandeld, bedrogen en gelogen, ook al slaat hij haar soms en maakt hij niks meer klaar. Iedere dag stomdronken, iedere dag op de vlucht, iedere dag in een andere wereld waarin hij nog god-koning-keizer is, en de mensen tegen hem op kijken.
Zoals ik, toen. Ik keek niet alleen op tegen hem, ik keek ook op tegen haar. Sterker nog: ik adoreerde haar. Het was liefde, dacht ik, wist ik. En liefde maakt blind. Ze legde een hand op de mijne. Vond dat ze wel bij me kon blijven slapen. Ik was verbaasd, meer dan een tandenborstel had ze niet bij zich. En dat voor een vrouw als Nicky.

Oom was weg. Lag ongetwijfeld ergens in het verre oosten een lekker hoertje te neuken, als hij niet toen al door de drank beneveld ergens in een verre hotelkamer in de Oekraïne, China of waar ook zijn roes lag uit te slapen. Wil nog niet zeggen dat ik, zijn neefje die zoveel aan hem te danken had zijn veel jongere vrouw moest nemen thuis. Maar toch ging het zo. Nicky liet me geen keus. Er was geen drank voor nodig, helemaal niks niet.
'Vooruit, jij je zin' fluisterde ze, toen ze haar slipje uittrok. En ik kon niet zeggen dat ze ongelijk had. Ik had zin, ik wilde nog maar een ding: haar.
Tja, dat kon natuurlijk niet lang goed gaan. Nicky was er te vaak niet. Het idee dat ze het ook nog met hem deed maakte me gek van jaloezie.

'Je doet het met Nicky he.' Johan, haar kapper, die gore nicht. Steeds weer zat hij te vissen, zat hij te roeren in in mijn getroebleerde hart. Hij wist dat ik alles met haar wilde, trouwen, kinderen krijgen, alles, alles, alles. En hij wist dat mijn pik alleen al bij het horen van haar naam begon te steigeren, dat ik weerloos was. En misschien voelde hij ook gewoon wel dat ik het wel eens wilde proberen wat het was om een jongen te pijpen.
'Jij met Johan?' Ze leek niet eens boos of verbaasd. Misschien had ze het al die tijd wel geweten en gevoeld. Kwam het haar wel goed uit. Begon ik haar te vervelen, was ze bang geworden door het vragen om meer van mij. Wilde ze niet trouwen, gelukkig worden met mij. Kon ze niet zonder oom en zijn geld, had ze geen zin in sappelen en de overspannen verwachtingen van een armzalig gesjeesd studentje. Misschien. Toen niet. Ik stond buiten voordat ik het wist. Wilde zelfmoord plegen. Ach ja, ik was nog jong.

En nu? Twintig jaar later? Lang genoeg toch om de affaire van nog geen drie maanden te vergeten zou je denken. En bovendien: van die mooie vrouw is niks meer over. By the way: van die mooie slanke jongen ook niet. Een buikje, eerste grijze haren, hij haalt ook de twee trappen niet meer voordat de deur van het portaal in zijn flat dichtslaat. Die vijf keer in bed zijn ook onbereikbaar geworden.
Maar godverdomme, wat houdt hij nog van haar. En nu mag hij haar niet weer laten lopen, nu moet hij toeslaan. Wat is er voor nodig? Hij weet wat moet. Oom naar de villa lokken, hem volgooien met zijn eigen drank. En dan: GHB, je ruikt het niet, je proeft het niet. Zeker niet als je gezopen hebt. Is niet terug te vinden in je bloed, in ieder geval niet als ze hem niet op tijd vinden. En je gaat er volledig van out. En klein zetje: hij dondert in zijn zwembad, en verzuipt. Maken dat je wegkomt.
En dan is ze helemaal voor hem. Is ze eindelijk helemaal de zijne. Misschien is het beter om haar een maand niet te zien. Of langer. Ach, hij heeft haar bijna twintig jaar lang moeten missen, dat gaat lukken.
Haar zullen ze wel aan de tand voelen Geen probleem, ze weet hoe ze moet veinzen. Ze heeft toch altijd van hem gehouden, hem toch nooit in de steek gelaten, ondanks alles? Niemand zal mij verdenken, het neefje dat hij ooit heeft gedreigd al zijn poten te breken.

Wat je zoal niet moet doen om gelukkig te worden. Nicky zegt niks, beantwoord mijn telefoontjes, sms'jes niet. Eerst het werk, dan het meisje. Eerst de dood, dan het leven. Eerst oom, dan Nicky. Er is geen ontkomen aan.

Dit is deel V uit de Nicky-cyclus

Schrijver: jorrit, 30 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 1 stemmen 150



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)