Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een ramp die herrie

''Wat ben je de laatste tijd toch stil, is er wat? Je zit maar voor je uit te kijken. Zit je wat dwars, zeg het tegen mij. Praat erover, misschien lucht dat op.''

Inderdaad was Wouter de laatste tijd neerslachtig. ''Je hebt gelijk, darling. Ik ben nu 80 en heb maar weinig vreugde in mijn leven. Alle dagen zijn hetzelfde, geen geld om er eens op uit te trekken. Vroeger was het leuk. Ik was gezond, maar de jaren zijn snel voorbij gegaan, nu heb ik allerlei kwalen. Het ligt niet aan jou Mien, geloof me.''

Zij: ''Wees blij, dat de dokters meer kennis hebben om je langer te laten leven, vroeger was je met jouw kwalen al lang dood geweest. Geniet van de zon en de natuur, straks komt de eeuwige duisternis.''
''Je hebt gelijk, je spreekt wijze woorden voor een eenvoudige vrouw. Je beurt me weer helemaal op.

''Leef in vreugde lieve man, geniet van je maaltijden en je drankje. Doe die oude kleren uit en koop iets vrolijks en besprenkel je met een lekker geurtje en geniet van de natuur.''

Hij: ''Je weet het leuk te zeggen, maar wat kunnen wij nou doen met onze AOW, het is alleen maar armoede. Ik geef onmiddellijk toe, dat er in de wereld veel mensen zijn, die het veel slechter hebben, maar er zijn er ook, die schatrijk zijn. Als je naar de televisie kijkt moet je wel zwaarmoedig worden, wat een ellende. Nu weer die toestand in de Krim. Waarom doet God daar niets aan?''

Toen Wouter de televisie wilde aanzetten, riep zijn vrouw: ''Niet doen, het is toch allemaal ellende, we gaan lekker genieten van de stilte in de tuin en luisteren naar de vogels. Beter voor je gezondheid. Ik ga koffie zetten.''
''Je hebt gelijk, darling.''
En ze genoten nog een paar uurtjes van de stilte, maar buurvrouw Carla zette de radio keihard aan met die rot muziek van tegenwoordig en de herrie was er weer. Een ramp die herrie.

Schrijver: kees niesse, 8 maart 2014


Geplaatst in de categorie: ouderen

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 maart 2014
God zijn wij mensen. Dus zijn wij als menselijke goden verantwoordelijk voor de misstanden op de Krim. Met name de Russische goden met gestolen megageld en zware wapens. Toch is het beter om de Krim maar te gunnen aan de Russische machtselite, omdat ieder protest tegen hen grotere gevaren oplevert. Laat ze maar lekker smullen van hun zoethoudende suikerspin de Krim. Hopelijk beseffen de Oekraïense militairen daar dat ook en gaan ze zo snel mogelijk richting het vaste land.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)