Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ophokplicht

‘Hoi Hans, ouwe kraai; ook zo blij dat wij vrije vogels zijn?’ vroeg Kysia de ekster.
‘Inderdaad, je zult maar zo’n scharrelkip of vrije uitloopkip in loondienst zijn. Nu de vogelgriep weer rondgaat, heb je een grote kans dat je geen buitenlucht ziet, laat staan inademt. En als je pech hebt, wordt nog je geruimd ook.’

‘Ja Hans, daar zijn de mensen, nogal rigoureus in en weet je, altijd krijgen wij, de dieren en de vrije vogels de schuld. Wij hebben het altijd weer gedaan. Aids, ebola, vogelgriep, gekke koeienziekte enz.. En nu corona, altijd hebben wij dieren het gedaan.’
‘Zo is het Kysia. Ze moeten zich niet zo aan ons opdringen. Laat ons met rust en dan treden er geen ziektes op. In het dierenrijk wordt het vanzelf opgelost. Maar als mensen steeds dichterbij ons komen, ja dan kan er mogelijk weleens een bacilletje of bacterie of virusje overspringen. Maar ja, ze vragen er toch om. De gekste en meest exotische dieren en vruchten worden kriskras de wereld rond gestuurd en opgegeten – vind je het gek dan?’

‘Weet je,’ oppert Kysia, ‘ik snap de mensen niet, ze vinden zichzelf zo belangrijk dat ze er alles aan doen om zich er tegen te beschermen. Snappen ze dan niet dat die ziektes de kop opsteken bij overbevolking en juist bij het ophokken. Dat moeder natuur ze bedoeld heeft om de groei in te dammen en de aarde leefbaar te houden?’
‘Beste Kysia, volgens mij is het met al die corona-varianten, een beetje een gebed zonder end. Die mens meent alles te beheersen, maar ik ben bang dat het hun deze keer pas met heel veel moeite zal gaan lukken. Misschien zelfs wel nooit niet. Het is zo erg dat bepaalde mensen andere mensen verplicht gaan ophokken. Een ophokplicht voor mensen. Nou dan weet je het wel, volgens mij is dat nog nooit eerder vertoond.’

‘Nou je het zegt Hans, ik zou het zo ook niet weten. En weet je het duurt al zo lang dat sommige mensen zeggen dat men beter de ouderen, die toch niet lang meer te leven hebben, maar de zorg op de ic afdelingen moeten ontzeggen en laten afsterven.
Griezelig toch wel een beetje. Dat keiharde kiezen – het elkaar aanwijzen om maar ruimte te maken voor zichzelf. Weet je er zijn bekende economen bij hun die kwetsbare groepen willen afzonderen van de minder kwetsbaren. Die economische gedachte erachter snap ik niet helemaal. Die bedoelde oudjes bijvoorbeeld pompen hun pensioenen en AOW in onze economie en zitten sowieso al min of meer opgehokt. Zorgen voor werkgelegenheid en ondersteuning van hun kinderen en dergelijke.
En sommige van die oudje voeden de eendjes en ons ook nog eens met broodkruimels, dus daar moeten ze als het even kan van afblijven.’
‘Je hebt gelijk Kysia, neem nou daarentegen eens het feit dat hun jeugd ook niet meer bijeen mag komen. Een deel ervan is nu al depressief. Maar ze investeren en spenderen daar wel heel veel geld in en aan via onderwijs en opleidingen. Voor hun toekomst?
Nou geloof me, als die plezier consumptiedieren, na zich een poosje te moeten afzonderen, nu al depressief worden, gaan ze de mensen nog veel meer geld kosten in de toekomst. Dat zijn de figuren die later allemaal bij psychiaters of andere therapeuten terecht komen omdat ze onder de druk van tegenslag, stress en mislukte carrières gebukt gaan. Misschien moeten hun economen daar maar eens over gaan nadenken.
Zij kosten de mens veel meer dan die oudjes, die sowieso al korter leven. Gun die oudjes toch een vredige oude dag zonder ellendige doodsstrijd. Je zou zeggen ga die jeugdige labielen ophokken – die verwende feestbeesten. Zij vormen het eigenlijke gevaar – die oudjes echt niet. Denk nog maar aan de brand- en ontstaanshaarden: carnaval en après ski.’

‘Oei Hans, je bent wel heel hard in je oordeel, maar het is waar het is een gevaarlijke ontwikkeling. Straks gaan ze het gebruiken voor het ophokken van chronisch zieken, gehandicapten en noem verder maar op. Het dreigt een instrument te worden om de economie te reguleren. Als de liberale economen het voor het zeggen hebben en dat coronavirus handhaaft zich nog enkele jaren, dan gaan ze vermoedelijk toch langzaam die kant op denken.
‘Nou, de enige troost die ik hun kan bieden is dat ze ze echt niet gaan ruimen.’
‘Nou, inderdaad Hans, dat zal wel niet, het zijn geen kippen, varkens, koeien, geiten of nertsen hè. We hebben het hier over ‘intelligente’ mensen.’

‘Weet je Kysia, waarom gebeurt dat ophokken eigenlijk. Als ze gewoon de kwetsbare types zoals chronisch zieken en de ouderen vaccineren, dan kun je daarna toch iedereen vrij laten, om zich al of niet aan de regels te houden, en kan de economie weer volop draaien? Kost veel minder. Laat mensen zelf maar bepalen of ze mondkapjes willen dragen, dan kunnen ze zie hoe dat uitwerkt en alsnog het beleid weer aanpassen. Of zie ik het te simpel?’
‘Ach hans, wij simpele vrije vogels zijn nu de beste stuurlui die aan wal staan. Maar vergeet mensen zijn niet zoals wij. Hun jeugd en niet alleen hun jeugd, blijkt veel labieler en kwetsbaarder dan gedacht, dat kun je niet met ons vergelijken denk ik.’

‘Je hebt gelijk met je vraag aan het begin of ik ook blij was een vrije vogel te zijn. Ik benijd die malle mensen niet. Wij kunnen overal gaan en staan waar we willen. En zij, volgens eigen zeggen zo slim, gaan zichzelf ophokken, omdat ze de vrijheid niet aan kunnen. Ik bedoel maar Hans, wie had het ooit zo gek kunnen bedenken.’

Met kromme tenen van leedvermaak kijken ze elkaar even aan. Nee, nee, echt ze lachen niet, zelfs niet in hun vuistje, daarvoor is het allemaal veel te erg, vinden zelfs deze vrije vogels. Maar toch… .

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 27 februari 2021


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 1 stemmen 88



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)