Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Bankgeheimen deel 2

In mijn nog "werkzame" periode kwam het natuurlijk voor dat mensen met vakantie gingen, dat gold niet alleen voor de mensen van de bank, maar natuurlijk ook voor het "sop"-personeel, oftewel de interieurverzorgsters of domweg de schoonmaaksters, want tja dat er schoongemaakt moest worden, waren we voor aangenomen natuurlijk.

En zo kreeg je, als er voldoende animo was, vakantiehulpen, variërend in leeftijd van jong, heel jong, ietsje ouder en net tegen de pensioenleeftijd aan. Maar leeftijd deed er niks toe, eigenlijk kon je beter af gaan op wat oudere mensen, domweg omdat de meesten wel wisten hoe een sopdoek te hanteren en hoe een plee te soppen. In die tijd werd er ook nog op alle kantoren gerookt, en niet zomaar een sigaret nee hele pakjes werden weggestoomd op een dag, de lege pakjes lagen als stille getuigen van de op handen zijnde long- patiënten te wachten tot ze verwijderd werden! Maar ach, je kwam om de troep op te ruimen en niks anders.

Om terug te komen op een vakantiehulp, kon je het treffen dat je iemand kreeg die wist van wanten, of in dit geval van soppen, of op zijn minst stofzuigen! En zo kwam er een meisje van zestien jaren, die wel drie weken wilde komen werken. Het kind hoefde thuis niet veel te doen en om niet teveel na te hoeven lopen, liet ik haar de stofzuiger hanteren, en met name de (toen nog van stof) de stoelzittingen met een klein zuigmondje schoonmaken. Op een goed moment is de rest beneden aan het werk en zij nog boven, waar ook de kluis was, met van die zware deuren, die alleen open gingen als er verder niemand in het pand was, behalve wij, de soppers dan natuurlijk als het kind met een wit gezichtje naar beneden komt en zegt: er brandt boven een lichtje en daarin staat "overval"?

Ik werp een blik opzij naar El, die nog niet met vakantie was en zeg: oh jeetje, nou hoeveel weken ben je nou hier?
Twee weken zegt het kind en ik zeg: nou dan heb je net genoeg verdiend om je schuld te kunnen betalen, want als je ten onrechte op die knop drukt, komt zo de politie en als het om een zogenaamde valse melding gaat, tja dan moet je dus betalen! Zonder blikken of blozen overigens.
Naar buiten kijkend zie ik inderdaad de sterke arm naderen, want op zoiets wordt echt wel (en toen ook) supersnel gereageerd! Drie auto's met de nodige agenten erin naderden het pand en het zuighulpje vertrok vol angst naar het toilet!

Jij bent ook een mooie, zegt Ell, maar moest wel lachen en ik liep naar de deur, met mijn zonnigste lach opnieuw laten weten dat niet IK maar een vakantiehulpje dit maal per abuis met de stofzuiger de alarmknop had aangeraakt! Ditmaal duurde het niet zo lang voor ze wisten dat het echt een gewone actie was en dat we er echt hoorden, na de vraag of ze wat wilden drinken met nee beantwoord werd, gingen wij weer aan de sop-slag en de heren aan de andere slag!
Het kind kwam van de wc af toen de sterke arm weg was en was de rest van de avond niet veel meer waard!

Ik heb haar die avond niet uit de droom geholpen dat het verzonnen was, wat ik vertelde, nee hoor daar had ik teveel lol van (gemeen?) maar gewacht tot de directeur kwam met de loonstroken, ook zij ontving er eentje en terwijl ik keek hoe ze die van haar opende en zag wat ze verdiend had, keek ze me vragend aan? Toen pas schoot ik in de lach en zei: ach een geintje moet kunnen toch?

Ze keek me in eerste instantie aan of ze mijn bloed wel kon......maar moest er later ook om lachen, meer opgelucht gelukkig. Het is en blijft een heerlijke tijd, met leuke mensen, collega's een tijd om op terug te kijken en om over te schrijven want het is net: alsof het gisteren gebeurde maar het is al zolang geleden......

Wordt vervolgd

Schrijver: An Terlouw, 20 januari 2015


Geplaatst in de categorie: werk

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)