Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Romance in het onbewoonde kasteel Hillenraad

Velen weten wel dat ik nog steeds wanhopig verliefd ben, dat ik wegteer vanwege mijn onbegrensde passie voor de Deense schoonheid Elisa Anni Lisette Nielsen. Al mijn stuntelige pogingen hebben mij van de regen in de gekmakende drup-drup-drup op mijn lege kokosnoot geholpen. Te beseffen dat zij ergens in Aarhus woont, heeft mij nachtenlang wakker gehouden. Geen slaappil die daar tegenop kan. Ik hou mijzelf op de been door dagelijks naar haar foto's te kijken. Als zij in de lens lacht, dan lacht zij naar mij. Mijn vriend, de weerman Jannes Wiersema uit Roodeschool, denkt dat ik aan het doordraaien ben, maar ik heb hem gezegd, dat hij aan het projecteren is, want bij iedere nieuwe journaalfoto van hem krijg ik daar de bevestiging van. Hij is zelf een eenzame stakker. Volgens de pastoor lijdt ik aan huidhonger en heb ik dringend voedsel nodig. Dat heb ik meteen beaamt en gezegd dat er een Deense deerne op deze aardbol is, met wie ik dolgraag zou willen knuffelen. Lekker huid tegen huid liggen en elkaar eindeloos strelen. De pastoor vindt dat ik niet het onmogelijke moet willen. Ik hoorde 'You can't always get what you want' rondom zijn belerende gestalte en ik zei: 'Flikker toch op met die Rolling Stones van jou!', wat hij een onbegrijpelijke uitspraak vond, waardoor hij mij voor gek verklaarde, wat ik beaamde, want ik ben gek op die lekkere stoot uit het ruige Denemarken, die levende heilige met extreem bovennatuurlijke krachten!

Ik heb vanavond een rendez-vous met mijn dierbare oogappel, mijn door God gezonden engel, die mij ongekende gelukzaligheid belooft. Het is een dubbele liefde, ik bemin natuurlijk haar gespierde, goddelijke, sappige, tedere, hartverwarmende lichaam met die beeldschone, grote, mystieke en magische tatoeages, maar ik bemin eveneens haar Christuslichtgevende, oerwijze, herkenbare, intens liefdevolle geest en ziel. Haar spirituele magnetisme is enorm. Zelfs vanuit Aarhus vang ik haar geneeskrachtige lichtstralen op. Haar astrale wegen zijn superkrachtig en ik kan niet anders, dan als een dwarrelende vlinder naar de zoete geuren van haar aantrekkelijke bloemen vliegen. Niemand weet dat ik vanavond een afspraak met haar heb. Met een bootje vaar ik over naar de deur aan de onderkant van het kasteel. Met een breekijzer weet ik de deur te forceren en in de grote hal begin ik haar te roepen. Mijn stem klinkt wanhopig en bereidwillig. Ik verwacht dat zij ieder moment vanaf de trap naar beneden komt. Het zijn twee trappen als bij een operagebouw. Ineens schiet Kuifje's hond Bobbie naar beneden en lijkt het erop dat ik hem moet volgen. Halverwege de trap passeert Pippi Langkous mij, altijd in een goed humeur en met een zak snoep. 'Ook wat?', vraagt ze en ik knik. Vervolgens zie ik Calimero van traptrede naar traptrede naar beneden springen, terwijl hij zijn eierdop voor mij af neemt. Boven wacht mij nog meer verrassingen. In de feestzaal zitten Winnetou en Old Shatterhand te schaken en wuift Emmanuelle naar me, wat natuurlijk Sylvia Kristel is, mij houdt je niet voor de gek. Ze laat ineens haar nachtjapon naar beneden vallen. 'Nee schat!', zeg ik resoluut, 'ik kom echt niet voor jou!'. In de hoek zit een sombere Hugo Claus te mokken, omdat hij geen Nobelprijs voor de Literatuur heeft gekregen. 'Maak het maar weer goed met hem!', zeg ik tegen Syl. In een torenkamer branden enkele kaarsen en staan de kristallen wijnglazen gereed. Ik ga zitten en ik verwacht haar nu elk moment. Bobbie houdt mij vanaf de deurpost in de gaten. Het duurt en duurt maar. Wanneer ik Catweazle zie verschijnen zinkt mij de moed in de schoenen en ren ik naar beneden. In het bootje zit de franciscaanse monnik Sean Connery klaar om mij zo snel mogelijk over te varen. Ik zeg: 'William, waar zit ze nou toch?'.

Door een geniale ingeving haast in mij naar de bidkapel, die ik ook weet open te breken. Op de voorste bank zit ze op me te wachten. Ze is in diepe trance en er vliegen allemaal engelen om haar heen. Terwijl ik naast haar zit, kijkt zij in slow-motion opzij en geeft zij mij één van haar wereldberoemde, liefdevolle glimlachen. Zij stroomt over van Goddelijke Liefde en ik hoef het alleen maar binnen te laten. Zij kust mij op mijn mond en ik kus haar terug. Zij is de poort naar het Nieuwe Jeruzalem. De Belofte, waar alle ware gelovigen naar verlangen. Zij is de incarnatie van Maria Magdalena. Ik zie Christus Jezus verschijnen. Hij draagt een priesterkleed en hij vraagt ons om naar voren te komen, zodat Hij ons kan trouwen. 'Maar ik ben de ringen vergeten!', denk ik in paniek. 'Dat is nergens voor nodig!', zegt Jezus, 'Mijn zege is meer dan genoeg!'. Ik zie opeens dat Elisa een sprookjesachtig mooie, sneeuwwitte bruidsjurk draagt en dat ikzelf in een mooi wit pak ben gehuld. Na de huwelijksbevestiging en de zegen gaan Elisa en ik weer op de bank zitten en omarmen zij elkaar, wat heet, wij vervloeien met elkaar tot één lichaam, één geest en één ziel. Mijn leven is vervuld. Mijn eeuwige zoektocht voltooid. Waar Jezus stond, staat nu Daniel Johnston, die gepassioneerd 'True Love Will Find You In The End' zingt. 'Daar ligt hij! Op die voorste bank! Ja, dat is hem! Grijp hem zo snel mogelijk, voordat hij ons weer ontglipt!', roept een ziekenbroeder van de psychiatrische inrichting in Heiloo.

Schrijver: Joanan Rutgers
31 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 1 stemmen 532



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)