Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een rat met een schort voor

Hier heerste het onderaardse en zijn look was sinister. Hij was een grote rat met bruine schort die zijn martelinstrumentjes voor mij schoon likte. Ach deze tandarts Velinga was berucht Natuurlijk priegelde hij aan zijn grote mensenboren. Zijn plafond zat vol scheuren maar af en toe kon ik nog een gestileerde bloemvaas zien. Bloemen uit kalk groeiden daaruit.
‘’Ik zal je nu eventjes boren ‘’ zei tandarts Velinga. Tandarts Velinga stond dan op zijn tenen en draaide met grote precisie een naald op de boorhals.Dat ging van krrr, krak. Hij gebruikte oude rommel jaren 40
Hij was een hooghartige man en het enige wat hij altijd aan mij vroeg was of ik goede rapportcijfers had gehaald. Ik antwoordde altijd uit angst van ja terwijl dat niet zo was. Ik had alleen een 8 voor kleuren in het kleurboek.
Tandarts Velinga had naast de tandarts stoel een half open raam waarachter het spookte.Nu zag ik een grote hond met een hele grote zoete neus achter het raam spoken.
Tandarts Velinga begon nu met het boren.Het deed zeer.”Ik heb pienne” zei ik. ‘’Geen ouwehoer zult u wezen, drop en kindergebit mooi en gaaf gaat niet samen’’ zei hij.En van pijn wordt men rein.’’Oldewetse methodes,eng en om je hard te maken ‘’gilde hij met een hoge nare stem
‘’Maar ik heb zo pienne,kunt u mij verdoven?.’’ Nee want verdoven kost tijd.En ik voelde dat ik door zijn vloer ging en dat zeven bellen rinkelden en dat ik dood ging van de pijn. Het hield maar niet op. Ik hoorde een koperen slang in mijn tandzenuw bijten en een zilveren spijker voelde ik getimmerd worden door mijn kies precies door de voorhoofdzenuw.
En in mijn achterhoofd voelde ik een slang bijten met stalen tanden. Het was zo pijnlijk en de tandarts uit de jaren zeventig boorde erop los..Mensen wat kon die man blijven doorboren!.Het witte vierkante tandarts klokje ging van tik tik tik en de harlekijnpop buiten hoorde ik niet meer spelen. Speeltijd is hier niet,en de tandarts liet zijn slangen uit het plavond neer over mij. Daarna moest ik mijn mond schoonspoelen met water uit een ijzeren beker en de vullingsresten uitspugen in een soort spuugtoilet. Wat waren dit afschuwelijke momenten.
En toen begon het weer te spoken achter het venster van tandarts Velinga. Ik zag een hele lieve hond als spook heen en weer gaan met een zoete neus. Waarom dat zo was wist ik niet. Toen hij de vullingen in mijn tand en kies perste zag ik weer even de geest van de aardige hond verschijnen achter zijn venster en daarna werd het wit achter zijn venster .En daarna hoorde ik witte hagelbollen op zijn ruit tikken. De witte hagelbollen leken wel papaverbollen die mijn zenuwen wat kalmeerden. Buiten hoorde ik een meisje zeggen dat haar hartje zo blij was geworden van haar zelfgemaakte sneeuwpop.
Tandarts Velinga trok zijn handschoenen aan en zei dat het niet goed gesteld was met mijn mondverzorging.
Ik moest op school beter gehoorzamen en ook in het leger gaan dienen als soldaat en ik moest marslopen en verder gedrild worden. Wat een enge vent die tandarts Velinga! Hij was een halve nazi maar goed dat wist iedereen en vooral de moeders en kinderen van dit stadje van hem .Maar hij vond dat ik veel moest marslopen en ook een draai om de oren verdiende omdat ik mij aanstelde en soms vertroosting zocht door mijn mond wat te sluiten terwijl hij met de drilboor aan het hannesen was. Flink, ,rechtaan rechttoe,geen flauwekul
Ook mocht ik niet meer snotteren en mijn ogen dichtknijpen en huilen bij het boren want ik was een Germaanse jongen en die hoorde dat niet te doen, aldus tandarts Velinga in jagerstenue. Tandarts Velinga was in zijn vrije tijd een jager. Hij ramde de kogels door duifjes wit en door arme mereltjes. Daarna wurgde hij deze vogels.
Het was een afschuwelijke man. Nu zijn er heel veel goede tandartsen die fijn zijn maar deze jaren zeventig beul heb ik nog nooit een lief troostend liedje horen zingen. . Nog steeds was de behandeling niet ten einde. De tandarts waste zijn handen grondig met een bus Vim. De hele praktijkkamer stonk naar Vim . En ik was bang voor de slangen van koper met giftige tanden uit zijn rekken en uit het plafond. Ik voel pijn en een inzinking is mij nabij. Het vierkante tandartsklokje hoorde ik tikken. De volgende dag droomde ik dat ik een jurk aanhad en dat ik hele kleine borstjes had bedekt door een hele grote bh en dat ik in een tandartsla was opgeborgen.
Ik voelde met mijn handen de boorkoppen en de diamanten. Ik werd geprikt en gestoken door scherpe punten en naalden. Ik gilde het uit van de pijn. En toen verscheen er een rat met een vuilwit schort en een naar boven gestoken neus waarop een wrat zat .Het was tandarts Velinga .Ik zei tegen die enge rat dat die kon opzouten.
Nee zei tandarts Velinga verschenen als rat, ik moet je kaken en je kin nog behandelen met de rook en betonboor. Ik zei dat ik niet bang was voor de tandarts want ik had mijn kindergebitje zorgvuldig gepoetst
.En toen deed de rat iets heel bijzonders. Hij haalde twee wortels tevoorschijn en zei:’’Ik schenk je een knabbel knabbel waspeen om op te knabbelen.Hier heb je een worteltje.Eet er maar gerust van hoor.''EET MAAR EEN WORTEL WANT DAT IS GEZOND VOOR JE TANDEN''. En toen zei de rat dat hij mijn wangetjes zou kussen. En dat deed hij. En toen schreide hij een paar traantjes over mijn voeten.
En toen kroop ik uit de la en verdween achter zijn praktijkkamerposter waarop een Germaans meisje een rode appel at. Ach dat was de lievelingsposter van tandarts Velinga overal aanwezig in de wachtkamer,op het toilet,in de gang,boven de tandartsstoel.Dat lieve meisje heette trouwens Grietje.

Schrijver: cornil, 22 maart 2014


Geplaatst in de categorie: verdriet

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
23 maart 2014
Als tandarts Velinga nog leeft, zullen we hem dan samen ontvoeren en hem op dezelfde manier de stuipen op het lijf jagen?... Meesterlijk en beklemmend beschreven horrorverhaal!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)