Het Vogelvoederhuisje

Vrouwen hebben over het algemeen geen gevoel voor humor, zegt men. Onzin natuurlijk. Volgens mij hebben ze gewoon soms een iets ander gevoel voor humor dan wij mannen.
Soms zie je ze bij elkaar op een terras zitten en de dikste lol hebben. Dan komt er bij mij een soort van nieuwsgierigheid naar boven borrelen naar waarover ze nou zo’n lol hebben, terwijl er geen man bij zit die iets grappigs doet. Toch, laten we eerlijk wezen ze genieten wel van humor. Ik ben bang dat hun gevoel voor humor een klein mysterie zal blijven. Echt veel grappige vrouwen zijn er niet, alhoewel er schiet me een uitzondering te binnen – de dames van Toren C, die kunnen verdomd grappig uit de hoek komen.
En een enkele keer nog eentje – mijn vrouw.
Zij waardeert mijn grapjes of leukigheden best wel eens met een begrijpende lach, maar zelf zet ze niet zo vaak iets leuks in elkaar, maar soms... .

Van de week had ze op internet gelezen dat je als je in de wintertijd vogeltjes in de tuin wilt houden, je ze nu alvast een beetje kunt gaan bijvoeren. Her en der een mezenbolletje neer hangen, werkt heel goed. En eventueel een vogelvoederhuisje in de tuin neerzetten.
Stuurt ze me van de week een foto van zo’n hokje dat ze op Agri.Shop.nl had gevonden. Het betrof een soort van Mercedes onder de vogelvoederhuisjes: het VOSS.garden vogelvoederhuis, model ‘Föhr’. Zo op het oog een fraai exemplaar. Een prachtig rieten dak met een bol topje gemaakt van mosachtig materiaal dat bij elkaar wordt gehouden door gaas.
Kosten 159,91 eurootjes. Maar dan heb je ook wat, zoals gezegd een Mercedes of een superdure sportwagen onder de huisjes. En als je de poot, bestaande uit drie bij elkaar gehouden berkenstammetje ter hoogte van 1.10 meter er bij koopt voor slecht 30 eurootjes, dan heb echt iets in de tuin staan, waar de buren jaloers naar zullen staan kijken.
Helaas, wij wonen een eind van de weg af, dus daar hoeven we het niet voor te doen. Wat we sowieso al niet zouden doen.
Maar goed ik bekijk het huisje eens beter en het blijkt helemaal niet praktisch. De vogeltjes kunnen vanuit het huisje de omgeving niet in de gaten houden en moeten dus wel grote honger hebben willen ze zich er in wagen.

Het is eigenlijk een raceauto, die gemakkelijk de 300 km haalt, maar waar je die snelheid nooit ergens op de Nederlandse wegen mee kunt rijden – iets totaal misplaatsts.
Trouwens de winters zijn tegenwoordig in ons land zo warm, dat de beestjes ook zonder bij te voeren een grote kans hebben om te overleven – althans in onze tuin.
Maar goed, m’n vrouw vindt het blijkbaar erg leuk zo’n luxe huisje, dus laat ze het mailtje vergezeld gaan van de opmerking: ‘Zal ik hem maar bestellen dan?’

Wat gebeurt hier, zo ken ik haar niet – ze is normaal gesproken heel nuchter en verstandig in het beoordelen van zulke idiote dingen. Haar oren aannaaien is iets wat zelden lukt – ze blijft er nooit voor stil zitten. Ik denk nog eens na, hoe het kan dat ze nu wel gevoelig is voor zo’n mooi, maar onzinnig huisje. En kom tot de conclusie dat ze mij waarschijnlijk een beetje op stang wil jagen en juist mij een flink paar oren probeert aan te naaien.
Die deugniet!

Even bedenk ik om haar terug te foppen en haar te gaan mailen met een: ‘O, inderdaad wat leuk, bestel er maar drie. Eentje voor de voortuin, eentje voor de achtertuin en eentje voor in het weiland.’ Dan heb ik haar grap gelijk ontmaskerd, maar ja wat als ze het wel meent?

Weet je wat, overweeg ik – ik speel het spel mee, even kijken wie uiteindelijk wie fopt.
Dus mail ik vanuit mijn werkkamer naar die van haar: ‘Wat mankeert jou, zo’n belachelijk duur en onpraktisch huisje en dan ook nog zo’n onnozele poot voor 30 euro en daar bovenop nog eens de niet malse verzendkosten.
Ben je mal, ik maak je er eentje, die echt praktisch is, van resthout – kosten: nada, niente, niets. Nou hooguit een dikke kus en knuffel. Dus maar niet bestellen. Ik koop liever een paar mooie boeken of zo van dat geld.’

Komt ze even later met de koffie en een grote grijns mijn werkkamer binnen lopen: ‘Had ik jou daar even lekker tuk.’
‘Nee, natuurlijk niet – ik heb, eerlijk is eerlijk, eventjes getwijfeld, gezien de onvoorspelbaarheid van vrouwen – maar ik ken jou te goed, zo maf ben jij niet dat je daar instinkt, dus ik heb het spel even voor jou meegespeeld. Dus heb ik eigenlijk jou gefopt.’

Ze zet het blad met de koffie en koek op m’n bureau neer en we geven elkaar alvast een voorschot aan knuffels die nog verdiend moeten worden met mijn eigen gemaakt exclusieve vogelvoederhuisje.

vogels voederen vrouwen humor vogelvoederhuisje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 130