Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een nieuwe Bernadette in Turnhout

De uiterst vrome begijn Christianne de Hemptinne klopt driftig op de deur van haar medebegijn Reinhilde Dumont. Zij is achter adem van een het rennen, maar haar gezicht glimt als de zon. Reinhilde sloft naar de voordeur van haar begijnhuis op de Begijnhof 48 in Turnhout. Zodra zij Christianne ziet, deinst zij naar achteren. 'Hemeltjelief, lieve schat, wat is er met jou gebeurd?', vraagt Reinhilde met een brok in haar keel. 'Dat zal ik jou vertellen, O Reinhilde, ik ben zo blij, maar laten we eerst naar jouw woonkamer gaan!', antwoordt Christianne met een inten vreugdevolle uitstraling op haar gelaat. Haar ogen lijken wel zaklampen, zij verspreidt overal licht. Eenmaal op een simpel, houten stoeltje begint Christianne te vertellen: 'Lieve schat, ik heb zojuist een wonder meegemaakt, ik zeg het je maar meteen, ik heb de Maagd Maria gezien en zij straalde met een licht, dat niet van deze aarde is, ook niet van de zon, maar wat puur uit haar eigen verschijning kwam! Haar hemelse licht verwarmde in één keer en razendsnel mijn hele wezen en het maakte mijn ziel, geest en lichaam volmaakt gelukkig en vreugdevol! En zij bleef maar naar mij glimlachen, O Reinhilde, ik zou willen, dat ik haar aan jou kan laten zien! Zij schenkt zoveel directe liefde en troost, ik voel mij voor eeuwig geheeld en beschermd! laten we nu samen naar de verschijningsplek toe gaan!'. 'Waar heb je haar dan gezien?' 'Bij de Lourdesgrot natuurlijk, waar anders?' 'Meen je dat? maar dat is geweldig, Christianne, O wat ben ik blij voor jou! ik geloof je absoluut, want die Lourdesgrot is uit 1876 en dat is niet eens zo ver verwijderd van de data, toen de heilige Bernadette Soubirous haar verschijningen van Onze Lieve Vrouwe zag! Zij zag 18 verschijningen, de eerste op 11 februari 1858 in de grot Massabielle aan de Gave nabij Lourdes en de laatste op 16 juli 1858! O Christianne, ik weet hoeveel jij jezelf in Sint-Bernadette hebt verdiept en ik geloof zeker dat dat heeft meegeholpen om nu net als haar de Maagd Maria te hebben gezien!' 'Ik heb inderdaad geen enkele pelgrimsreis naar Lourdes overgeslagen en de heilige grond daar als een spons tot mij genomen, je begrijpt, dat ik de volgende keer met extra veel dankbaarheid daar naartoe ga!' 'Natuurlijk, mijn lieve schat, dat begrijp ik maar al te goed en laten we nu samen een dankgebed bidden!' 'O ja, allerliefste Maagd en Moeder Maria, ik dank u ontzettend veel voor wat u vanavond voor mij hebt gedaan, het is niet met woorden te omschrijven, u hebt mij woordloos zo enorm veel liefde geschonken, dat ik daar voor de eeuwigheid mee toe kan, al bruis ik nu van een groot verlangen om u opnieuw te zien en vaker en het liefste altijd! Wilt u alstublieft ook aan mijn dierbare vriendin hier Reinhilde verschijnen, want zij verlangt net zoveel naar uw aanwezigheid als ik! Schenk haar ook alstublieft die waarachtige troost, die eeuwig voortduurt! Vervul haar met uw Heilige Geest en verlicht haar met uw Licht! Dank, liefdevolle Madonna, voor uw eindeloze goedertierenheid! Wij staan open voor uw lichtstralen, zodat wij diezelfde lichtstralen op aarde verder kunnen laten stralen! Wilt u ook namens ons onze beschermheilige Begga van Herstal groeten en vooral bedanken voor al haar goede zorgen al de jaren van ons leven! Ons rest niets dan nederige dankbaarheid en een bovenmenselijke, bovennatuurlijke staat van weten en vreugde! Amen!' 'En wilt u speciaal met mijn lieve vriendin Christianne zijn, die u vandaag op een zo speciale wijze gezegend heeft, behoed haar voor de lelijke sceptici en ongelovige cynici, die zij ongetwijfeld op haar pad zal krijgen, maar gesterkt door haar genadevolle ervaring zal zij al die tegendruk kunnen weerstaan! Ik zou u natuurlijk ook wel willen zien, maar ondanks dat weet ik ook wel dat u bestaat en dat u anno nu grote wonderen verricht, O ik ben zo blij, dat Christianne dit fantastische nieuws het eerst aan mij verteld heeft! Geef dat zij u nog vaak mag zien, net zo vaak als eerder Sint-Bernadette, dat vraag ik u voor Christianne en voor de eer en glorie van uw Kerk op aarde! Amen!'.

De begijnen Christianne en Reinhilde wandelen midden in de nacht naar de Lourdesgrot, waar zij neerknielen en urenlang bidden. De kaarsen blijven maar branden, wat op zich al een wonder is, maar Maria laat zich deze keer niet meer zien. 'Bij Bernadette zat er steeds ook een tijd tussen!', fluistert Reinhilde, wanneer zij afscheid nemen. 'Ik weet het!', fluistert Christianne terug, 'maar ik ben allang blij, vergeet dat niet!'. Christianne gaat naar haar bed in het begijnhuis op de Begijnhof 8, maar zij doet geen oog dicht. Haar vreugde houdt haar wakker. De energie van Maria's licht werkt krachtig na. Zodra Christianne een broodje met zachte abdijkaas en een kop koffie heeft gehad, snelt zij naar de Heilig Kruiskerk om verder te bidden en te danken. Er komen andere begijnen rondom haar zitten en het lijkt wel alsof zij inmiddels op de hoogte zijn gebracht, want Christianne voelt hun onuitgesproken verwondering. Zodra zij Reinhilde opmerkt, die met een triomfantelijke glimlach naar haar zit te staren, weet Christianne, dat Reinhilde het nieuws al heeft verspreid. Daar voelt zij zichzelf toch behoorlijk ongemakkelijk bij en dus verlaat ze de kerk en hapt ze buiten naar adem. Ze roept de heiligen Barbara, Odrada en Dymphna aan, maar die kunnen niet veel tegen de plotselinge roem doen. Alle begijnen proberen zo dicht mogelijk langs haar te lopen en zij groeten haar met een hoogst nederige blik en alleraardigste woorden. In de kapel van het Heilig Aanschijn op de Begijnhof 43 kan zij aanvankelijk nog rustig verder bidden, maar al gauw verzamelen de begijnen zich ook daar dicht om haar heen. 'Ja, maar hier heb ik geen zin in, help mij Maria, verlos mij van deze dwazen, die denken, dat u bij mij te vinden bent!', bidt Christianne wanhopig, 'laat zij in godsnaam hun eigen harten aanwakkeren, want deze valse adoratie trek ik niet!'. Christianne verlaat de kapel en zij gaat op weg naar de Sint-Pieterskerk aan de Grote Markt. In die kerk gaat zij automatisch naar haar favoriete plek nabij het glas-in-loodraam 'Openbaring van OLV aan Bernadette' van Edward Mertens. Hier kan zij lange tijd ongezien het wonder van gisteravond overdenken. Verder voelt zij ineens wel een groot medelijden met Bernadette. 'Hoe moet die zich wel niet hebben gevoeld met al die gemene critici en opdringerige gelovigen om haar heen?', denkt zij, 'die kon geen kant meer op!'. Inmiddels komen de eerste begijnen al weer rondom haar zitten en ziet zij Reinhilde met pastoor Paulus Pauwels kletsen. 'Is dat echt waar?', zegt pastoor Paulus tegen Reinhilde, 'maar dan moet ik zo gauw mogelijk de bisschop inlichten!'. 'Doet u dat maar niet te snel!', antwoordt Reinhilde, 'want dat zou het verschijningenproces kunnen verstoren!'. 'U heeft gelijk! Misschien verschijnt Maria straks wel hier in mijn kerk!', zegt pastoor Paulus, 'maar ik zal haar toch voorzichtig gaan benaderen om haar uit te nodigen voor een openhartig gesprek, want dit kan een nieuwe boost voor de roomse kerk betekenen!'. 'Tot nu toe heeft ze Maria nog maar één keer gezien hé!', probeert Reinhilde zijn enthousiasme wat te dimmen, opdat hij het verschijningenproces maar niet verpest. Het gaat haar er alleen maar om om hem een beetje wakker te schudden. Dat is overigens volop gelukt, want na enkele minuten zenuwachtig heen en weer lopen, gaat pastoor Paulus richting Christianne. Hij gaat heel stilletjes naast haar zitten om haar maar niet in haar gebed te storen. Hij doet zelf ook alsof hij in een diep gebed verwikkeld zit. Christianne houdt haar ogen diep gesloten en zij beweegt niet. Pastoor Paulus verliest zijn geduld en hij fluistert: 'Zeg Christianne, kom je straks even bij mij langs om over jouw Maria-verschijning te praten?'. Christianne blijft onbeweeglijk zitten en zij houdt haar ogen gesloten. 'Je hebt iets heel bijzonders meegemaakt, hoorde ik van Reinhilde, kom je me daar straks over vertellen?', probeert pastoor Paulus nog een keer en weer is er geen enkele reactie. Dan stoot hij haar even aan, waarna zij wel in beweging komt, maar het is niet wat pastoor Paulus verwachtte. Christianne valt heel langzaam schuin naar voren en pastoor Paulus deinst verschrikt opzij. Even daarna roept hij: 'Help! Christianne leeft niet meer!'. De aanwezige begijnen rennen zo hard zij kunnen naar het ontzielde lichaam van Christianne en zij beginnen in koor te bidden. 'Zij heeft gisteravond de Maagd Maria gezien en nu heeft de Maagd Maria haar tot zich geroepen!', roept Reinhilde tegen de om Christianne neergeknielde begijnen. 'Dat zeg jij, Reinhilde, maar één gesprek van haar met jou is niet voldoende bewijs, dat Christianne ook daadwerkelijk de Maagd Maria heeft gezien!', bromt pastoor Paulus meteen, 'welicht heeft ze het gewoon verzonnen, omdat ze haar einde voelde naderen!'. 'O ja?', zegt Reinhilde, 'en wie is dan die Witte Dame daar achter jou?'. Pastoor Paulus kijkt even snel achterom en zodra hij weer naar Reinhilde wil kijken, ziet hij haar vuist tegen zijn gezicht slaan. Terwijl hij met een gebroken neus op de grond ligt te jammeren, schreeuwt Reinhilde: 'Jij, achterlijke snertpastoor, jij, ongelovige Thomas!'.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
10 mei 2023


Geplaatst in de categorie: religie

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)