Een droom?

Ze besloot een ritje te gaan maken op haar scooter, het werd welliswaar al schemerig maar zolang zou ze niet wegblijven dus een frisse neus was altijd lekker want wanneer ze terug was, zou ze languit in bad te gaan liggen, tot de slaperige moeheid bezit van haar zou nemen en ze met een beker hete thee heerlijk naar bed zou gaan, geen mobiel geen tv maar een heerlijk boek wat al lag te wachten op het nachtkastje....

Ze zette haar helm op en reed de scooter naar buiten, drukte op de startknop en zette zich op het zadel. Welke kant op? Ach, ik ga eerst langs het water en dan zie ik wel waar de wind me brengt. Er waaide een klein lief strelend briesje langs het water en stroomde zo haar helm binnen, heerlijk langs haar gloeiende wangen. Het oogscherm deed ze omhoog, eventjes maar want haar ogen gingen tranen en dus rap het ding weer naar beneden geklikt.

Zachtjes snorde de tevreden motor met een tevreden mens langs het water, maar aan het einde van het pad moest ze wel beslissen welke kant ze op zou gaan....
Dat werd naar links, het bos in, wat je bos kon noemen dan, want sedert de afgelopen stormen die allemaal een echte naam kregen, waren er nogal wat statige reuzen die het leven, of de stam hadden gelaten!

Het “bos” stond er schamel bij, zeker het begin stuk. Iets verder viel het dan wel weer mee, was de bebossing zelfs amper takken kwijt, die stonden wat dichter op elkaar en hadden tijdens de woeste stormen steun aan elkaar gehad blijkbaar! Net als met mensen, in woelige tijden kun je als mens nog wel eens terugvallen op je medemens, hangt het er wel vanaf wie dat is en welke mentaliteit die personen dan hebben natuurlijk en zo droomde ze verder onderwijl genietend van de omgeving...zachtjes rijdend natuurlijk.

Ze komt bij de dichte bebossing en rijdt de schaduw in, ineens is het veel koeler dan zonet. De stilte valt als een deken over haar heen en zachtjes rijdend geniet ze van de stilte....voor luttele seconden, want ineens wordt ze opgeschrikt door enorm gegil, krijsen welhaast.

Abrupt knijpt ze de rem in en staat stil, een actie die ze nog lang zal betreuren want uit het struikgewas komt het gegil nog harder op haar af! Ze kijkt naar de richting waar het vandaan komt en zit tot haar verbijstering een vrouwtje, een meisje haast tegenspartelend in de armen van een grotere kerel hangen, met zijn ene arm houdt hij haar in bedwang met zijn andere hand probeert hij haar gegil te stoppen.

Ze doet een poging om zich zo klein mogelijk te maken maar de man heeft haar gezien en brult haar toe, hierkomen, NU, anders maak ik dit serpent af! Niet wetend wat te doen twijfelt ze nog steeds, wat de man niet alleen nerveuzer maakt maar ook aggressiever...hij schreeuwt nu uit alle macht alsof hij weet dat verder niemand, behalve de bomen hem kunnen en zullen horen. Het is verder dood- en doodstil in het inmiddels steeds donker wordende bos, waar verder geen verlichting is dus weldra zal ze helemaal in het duister omhuld zijn.

Paniek maakt zich van haar meester op een misselijkmakende manier, ze kokhalst bijna alsof niet het spartelende kind, maar zij, de hand op haar keel heeft zitten! Inmiddels heeft de brute kerel een fors aantal stappen haar kant opgezet en is slechts een tiental meter van haar verwijderd. Het nog steeds tegenspartelende kind belemmerd hem harder te lopen.

Hij vergeet haar te slaan in zijn verbetenheid zo snel mogelijk bij haar te komen, wat nu, oh wat nu. Haar benen besluiten ineens te gaan werken, ze voelt ze weer en hipt heen en weer op teen- en hak van de voet: als je de benen denkt te nemen, weet dan dat ik sneller loop, grauwt de man. Ze grabbelt achter zich en voelt de startknop van de scooter, drukt hem in en springt op het ding, meteen gas gevend, ze schiet met een bloedgang naar voren, een brullende kerel en een gillend meisje achterlatend! Ondertussen grabbelt ze haar mobiel uit haar jas, die ineens vanzelf gaat rinkelen, he? Wat is dat nou, hou op ik wil zelf bellen!

Het gerinkel duurt voort terwijl ze slingerend door het donkere bos naar de andere kant rijdt. Ik wil bellen, hou op nou, ze slaat met haar ene hand heen en weer, alsof ze zo kan zorgen dat de telefoon niet meer rinkelt.....als ineens doodse stilte haar overvalt! In een van die slagen heeft ze iets geraakt.....ze knippert met haar ogen, om er dan achter te komen dat ze een afschuwelijke nachtmerrie heeft gehad, de wekker uitgeslagen, en alles is een grote boze droom geweest!

Opluchting voelt ze, maar niet voor erg lang, wanneer ze haar telefoon pakt is er nieuws: een meisje is door een grote vent te grazen genomen in het nabij gelegen bos....ze wist, door hem in zijn handen te bijten en schenen te schoppen, hem te ontkomen. Later die dag is de idioot opgepakt!

Dromen bedrog?