Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De kleine boerderij

Het is mooi weer. Weinig wolken aan de hemel, dus volop zon en weinig wind. De thermometer in de tuin wees tien graden aan. Ik heb vroeger wel eens meegemaakt, dat het in november al tien graden vroor en de bomen kaal waren. Nu dus lekker weer om een wandeling te maken. In het bos achter mijn huis hoorde ik de vogeltjes al fluiten. Heerlijk lopen was het over het kronkelige zandpad tussen de naaldbomen, wel erg stil was het daar, geen zuchtje wind.

Na ongeveer een kwartier kwam ik bij een heideveld. Daar kon ik weer de heerlijke warme zonnestralen in mijn gezicht voelen. In de verte begon het bos weer. Ik besloot daar naar toe te gaan. Het eerste wat ik zag, dat een jonge hert hard wegliep. Langs het pad zag ik veel paddenstoelen, prachtige exemplaren. De mooiste vond ik een stel vlak voor de naaldbomen met een witte stam en een rood halfrond dakje met witte punten erop.

Tot nog toe heb ik geen mens ontmoet. Ik denk, dat ze naar het voetballen kijken op tv en de herdenking van het opengaan van de muur in Berlijn, 25 jaar geleden. Opeens zag ik een eekhoorntje van tak naar tak springen. Leuk gezicht is dat met die lange pluimstaart. Misschien is dat beestje een wintervoorraad aanleggen.

Tot mijn grote verbazing zag ik verderop in een heuvelachtig gebied een kleine boerderij. Die had ik nog niet eerder gezien. Zal ik daar naar toe gaan? Ja, ik doe het. Op het erf zag ik een oude vrouw, gekleed in een lange zwarte rok. Ze liep op klompen en bleef stil staan toen ze mij zag naderen.

''Dag mevrouw, goed volk'', zei ik.
Ze liet mij toe op het erf en zag, dat ze kennelijk net een geit had gemelk, want de damp kwam nog van de melk af in de emmer, die naast haar stond. Ze bood mij een beker geitenmelk aan. Had ik nog nooit gedronken, maar ik wilde niet weigeren. Het viel me niet tegen, maar ik heb toch liever gewone karnemelk.

Ze bood me een versleten oude stoel aan en ik ging daarop zitten, want moe was ik wel geworden en ik moet nog een heel eind terug naar huis. Ik mocht mijn veldfles vullen met koud water uit de pomp op het erf. Heerlijk fris water was het. Na een babbeltje met haar heb ik afscheid van haar genomen. Kom gerust nog een keer langs, riep ze me nog na en ik zwaaide haar gedag.

Schrijver: kees niesse, 10 november 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

3.5 met 2 stemmen 98



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)