Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hij schrok van mijn woeste uiterlijk

Krikke, onze burgemeester van het dorp had de ingezetenen bijeen geroepen voor een vergadering in zijn woning. Besproken moest worden mijn voorstel om op het plein midden in het dorp een standbeeld te plaatsen van de uitvinder van het wiel of van de muizenval. Mijn voorstel werd in stemming gebracht en als waanzinnig verworpen. Teleurgesteld ging ik meteen na de stemming naar huis.

Tegen middernacht ging de huisbel. Ik keek door het raam en ik zag onder het verlichte afdakje de burgemeester staan. Ik slofte naar de deur en opende die.
''Kan ik je even spreken, Kees.''
''Kom binnen, burgemeester.''
''Kees, ik heb je hulp nodig, want jij staat bekend als een vechtjas.''
''Moet er dan gevochten worden?'', zei ik.

''Misschien, want ik weet bijna zeker, dat sterke Willem bij mijn vrouw is, hij houdt van haar. Wil jij met me meegaan en hem verwijderen. De veldwachter laat ik het liever niet doen, want dan weet het hele dorp het.
Doe je het, dan zal ik kijken of ik je wat kan toestoppen uit de gemeentekas. Ik weet, dat je alleen AOW hebt.''

''Ik ben je man, burgervader.''
''Oké Kees, je bent een beste kerel, maar je had wel rare voorstellen hé, de Raad geeft daar nooit toestemming voor. Hoe kom je erop, erg tof ben je niet, Kees.''
''Weet ik.''
Ik dus met Krikke mee naar zijn woning en ik zag het licht in de huiskamer branden. Ik hoorde de vrouw van de burgemeester schreeuwen, dat Willem haar huis uit moest gaan.
''Die kerel valt mijn vrouw steeds lastig en dringt gewoon mijn woning binnen. Jezus moet je nou eens kijken, het licht boven in de slaapkamer brand al. Doe wat, Kees.''

''Moet je horen, Krikke. Ik wil het zeker weten, dat het sterke Willem is.''
''Zet dan een ladder tegen de muur, misschien kan je wat zien door een kier van het gordijn, Kees.''
''Doe ik'', en ik liep voorzichtig de ladder op en zag door een kier van het dicht geschoven gordijn, dat de mij bekende Willem probeerde de vrouw van de burgemeester op bed te duwen. Ik weer de ladder af.
''Het is inderdaad Willem, wil je zelf kijken?''

Krikke kreeg het schuim op zijn mond en zei woedend:
''Nee, ik wil ze niet bezig zien, hij moet mijn woning uit. Laten we zachtjes naar binnengaan. Hij opende de deur van de woning en we liepen heel behoedzaam de trap op. Ik opende de slaapkamerdeur en zag een schemerlampje branden en dat de mij bekende echtgenote van Krikke op haar rug lag te slapen.

Ik zei fluisterend:
''Krijg nou wat Krikke, ze ligt te slapen. Ik snap er niks van, ik heb toch duidelijk gezien, dat Willem bij haar was.''
''Misschien heeft hij gehoord, dat de trap tegen de muur werd gezet, je deed het nogal wild. Hij is natuurlijk gauw door de tuin gesmeerd.''
''Zou kunnen'', zei ik.
''Wat ga je nu doen, burgervader?''

''Ik trek mijn pyjama aan en ga naast haar liggen en doe net of ik van niks weet.''
Ik wachtte nog even totdat Krikke in bed lag. Toen ik de trap afliep hoorde ik plotseling een hevig rumoer. Ik rende weer de trap op en opende de deur van de slaapkamer.
Krikke schreeuwde naar mij:
''Hij ligt onder het bed, de schoft. Toen ik op mijn rug lag voelde ik ineens een hand op mijn buik, maar het was niet haar hand, die ken ik wel. Woedend draaide ik zijn duim om en meteen hoorde ik Willem vloeken en schelden. Alsjeblieft Kees, gooi hem het huis uit.''

Ik keek onder het bed en Willem zag mij en schrok van mijn woeste uiterlijk. Hij smeekte mij hem niks te doen, hij wist natuurlijk van mijn grote kracht. Ik pakte zijn arm en trok hem onder het bed vandaan. Gelukkig bleef hij rustig en de toch gewaarschuwde veldwachter nam Willem mee en sloot hem op in de cel van het politiebureau.

Schrijver: kees niesse, 4 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 2 stemmen 59



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)