Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een kleine spagaat in een groter geheel

Natuurlijk heeft de helpende zon voor een deel een aandeel in de wederopbouw van het zelfvertrouwen. De zon laat zich niet buiten sluiten. Hij vindt altijd zijn weg al is deze door een heel kleine opening van hoop. Daar houden mensen zich aan vast, die dunne rode draad.

Een herfstkind tekent zijn eerste vragen bij het zonlicht van het voorjaar. Nog maar nauwelijks vier, vijf maanden oud, in de kinderwagen naar buiten met een moeder die in alles naar de toekomst lacht. Zich nog nauwelijks bewust van een kleine spagaat in een groter geheel.
De glimlach van een kind.


De jeugd kent zijn bonte avonturen met indianentooi en onverwachte momenten van oneindig lijkende vreugde. De teleurstellingen als het misgaat. De moeilijke ervaringen bij grotere teleurstellingen. Op weg naar de zomer. De zon weet de zomer het beste te tekenen.
De zon  laat zich niet buiten sluiten. Hij vindt altijd zijn weg al is deze door een heel kleine opening van hoop.
Daar houden mensen zich aan vast, dat heldere licht om toekomst te brengen.


Bewaar wat energie voor als het er echt toe gaat doen. Minnaars moeten een lange adem hebben, al neemt het libido met de leeftijd lichtjes af. Er zijn blonde vrouwen genoeg die hem voor je overeind krijgen. Geef de hoop niet op, de zon schijnt voor iedereen. Arm of rijk, wat doet het er toe. Laat het licht toe in jouw leven.

We dwalen wat af naar de oude films op zondagmorgen. Toen er nog geen televisie bestond en je een oude wc-papierrol had om je eigen film te maken. Herinner jij het je nog? Hoe je een toiletrol als filmcamera gebruikt. En ieder detail tot leven kwam.

Het gaat weer goed met de stoelgang. Iedere drol is een kunstwerkje op zich. Je zou er een tentoonstelling over kunnen organiseren. Of een wedstrijd wie de mooiste drol draait.

Ik weet niet of je ooit in mijn armen zult liggen. De liefde is nog nooit zo dichtbij en toch zo ver weg geweest. Het voelt als een kleine spagaat in een groter geheel. De verlangens groeien enorm, maar het verstand houdt het niet meer bij. Het is te laat om terug te kijken. Ik kan niet meer omkeren. De lucht betrekt. Er is een noodweer op komst. De belangrijkste zaken hebben nu prioriteit.

Eerst goed voor mezelf zorgen, en daarna kom jij, die mij in het oneindige doet geloven.

De zon  laat zich niet buiten sluiten. Hij vindt altijd zijn weg al is deze door een heel kleine opening van hoop.

Schrijver: Jeroen Splinterman
19 juli 2020


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 1 stemmen 736



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)