Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Toen ben ik maar gaan zwerven

Gelukkig kon ik als boerenknecht mijn baan behouden. Ons land werd getroffen door een landbouwcrisis. Amerika importeerde goedkoop graan en Denemarken goedkopere boter. Dat vonden onze boeren niet leuk. Het was 1880 en ik was net zeventien jaar geworden. Mijn vader wilde hebben, dat ik naar onze koloniale bezittingen ging om daar een koffieplantage te beheren, maar d...aar had ik geen zin in. Ik was lid geworden van de Sociaal Democratische Bond, een socialistische organisatie van Domela Nieuwenhuis en wilde revolutie om onze boerenbevolking helpen, die veel te lijden had van de Amerikaanse graanimport.

De herenboer verlaagde mijn loon drastisch, nauwelijks kon ik nog rondkomen. Gelukkig was ik niet getrouwd, maar een andere boerenknecht die wel gehuwd was en vijf kinderen had kon niet rondkomen van zijn hongerloontje. Gelukkig had hij een stukje grond achter zijn op een krot gelijkende woning en kon zelf voedsel verbouwen. In genoemde tijd was het heerlijk rustig in ons land, industrialisatie was er nog nauwelijks. Wel was er een begin van de opkomst van banken en de elektronische industrie en -techniek van Philips. Veel boerenknechten ging naar de steden in de hoop daar werk te vinden.

Dat ik bij de boer kon blijven werken had ik te danken aan zijn vrouw. Ik was bij hun inwonend en de boerin vond mij een aardige jongen. Wanneer ik na de arbeid mij ging wassen in het washok kwam de jonge boerin naar me toe en verwarmde het ijskoude water, dat met een waterpomp uit de grond was gehaald. In een teil kon ik lekker badderen en als de boer er niet was bleef ze bij me waste ze mijn rug. Na afloop droogde ze mij af en keek met grote belangstelling naar mijn geslacht. Ik was er erg verlegen mee, want thuis was ik streng gelovig opgevoed en over liefde en seks werd niet gesproken.

Toen kwam er een dramatische dag. De boer lag in het ziekenhuis en de boerenknecht was belast met de leiding van de werkzaamheden met geleende knechten. Het was al laat in de zaterdagmiddag. Iedereen was naar huis en ik ging weer een bad nemen. De boerin, een mollige vrouw van in de dertig, was niet komen opdagen. Ik pompte het koude water uit de grond in een teil en ja hoor, ze was er weer. Ik maakte aanstalten in het koude water te gaan zitten. Toen zei ze:
''Wacht maar lieve Kees, eerst het water verwarmen, je zou zomaar ziek kunnen worden in het ijskoude water.''

Toen het water lekker lauw was ging ik in de teil zitten en waste mijn hoofd en lichaam, maar ineens kwam de boerin ook naakt bij me zitten. Ik schrok mij kapot, wat een grote tieten. Die durft, dacht ik. Ik dorst haar niet aan te raken, immers het is je baas, dus bloedlink. Pak ze ineens mijn hand en moest ik haar borsten strelen. Ik wist niet wat ik meemaakte. Mijn hoofd werd roodgloeiend van schaamte. En toen schrok ik mij het lazarus, de boerenknecht was teruggekomen en zag mij met de boerin in de teil zitten. Ik zag, dat hij zich de blubber schrok en schreeuwde tegen mij, dat ik moest opsodemieteren.
De boerin nam het voor mij op, en riep:
''Hou je koest, anders zeg ik tegen me man, dat jij naakt bij me zat.''
Hij droop vloekend af.

Toch liep het voor mij slecht af. Krelis had de boer in het ziekenhuis bezocht en verteld wat hij gezien had. De boer geloofde hem voor honderd procent, want hij vertrouwde zijn vrouw toch al niet. Hij had haar al een keer aangetroffen met een knecht in de hooiberg. De knecht is toen ontslagen en dank zij de pastoor ging de scheiding, die de boer van zijn vrouw wilde, niet door. Ik moest mijn boeltje in mijn koffer pakken en kreeg van de boerin wat geld en eten mee en ze kuste mij heftig bij het afscheid. Waar moest ik naar toe. Mijn ouders woonden in Amsterdam en vervoer daar naar toe was er nog niet. Ze waren wel bezig een treinennet aan te leggen. Toen ben ik maar gaan zwerven en kwam in België terecht.

Schrijver: kees niesse, 5 mei 2014


Geplaatst in de categorie: algemeen

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 mei 2014
Je verhaal doet me denken aan het edele lied 'Vrouw Haverkamp' van Normaal. Dezelfde voorliefde voor dikke tieten, zo voor het grijpen. Overigens wel behoorlijk seksistisch. Groot is niet per definitie aantrekkelijker, integendeel! Amerikaanse grootheidswaanzin!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)