FEESTMAAND
Hij was niet zo groot; de kerstmarkt in het nabijgelegen dorp, maar, de warme chocomel en hete glühwein vloeiden er rijkelijk en de oliebollenkraam deed goede zaken. Een koortje zong bekende liedjes en de sfeer was, zoals altijd, uitstekend.
Ik hield halt bij een tafel waarop sneeuwbollen stonden uitgestald. Er waren dit jaar heel speciale bij. Mijn blik bleef rusten op een bol waarin Jozef, Maria en een kribje met het kindje waren te zien. Ik keek gefascineerd naar het tafereeltje. Mijn blik werd naar binnen gezogen en opeens bevond ik me in een schamele stal waarin zich mensen van vlees en bloed bevonden! Ze leken mij niet op te merken.
Een heel jonge vrouw sliep op een bed van stro en een man op leeftijd zat te knikkebollen. Uit een voederbak straalde licht. Ik sloop dichterbij. Een lichtgevende baby keek welbewust de wereld in.
Er was iets vreemds met zijn ogen. Dat waren niet die van een pasgeboren kind. Er sprak een alwetende blik uit. Die van een verworven wijsheid. Ik wreef met duim en wijsvinger over mijn oogleden en toen ik mijn ogen weer opende was de kraamvrouw even wakker. Ze had nu een stralenkrans om haar hoofd. Het was doodstil en alleen de os en de ezel kauwden en snoven een beetje. Ik viel, halfdronken door de warme wijn, in een slaap die veel weg had van bewusteloosheid.
Totdat ik wakker werd van geroezemoes. Drie zo te zien voorname mannen stonden licht gebogen over de geïmproviseerde wieg. De geur van wierook drong mijn neusgaten binnen.
‘Hij is het,’ zei een van hen. Het kan niet anders, zoiets heb ik nog nooit gezien.’
Ik begaf me naar de kribbe en keek de boreling in de ogen. Die straalden zoveel liefde en berusting uit, dat ik vanzelf door de knieën ging.
De drie, geleerden had ik inmiddels begrepen, hoorde ik zeggen dat Hij nog bij Zijn volle Bewustzijn was. Dat kwam me bekend voor. Ik wist nog goed dat ik zelf, zij het in een steriele kamer, ter wereld kwam en dacht wat moet ik hier in vredesnaam doen? Ik vind het hier helemaal niet leuk. Nou ja, ik zal er maar het beste van maken. Wat zou deze baby denken?
We werden opgeschrikt door blatende schapen en een stel rillende herders die keken of ze een geest hadden gezien. Toen we ons weer op de kribbe richtten, was het Bewustzijn uit de ogen van het Kind verdwenen. Met een reine, onschuldige, onwetende, geheimvolle blik keek Jezus de wereld in, zoals alle pasgeborenen dat doen.
‘Voelt u zich wel goed, mevrouw?’
Een als Kerstman verklede man keek me vriendelijk aan, pakte me bij mijn arm en zette me op een klapstoeltje.
Ik keek verbaasd naar de alledaagse werkelijkheid waarin ik weer was beland.
Toen ik een beetje bijgekomen was, bedankte ik de man vriendelijk en spoedde me zo goed en zo kwaad als het ging naar de kraam waar ik de sneeuwbol aanschafte. Eenmaal thuis schudde ik hem even om en de betovering rond de aanschaf ervan maakte dat ik, op mijn beurt, straalde.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: feest
December
179
Geef je reactie op deze inzending: