Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Vlaggen Of Niet

Enkele weken geleden viel het me voor het eerst op dat diverse mensen de vlag hadden uithangen. Toen ik thuis kwam vroeg ik dan ook aan mijn vrouw:
‘Weet jij of er misschien weer een of ander prinsje of zo jarig is?’
‘Hoe dat zo?’ vraag ze.
‘Nou, het is me opgevallen dat verscheidene mensen de vlag hebben uithangen.’
‘Nou, mij niet bekend. Maar er zijn er tegenwoordig ook zoveel oranjenazaten. Ik hou het allemaal niet meer bij.’
De volgende morgen liep ik weer mijn rondje en nu pas viel me op dat de vlaggen ondersteboven hingen.
Natuurlijk bedacht ik – een stil protest van die boeren en sympathiserende burgers. Logisch Nederland staat voor hen op z’n kop. En eigenlijk hun hele leven.
Thuis gekomen overlegde ik met m’n vrouw of we ook mee zouden moeten sympathiseren en de vlag ondersteboven uit hangen.
Na enig overleg kwamen we tot de conclusie dat de boeren heel veel beetjes beduveld worden door de overheid. Het probleem van de stikstof wordt hun voor het grootste gedeelte in de schoenen geschoven, wat misschien niet helemaal terecht is. De industrie, het verkeer, zowel op de weg en in de lucht hebben misschien nog wel een veel groter aandeel hierin.

‘Nou, wat doen we?’ vraag ik. ‘Ik weet het niet,’ zegt ze.
Na een poosje wikken en wegen, had ik de oplossing.
‘Weet je wat,’ opper ik, ‘we gaan de vlag anders ophangen’. ‘Hoe dan?’ vraag ze verbaasd.
‘Ik ga hem aan de kopse kant ophangen en verwijs er zo mee naar de Franse vlag, wat tevens indirect een verwijzing is naar
‘Liberté, égalité, fraternité,’ iets wat we ook in deze kwestie voor ogen moeten houden.
‘O ja,’ zei ze,’ wat een goed idee.’

Dus ik gauw naar de zolder om de vlag onder het stof vandaan te halen. Na lang zoeken kom ik weer beneden en vraag:
‘Weet jij waar onze driekleur ligt?’
‘Nu je het zo vraagt; ik weet het ook niet’, zegt ze nadenkend. ‘En waar staat trouwens onze vlaggenmast eigenlijk?’ vraagt ze quasi onwetend.
‘Vlaggenmast, vlaggenmast, die hebben we niet,’ antwoord ik. Ook, ik denk even na en bedenk dat we misschien helemaal geen vlag hebben.

‘Nu je het zo zegt,’ zegt ze, ‘bij de laatste verhuizing heb ik hem op zolder gevonden en hij was aangevreten door de motten of muizen. Hij is bij het afval beland.’
‘Trouwens, hebben we ooit wel eens gevlagd?’ vraag ik me hardop af.
‘Bijna nooit,’ zegt ze. ‘Een paar keer op 4 en 5 mei, maar nadat je moeder op 4 mei 1990 is overleden hebben we het nooit meer gedaan.’
‘Nu je het zo zegt, ’t is waar, dat vond ik toen erg ongepast. Verdorie ik was het bijna vergeten.
De ouderdom knaagt ook steeds meer aan de details van mijn geheugen.
Maar laten we dat gebaar dan vooral in ere houden.’

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 15 juli 2022


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.3 met 3 stemmen 119



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)