De Betoverende Berg

Het was een winters koude dag. Een vroeg januari zonnetje lokte de vrouw naar buiten. Er was een plek waar ze lang niet meer geweest was. Wel telkens halverwege, maar nooit meer had ze die klim helemaal gemaakt, helemaal die berg op, de berg van haar jeugd.

De berg waar aan de voet ervan zoveel herinneringen lagen. Van mee willen doen maar er niet echt bij horen. De berg waar op de top die mooie herinnering lag, van een droom die nooit werkelijkheid worden zou. Vandaag was het tijd die droom te bezoeken. Het was tijd voor een gesprek met haar geboortestad.

Met haar kwispelende metgezel begon ze aan de zware klim. Een exercitie die haar benen niet meer gewend waren. Maar ze klom dapper door. Vriendelijk begroette ze de andere wandelende bergbewonderaars. De meesten vergezeld van viervoeters aan een lijn of kinderen die zij terug riepen niet te ver van hun vandaan te gaan.

Eenmaal boven strekte zich een wijde vlakte uit, waar aan de rechterhand een bankje in de verte lonkte, met een prachtig uitzicht over een historische stad. Een stad waar veel van haar eigen historie op straten en in huizen verscholen lag. De vrouw liep naar het bankje en nam plaats op de eerste rij voor het wonderschone panorama. De kleine viervoeter kwispelde om het bankje heen. Het was de perfecte plek voor een goed gesprek.

De vrouw stak van wal en de stad luisterde. Naar wat ooit was. Naar wat niet meer zijn zou. Naar het verleden dat geleden was. Het gedane dat begraven kon worden. De berg mocht de herinneringen bergen. De lessen waren geleerd. Een museum dat niet meer bezocht hoefde worden. Het verleden zou zakken in de schoot van Moeder Aarde. De kristallen zouden hun werk doen en het geleerde omzetten naar schatten voor de toekomst. Madeliefjes in de lente en wat verder bloeien zal.

De vrouw nam afscheid van het bankje en de berg. Voldaan liep ze met haar kwispelende metgezel de weg naar beneden. Halverwege wachtte een kopje thee met een versnapering van de dichtstbij gelegen bakkerij. Het oude was begraven. De weg voor het nieuwe jaar was vrij.

Schrijver: Gabriëla Mommers, 5 januari 2016

gabrielamommersyahoo.com

Biografie van deze schrijver

verleden afscheid to afscheid toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 8 stemmen 316