Verdwaald
Geweldig een uitje naar het bos, nemen de binnenweggetjes en dan besluiten we van het pad af te wijken, door tussen de bomen te gaan lopen. Eventjes denk ik terug aan vroeger, toen we op juist die plaatsen tikkertje met de bomen speelden, maar dat was toen. Nu zijn de bomen een welkome gast in het bos, waar je jezelf af en toe vast kunt houden.
We lopen inmiddels al een poosje, door inmiddels ondoordringbaar bos, maar kunnen nog steeds vooruit, alhoewel 't opvalt dat het wat donkerder wordt. Zullen we eventjes gaan zitten, vraag ik. Ach wel ja, dan drinken we meteen wat, zegt mijn metgezel.
Gezeten op een boomstronk, kijken we elkaar aan en zeggen tegelijk: wat is het hier s t i l hè?
Inderdaad het is bos- stil. We zitten een kwartiertje, of zoiets want ik heb niet op mijn klokje gekeken, dat doe je niet als je een wandelingetje maakt.
We staan op, kloppen onze kleding af en besluiten om terug te lopen, heilig in de veronderstelling dat we goed lopen, HIJ is mijn navigatiesysteem, lopen we (toch?) de goeie kant op?! Maar alles lijkt en is hetzelfde, alle bomen lijken op elkaar, de struiken eveneens, het enige verschil wat nu ontstaat is: dat het donker wordt.
Oeps, het wordt donker, kanonnen en nu? Ik ril een beetje en zeg, krijg het ook een beetje koud nu, welke kant moeten we op, waarop eega zegt: die kant. Ik zeg een beetje benauwd, daar komen we net vandaan joh.
Hij kijkt me wat verbolgen aan en zegt: niet waar, we gaan die kant op. Volgzaam als ik ben, loop ik mee, want om in mijn eentje in het bos achter te blijven gaat me net te ver.
Opnieuw lijken alle bomen en struiken op elkaar, stammen die scheef groeien of juist recht, struiken die tot de grond reiken, of net niet. Langzaam word ik moe en ik hoor ook hem nu zuchten.
Het wordt donker, jemig dadelijk zijn we verdwaald zeg ik: doe niet zo maf joh, natuurlijk zijn we niet verdwaald, maar: heb jij de mobiel bij je?
Nee schat: je weet toch wat ik zei: ik wil vandaag niet gestoord worden dus mijn mobiel ligt thuis, zo dan, bromt hij dat is tegenvaller nummer twee, want IK weet niet meer welke kant we op moeten.
Dan krijg ik het warm, zeg maar heet, want als HIJ zegt 't niet meer te weten, dan belooft dat niet veel goeds....
Wordt vervolgd
casema.nlGeplaatst in de categorie: reizen
Verdwaald
115
Geef je reactie op deze inzending:
Heel benieuwd naar het vervolg van dit verhaal.