Moeder verstijfde van schrik

Mijn buurvrouw Chantal vroeg mij:
''Zeg Kees, je ziet tegenwoordig vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen, was dat bij jullie in de jaren vijftig ook zo?''
''Nee, bij ons bij de luchtdoelartillerie niet, we waren allemaal dienstplichtige jongens van ongeveer negentien jaar. We waren in 1951 opgekomen in Bergen op Zoom en toen we daar op het kazerneterrein stonden werden we al bedreigd met de krijgstucht. We maakten veel lawaai en toen een Indische kapitein naderde riep hij:

''Koppen dicht, jullie staan nu onder de krijgstucht. Iedereen was meteen stil, maar de kapitein met een stokje onder zijn arm liep door en toen begon de herrie weer. De eerste zes weken mocht je niet met verlof en dat kon wel eens niet doorgaan als je bij de inspectie op zaterdagmorgen geen vouw in je broek had of je schoenen niet gepoetst waren. Tegenwoordig zijn het beroepsmilitairen die allemaal in burger en vaak met eigen auto naar huis gaan, maar wij arme sloebers in de jaren vijftig, moesten in uniform met gesloten kraag afmarcheren naar het station.

Ook op het station moest je uitkijken, want de militaire politie hield je in de gaten. Alles ging dus heel ordelijk en werd je vervoerd in heel oude treinen met houten banken, als dank voor de bewezen diensten aan het vaderland. Soms moest je wel overblijven in het weekend als je wachtdienst had aan de poort van de kazerne of elders op het terrein. Je verveelde je behoorlijk, dus ging je maar naar de kantine of naar een militair tehuis. Daar kon je koffie drinken of een biljartje maken. Soms ging je op zondagmiddag een eind over het kazerneterrein wandelen en hoopte je, dat er meisjes aan het hek stonden om er mee te praten.

Toen ik een keer thuis was met verlof, zei ik onder de maaltijd:
''Wij hebben in ons peloton een vrouw in dienst, ze slaapt op onze kamer. Ik zag, dat mijn moeder bleek van schrik werd en ze zei meteen:
''Daar maak ik werk van, is het leger nou helemaal belazerd.''
Vader zei:
''Dat lieg je toch?''

Mijn fantasie ging mij parten spelen en ik zei:
''Toch waar hoor, alleen ik weet het, de rest van de jongens niet. Ze vertelde mij, dat ze mij vertrouwde en mij alleen wilde spreken. Ze zei:
''Moet je horen Kees, ik heb mij bij de keuring verkleed als jongen. Je ziet dat ik stevig gebouwd ben en kort haar draag en ik een zware stem heb. Ik doe aan alle oefeningen mee en ben de jongens de baas.

Ik heb het zelf gezien moeder, ze was zelfs nog beter met oefeningen en schieten als de jongens. Sommige jongens leken meer op meisjes, want bij lange marsen met volle bepakking waren ze aan het eind van hun latijn, terwijl zij nog gewoon fit was. Tijdens het douchen kwam ze een keer bij me staan en zag ik duidelijk, dat ze een vrouw was met kleine tieten. Mondje dicht, hé, zei ze toen zachtjes tegen me.

Mijn vader vond het vreselijk, dat zij ook naakt bij mij stond onder de douche. Mijn moeder was helemaal van de kaart en wilde een brief schrijven naar de minister van Defensie. Ze waren nog behoorlijk ouderwets en dat was zo in die tijd, ook de zwembaden waren gescheiden voor jongens en meisjes. En toen ik hun vertelde, dat zij ook op de zaal bij ons sliep, was de boot helemaal aan. Haar bed stond naast de mijne en soms midden in de nacht knuffelde ze mij en zei ze lieve woordjes tegen mij. Mijn ouders verstijfden en moeder zei nog tegen vader:

''Bel onmiddellijk de commandant op om die wantoestanden aan hem te vertellen.''
Toen zei hij:
''Ach moeder, hij neemt de boel in de maling, ik zie het aan zijn ogen, hij wil ons op stang jagen en het is hem nog bijna gelukt ook.''
Even later stelde ik ze gerust, want mijn fantasie had mij weer parten gespeeld.

Schrijver: kees niesse, 31 mei 2015

c.niesse1931gmail.com

Biografie van deze schrijver

Krijgstucht meisje d meisje douche

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 177