Vogels In Een Hondenbench
‘Waar slaat dat nou weer op,’ zei ik tegen mijn vrouw, die soms met hele mooie maar niet altijd realistische ideeën op de proppen komt.
Ik had volièregaas in een buisvorm gebogen, zodat er mezenbollen in pasten en die aan de terrasoverkapping gehangen.
De mezen en de mussen en op de grond de lijsters en vinkjes vonden het geweldig. Eerst een paar daarna hele families leek het. Ongelooflijk dat er zoveel van dat kleine grut zich normaal gesproken verborgen houdt in onze, met vele struiken en bomen begroeide, tuin.
Echter na een poos hadden de spechten het ook in de gaten. Eerst eentje daarna een stuks of vier vijf. Wat moet je daar nu van denken. De redelijk schuwe specht die zich toch aan de bollen verlustigt of is het ook voor hen toch bittere noodzaak. De mezenbollen waren binnen de kortste keren op – spechten zijn ruige eters.
Dus had ik om mijn gecreëerde mezenbolhanger een iets wijdere vorm van kippengaas gemaakt, zodat de spechten er zo op het oog niet door konden. Het leek te werken, maar helaas de specht is een handige drammerige volhouder en weet zich er toch weer door te wurmen.
Verdorie moet ik achter nog kleinmaziger kippengaas aan. Helaas wat ik zocht was er niet echt en dus ja of alles afbreken of de spechten dulden, die er een hopeloze smeerboel van maken.
Ho, ho, voel ik menigeen denken, zijn jullie de koolmezen nu nog aan het bijvoeren in juni en juli?
Ja, dat heeft meerdere redenen. Ten eerste hebben we eiken op ons perceel grond staan waar we regelmatig onderdoor en langs moeten lopen. Door het bijvoeren hopen we dat de vogels ons vrijwaren van de eikenprocessierupsen. Ten tweede lazen we dat het juist goed is ze bij te voeren omdat er veel minder insecten zijn dan in andere jaren – kortom een tekort aan voedsel. Dit laatste was ons ook al opgevallen. Ondanks een volop in bloei staande tuin, zijn de hommels en vlinders veel minder aanwezig dan in andere jaren, dus minder voer voor de vogeltjes en die paar nuttige insecten die er dan wel zijn worden hopelijk niet door de vogels lastig gevallen. De door ons verfoeide eikenprocessierupsen hopelijk wel.
Andere biologen hangen de achterhaalde mening aan van niet bijvoeren, want dat houdt de zwakkere exemplaren ook in leven. Wij hangen dus de eerste theorie aan, maar we voeren enkele dagen bij en zijn de bollen op, dan geven we ze enkele dagen erg weinig voer, om hun zo te dwingen hun skils voor het vangen van hun eigenlijke voer te blijven onderhouden en ontwikkelen. Vooral de jonkies moeten dit wel geleerd krijgen.
Maar goed, mijn ontwerp van kippengaas werkte niet optimaal. Wat te doen, want het is overduidelijk de vogeltjes stellen het erg op prijs.
‘Een hondenbench,’ zei mijn vrouw, ‘dat is de ideale oplossing.’
Daarop volgde mijn uitspraak zoals aan het begin gememoreerd. Ik zag het voor me, een bench op een oude tafel – binnen de kortste keren, rattendikke muizen om de deur. Goed zij heeft toch op haar deel van het terras tussen alle kuipen met bloemen en planten, een bench geplaatst, zo eentje bestemd voor kleine hondjes. De spijlen staat net ver genoeg van elkaar om vinkjes, mezen, mussen en andere klein grut toe te laten, maar geen spechten.
Maar op mijn deel van het terras wil ik kunnen zitten en niet struikelen over benches of een overdaad aan kuipplanten. Na enige nadenken, heb ik bedacht de bench aan de houten balken die de terrasoverkapping steunen te bevestigen. Een prima oplossing. Het voer wat van de bollen afvalt valt in de opvangbak van de bench en het terras blijft schoner.
Ik heb het geheel nu een paar dagen bestudeert en het functioneert tot dusver prima. Vandaag heb ik haar heel nederig bekend dat het eigenlijk best een geniaal idee was. En ach, in een plaatselijke rommelwinkel staat er zo af en toe wel eentje te koop voor een klein bedrag. Ja, als het de natuur aangaat, vallen mij vrouw soms de meest onrealistische ideeën in, maar ook vaak hele geniale.
Inzender: C.A. de Boer, 9 juli 2021
Geplaatst in de categorie: natuur