Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een nieuwe Maigret: Het lijk in het Damsterdiep

Commissaris Maigret wordt meteen ingeschakeld, wanneer er een lichaam in het Damsterdiep wordt gevonden. Met een lege maag en een rokende pijp nadert hij de plek des onheils. De politie van Appingedam en Delfzijl zijn aanwezig, omdat de misdaad precies tussen deze plaatsen is gebeurd. Agent Koert Fierstra weet om wie het gaat en hij licht Maigret in. Het gaat om Wubbo Gaastra, een verkoper bij Gall & Gall aan het Overdiep 1. Wubbo woonde aan de Solwerderstraat 4, met zo'n typische hangende keuken boven het Damsterdiep. Hij was vrijgezel en volgens de plaatselijke geruchten homoseksueel. Dat hij van een flinke borrel hield, was algemeen bekend, ook bij agent Koert. Terwijl Maigret later op de Vrouwebrug naar de hangkeuken van Wubbo zit te kijken, passeert hem een aantrekkelijke jongedame, die zegt: 'Val er maar niet in!'. Maigret fronst zijn wenkbrauwen en hij houdt rekening met een uit de hand gelopen ruzie, waarna Wubbo hier in het Damsterdiep is gegooid en door de stroming is meegesleurd. Bij de Gall & Gall spreekt hij met de baas van de drankenzaak Tammo Hastra, die erg overstuur is. Tammo heeft agent Koert twee weken geleden gebeld, omdat Wubbo vermist werd. 'Had hij speciale vrienden?', vraagt Maigret. 'Zijn overbuurman Egbert Dobstra, een kunstfotograaf, Solwerderstraat 18!', antwoordt Tammo met klem. 'Geen vriendin?', vraagt Maigret. 'Nou, nee, hij was van dittum!', zegt Tammo en hij slaat met zijn hand op een slap handje. 'Waar kan ik hier ergens goed dineren?', vraagt de hongerige Maigret. 'Nou, de brasserie 'De Koning van Groningen' heeft een uitstekende naam!', zegt Tammo, die Maigret beleefd de weg wijst. Na een uitstekende maaltijd met drie jenevertjes erbij, gaat hij naar het huis van Wubbo, waar hij met agent Koert heeft afgesproken. Hij vindt overal asbakken vol peuken en lege drankflessen. Niets wijst er verder op een geweldsdelict en vanaf de hangkeuken loert Maigret naar het spookachtige Damsterdiep. Bij het huis van Egbert Dobstra verbaast Maigret zich over de tekst op het monumentale pand. Er staat 'Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?'. Egbert laat de commissaris binnen en hij vraagt zijn fotomodel Lamke Kalverda om zich aan te kleden. 'Is hij gevonden?', vraagt Egbert. 'Wie en hoezo?', zegt Maigret. 'Nou, Wubbo natuurlijk, ruim twee weken verdwenen, dan verwacht je niet het allerbeste!' 'Hij was uw vriend?' 'Zeer zeker en ik tast net als u in het duister!' 'Bent u ook nog detective?' 'Nee, nee, maar als goede vriend zoek je natuurlijk naar eventuele aanleidingen en oplossingen!' 'Begrijpelijk', zegt Maigret, 'en heeft u iets van belang ontdekt?'. 'Hij had het de laatste tijd veel over onze gezamenlijke vriend in Delfzijl, Dietrich Yska, een vastgoedmakelaar, met een buitengewone belangstelling voor kunst en literatuur!', antwoordt Egbert.

Terwijl Maigret in zijn Citroën naar Delfzijl terug rijdt, probeert hij verbanden te zien. Eenmaal in zijn zeiljacht in de Eemshaven loopt hij onrustig aan zijn stomende pijp te lurken. Bij Wubbo staat een aanzienlijke hoeveelheid dure en exclusieve boeken, daar kan ergens de link liggen.', denkt hij. Na een fles rode Bordeaux dommelt hij in slaap. Hij droomt van Wubbo, die hem iets gebaart, een vierkante rechthoek lijkt het wel. De volgende dag gaat hij eerst uitgebreid dineren bij Restaurant 'De Kakebrug' om daarna meteen naar het adres van Dietrich te gaan. In het penthouse van Dietrich aan Midscheeps 39, wat overigens te koop staat, ziet hij aan alle kanten kunstwerken hangen en staan. Ook hier staat een imposante boekenkast vol dure exemplaren. 'Hield Wubbo net zoveel van kunst als u?', vraagt Maigret. 'O, nog veel meer dan ik', zegt Dietrich, 'alleen kon hij zich niet zoveel permitteren als ik.'. 'Was er iets van u, wat hij dolgraag zou willen hebben?', vraagt Maigret. 'Niet in het bijzonder, al begonnen zijn eksteroogjes altijd wel te glinsteren, wanneer ik hem mijn eerste druk van de poëzie van Lord Byron liet zien en nog meer wanneer ik een brief van die dichter toonde, die ik voor een half miljoen euro heb aangeschaft. 'Dat moet dan wel erg bijzonder zijn', zegt Maigret, 'mag ik even rond kijken?'. 'Ja, natuurlijk, ga uw gang!', zegt Dietrich. In de slaapkamer ziet Maigret een reuzefoto van een blote Wubbo. 'Was hij uw minnaar?', vraagt hij. 'Dat was hij inderdaad!', zegt Dietrich. 'Getekend met E.B. zie ik, volgens mij ken ik die wel!', zegt Maigret. Terug in zijn zeilschip overdenkt hij de zaak onder het genot van een kruidenbitter.

De volgende dag gaat hij rustig kuieren en bij het standbeeld van hemzelf, gemaakt door Pieter d'Hont, eet hij een stokbroodje met brie, wat hij met een flesje cola wegspoelt. 'Die Lord Byron', bedenkt hij, 'die kan wel eens de oplossing in dit moordmysterie zijn!'. Maigret weet dat Byron biseksueel was en voor veel homoseksuelen een cultfiguur met een hoge status. Na zijn contemplatieve wandeling gaat hij nogmaals bij Dietrich langs. 'Ik sta op het punt om naar Rome te gaan', zegt Dietrich, 'ik heb daar namelijk een tweede huis, waar ik graag vertoef, niet ver van Rosita Steenbeek, een goede vriendin van mij, kent u haar werk?'. 'Nee, ik lees weinig literatuur, maar wat ik u nog wil vragen, is: Mag ik die handgeschreven brief van Byron eens zien?', vraagt een mild glimlachende Maigret. 'Die is in bruikleen!', zegt Dietrich. 'Driemaal raden aan wie!', zegt Maigret, 'heer Dietrich, ik arresteer u op verdenking van de moord op Wubbo Gaastra, komt u rustig met mij mee, want de politie van Delfzijl staat onder aan uw wooncomplex.'. Na de hechtenis van Dietrich vond Maigret in het huis van Wubbo achter een schilderij van Toorop de brief van Byron, die Wubbo niet terug wilde geven en wat zijn doodvonnis betekende. In een aanrechtkastje van Dietrich werd het moordwapen gevonden, een dolk met bloedresten van Wubbo. Na de moord had hij Wubbo 's nachts in het Damsterdiep gerold. Maigret zit momenteel al dagenlang hoogst tevreden pijp te roken en borrels te drinken en hij is nog lang niet van plan om Delfzijl te verlaten.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 februari 2016


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.8 met 4 stemmen 521



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
13 februari 2016
spannende en vermakelijke streekdetective, beste Joanan
ik zie toch wel een heel apart en karakteristiek genre van Noordelijk crimineel proza ontstaan zo zoetjesaan, zeker met zoveel authentieke namen en plaatselijke kenmerken
ik zie het al voor me: na de uitgave van je verzamelbundel vraagt de provinciale VVV jou om rondleidingen en reconstructies te verzorgen
Kassa!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)