Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HET VOGELHOKJE

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een vogelgezinnetje.

Helaas had ik, na enig speurwerk van mijn vrouw op internet, gelijk. Zoals wel vaker gebeurt, was het bonnetje nergens meer te vinden.
‘Maar wacht es even,’ zei ik tegen mijn vrouw, na wat modelletjes te hebben bekeken op internet. ‘Weet je wat!?’ Nee, ze wist het even niet. ‘Dit hokje was bedoeld voor meesjes. Ik ga hem ombouwen tot een hokje voor de roodborstjes.’
‘Ombouwen.’
‘Ja, ombouwen. Kijk, bekijk dit voorbeeld maar. Ik zaag het frontje er voor de helft uit en dan is het geschikt voor een roodborstje.’
Roodborstjes houden namelijk van halfopen nestkastjes. Vraag me niet waarom, maar volgens de vogelbescherming is dat nu eenmaal zo. En ik luister soms naar mensen die er mogelijk ‘verstand’ van hebben.
‘Weet je,’ zei ik tegen haar, ‘dan hangen we hem onder de overkapping en dan kan ons roodborstje het dit jaar in dat nestje doen.’
Goed idee, vond ook zij. Vorig jaar had het vogeltje een nestje gemaakt in de plantenbak. Niet echt erg maar ja, een beetje lastig met water geven en het verstoren van haar rust.
Kortom soms heb ik best weleens een goed idee.

Eergisteren, ja hoor daar is ze weer. Gelukkig verkende ze het vogelhokje en natuurlijk vonden wij dat leuk, Plan geslaagd dachten wij. Dus laat het beestje maar haar gang gaan. Gisteren; wij even vanuit de serre stiekem kijken naar het hokje. Even zien hoe het er met de verbouwing voorstaat.
Helemaal niks. We lopen er, een beetje ongerust, even naar toe, echt helemaal niets, geen enkel strootje of wat dan ook wat voor een verbouwing is vereist.
Een beetje sneu lopen we weer richting ingang. Plots vliegt er een klein vogeltje vlak voor onze neus richting …… onze plantenbak.

Ach mooi toch, vogeltjes laten zich niets wijsmaken. Zo’n klein vogelkopje met zo’n groot geheugen. Ze weet het nog precies. Dat plekje in die plantenbak daar kunnen we het beste vogelen. Lekker beschut, tussen de prachtige bloemetjes. Niemand die het ziet.
Nou behalve die twee mensen dan, die voyeurs, die ons proberen te misleiden.
Maar die laten ons wel met rust. Hallo, we willen wel een beetje privacy toch!?

Wat een karakter toch in zo’n klein beestje. Misschien kunnen wij daar in deze tijden van leren en ons ook niet te veel laten misleiden, voorschrijven en wijsmaken.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 18 maart 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen 118



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)