Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Gelukkig januari

Eigenlijk ben ik best een beetje in een januari-stemming, want wie weet, komt er toch nog sneeuw, maar het meest belangrijke is toch wel, DECEMBER is voorbij want tjonge jonge wat vond ik dat een regelrechte pokkemaand.

Al eerder schreef ik dat de kerst me gestolen kon worden en daar kwamen erg veel reacties op van mensen die er ook niks mee hadden. Van mensen die ook de vrede op aarde wel in de zak van sinterklaas mee hadden willen geven.

Maar ook van mensen die dusdanig met zichzelf in de knoop zaten dat ik eigenlijk de kerst doorgebracht heb met opmonterende mailtjes sturen. Als klap op de vuurpijl gaan er een paar mensen hemelen, nou ook dan is de vrede ver te zoeken.

Dan nog de mensen die geen cent te makken hadden, en geloof me, dat zijn er veel en het worden er allengs meer. En dan de overheid maar brullen, KOM MAAR VLUCHTELINGEN, hier is geld, hier is ruimte, hier zijn woningen, kom maar met je rugzakje narigheid, plaats genoeg.

Op deze site kun je in elk geval je gevoelens nog kwijt en je hart ventileren tja, ik geloof dat het me wel is toevertrouwd, dus ik doe mijn best. Van feest tot feest, december achter de rug, het eerste wat komt is Pasen en tja, Katholiek opgevoed weet ik best wel wat Pasen betekent en geloof ik in de paashaas, in het paaseieren zoeken en dat soort mallotigheid.

Dus: Pasen is nog even te gaan en ik blijf knokken voor deze wereld-site, of het nou Pasen en Pinksteren op ene dag is of niet.
Maar ik kan het niet alleen hoor, dus....

Schrijver: An Terlouw, 4 januari 2016


Geplaatst in de categorie: actualiteit

2.8 met 4 stemmen 86



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
5 januari 2016
Lieve Gabrielle, dat weet-en snap ik best. Maar mijn haren gingen staan bij diverse, ondankbare berichten in het nieuws. Natuurlijk wil ik niet in hun schoenen staan, maar als je ZO goed opgevangen wordt en er alles voor je gedaan wordt, zijn bepaalde pretenties echt tegen MIJN zere been. Vandaar dit stukje
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
5 januari 2016
Lieve An, jouw leven loopt niet over rozen en het mijne ook niet. Dat geldt voor meer mensen die hier schrijven. Vaak levert juist dat mooie verhalen en gedichten op. Maar hoe zwaar het leven soms ook voor ons voelt, ik zou echt niet willen ruilen met een van de vluchtelingen die in ons land in een opvangcentrum zit. Geloof me, dat is geen leuke keuze maar bittere noodzaak. Ergens in een vreemd land helemaal opnieuw beginnen, zie jij het je doen? Ik zie het mezelf echt niet doen! Nee, gemakkelijk hebben ze het echt niet. Maar wij kunnen het een klein beetje gemakkelijker maken. En als wij ooit in zo'n situatie zouden komen, dan is het te hopen dat een ander dat ook voor ons doet.
Naam:
An Terlouw
Datum:
4 januari 2016
Nee hoor AJ dat is geenszins het geval. Maar zeg nou zelf: het wordt de vreemdeling wel erg makkelijk gemaakt en als ik op het nieuws zie dat een vluchteling niet langer met anderen een douche wil delen, dan Anne Jan word ik boos. Geen appels. Geen peren maar boos.
Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
4 januari 2016
Doorgaans lees ik jou graag An, maar appels met peren vergelijken en daarop jouw mening baseren, is natuurlijk zoals het eigenlijk niet hoort; de sfeer, zeker daar waar centra zijn gepland, is vaak verhit. Het is een feit dat er zowel rotte appels áls peren tussen zitten, maar ook wij als Nederland hebben rechtbanken en gevangenissen en deze zijn er natuurlijk niet voor niets...! Blijf jouw gevoelens uiten en ventileren, want lezenswaardig zijn deze ten allen tijde. Schrijf, lees, beoordeel en becommentarieer en weet dat jij het niet, net als alle Nederlands.nl-schrijvers, alleen hoeft te doen...! Jouw hart luchten, doet goed; samen met schrijvers die weten waarvoor, gaat deze klus geklaard worden...!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)