Mennecke en het schilderij van Jan de Baen

In heel Nederland bestaat er geen mooiere vrouw dan gravin Mennecke van Ewsum. Haar vrouwelijke vormen zijn meer dan volmaakt en zij stralen voortdurend een soort Noorderlicht uit. In de provincie Groningen is zij de beroemdste schoonheid en wordt zij door iedere man nagekeken. Iedere Groningse man droomt van haar, want aan zoveel schoonheid kan niemand weerstaan. De manier waarop zij haar bevallige heupen beweegt, maakt hen zot van begeerte. Haar brede heupen verbergen immers een goddelijke, ongeëvenaarde driehoek vol goudkleurig, zacht golvend, verwarmend, naar buddleja geurend schaamhaar. Haar gouden navelpiercing is een voortdurende glimlach naar haar peervormige borsten, die uitdagend heen en weer bewegen en twee extreem sierlijke, lichtroze, tastende tepels hebben. Haar donzige tepelhoven bollen een beetje op, als de voetkussentjes van een poes. Die door God geschilderde rondingen lijken op high makende draaimolens. Je wilt er alsmaar op mee blijven draaien. Je raakt er graag aan vastgekleefd en die van de hoogst aantrekkelijke, stroopachtige erotiekkoningin Mennecke zijn met Manukahoning ingesmeerd. Haar volle, vuurrode zoenlippen steken uitdagend naar voren en zij is zeker volop bereid om die continu te gebruiken. Haar uitzonderlijk hoge libido doet haar eindeloos veel naar seks verlangen. Iedere Groningse man ruikt haar waanzinnig lekkere sexappeal op kilometers afstand, maar het zijn niet alleen de mannen, die voor haar vallen, want zij is ook enorm in trek bij de vrouwen, wat heet, zij is de favoriete, gedroomde en daadwerkelijke sekspartner voor alle naar vrouwen snakkende, Groningse vrouwen. De SGP-burgemeester van Groningen-Stad Onno Manninga heeft een gruwelijke hekel aan haar en hij zal er alles aan doen om haar te bestrijden en het liefst te verjagen, want zij verpest het keurige, zedelijke, godvruchtige imago van de provincie Groningen, wat hij zo graag najaagt. Hij noemt haar verblijfplaats 't Huis de Nyenoort in Leek dan ook een 'bordeel van Mefistopheles' en hij deinst er niet voor terug om haar een 'verderfelijke heks' te noemen. Hij zal niet rusten totdat zij op de brandstapel in zijn haatdragende geest eindigt. Volgens hem is zij de anti-Christ, maar dat is hij in feite zelf.

In 't Huis de Nyenoort op Nienoord 20 in Leek heerst een opgewonden en vrolijke sfeer, want gravin Mennecke krijgt drie van haar beste vriendinnen op bezoek en haar dienstbode Wiske Wierenga en haar butler Wigbold Graafland zijn druk bezig om het zo gezellig mogelijk te maken. Zij schikken de uitbundige boeketten in dure vazen van Muranoglas en zij plaatsen de kristallen champagneglazen naast enkele zilveren schaaltjes met gouden kokertjes. In enkele zilveren snuifdozen zit voldoende cocaïne voor een heel bataljon. De hartige hapjes, zoals toastjes met kaviaar, ontbreken natuurlijk niet. Omdat het buiten al donker is, steken Wiske en Wigbold diverse kaarsen aan. Mennecke is gekleed in een nieuwe creatie van Viktor & Rolf, die haar majestueuze decolleté werkelijk fantastisch doet uitkomen. De aanlokkelijke spleet tussen haar verrukkelijke borsten glimt nog een beetje van de Clive Christian No. 1 Imperial Majesty Perfume, die zij er ruimschoots opgespoten heeft. Terwijl zij de Dom Pérignon champagneflessen her en der rangschikt, laat Wigbold Mennecke's drie vriendinnnen binnen. 'Mevrouw de gravin, uw gasten zijn gearriveerd!', zegt hij deftig, terwijl de dames onstuimig naar binnen vliegen en zij Mennecke hartstochtelijk omhelzen en kussen. Het zijn barones Susanna Jensema, de burgemeester van Appingedam Gela van Panhuys en Dorothea de Mepsche, literatuurprofessor aan de Rijksuniversiteit van Groningen. 'Ruk de lekkernijen maar aan, Wigbold, het feest is begonnen!', roept de dolgelukkige Mennecke. De opwindende, mysterieuze, mystieke muziek van Enigma weergalmt door de grote kamer en de vier op elkaar verliefde vrouwen dansen zwoel en lustig met elkaar. De typisch vrouwelijke erotiek spat er vanaf! Tijdens de dansen strelen en kussen zij elkaar. Er belanden steeds meer kledingstukken op de grond en op de stoelen. Wiske maakt keurige lijntjes cocaïne op de zilveren schaaltjes en zij deelt de gouden kokertjes uit. Terwijl de champagne rijkelijk vloeit, snuiven zij even onverzadigbaar van de cocaïne. De extatische vreugde is compleet en alle vrouwen zijn inmiddels naakt aan het dansen of aan het vrijen. De naakte Wiske blijft champagne uitdelen en het vrouwenfeest is al gauw op een langgerekt hoogtepunt. Burgemeester Manninga heeft contact met de streng-gelovige Wildrik van Bevervoorden opgenomen. Hij heeft Wildrik een flink bedrag beloofd, wanneer hij Mennecke weet te verdrijven. Wildrik bewoont de Piloersemaborg op de Sietse Veldstraweg 25 in Den Ham en hij kampt met financiële schulden, wat algemeen bekend is. De gewelddadige reputatie van Wildrik is Manninga ook bekend.

Wildrik van Bevervoorden ligt samen met zijn criminele kameraad Eilert Creutz in de bosjes voor 't Huis de Nyenoort naar de feestvierende, naakte dames te loeren. Wildrik denkt aan de zak geld, die hem door Manninga is beloofd en hij aarzelt geen moment om zijn misdaad uit te voeren. 'Ik denk dat we nu in actie moeten komen!', zegt Eilert, die met zijn pistool aanvallende bewegingen maakt. Eilert krijgt een deel van Manninga's geld, maar hij aast ook op zoveel mogelijk rijkdommen in het paleisje van Mennecke. 'Misschien kunnen we van tevoren nog even lekker van die geile wijven genieten!', zegt hij. 'Geen denken aan, mafkees, daar is absoluut geen tijd voor, de boel klaren en dan zo snel mogelijk wegwezen!', reageert een woedende Wildrik. Ze lopen onverschrokken naar de voordeur en ze bellen rustig aan. Zodra Wigbold in de deuropening verschijnt, schiet Wildrik hem twee keer in zijn borst. Ze stormen naar binnen en ze snellen naar de feestkamer. Juist op dat moment is Mennecke even naar een zijkamer gegaan om een schilderij van Jan de Baen op te halen. Die wil ze graag even laten zien, maar dat zal er niet van komen, want Wildrik en Eilert smijten de deur van de feestkamer open en zij beginnen wild om zich heen te schieten. Even later liggen er vier naakte, zwaar bloedende vrouwen op de grond. De hevig geschrokken Mennecke verstopt zich gauw in een zijkamerkast. 'Is die duivelse gravin er ook bij?', vraagt Eilert. 'Neem dat maar van mij aan!', antwoordt een verstrooide Wildrik, 'en nu wegwezen!'. Na een tijd komt Mennecke te voorschijn en krijgt zij de schrik van haar leven. Zij knielt diep verdrietig en totaal verslagen bij haar drie vermoorde vriendinnen en haar vermoorde dienstbode neer. Zij kust hen allemaal nog één keer liefdevol op de monden zij zegt: 'Mijn allerliefste Susanna, Gela, Dorothea en Wiske, ik hou zielsveel van jullie en ik kan niet zonder jullie!'. wanneer zij de vermoorde Wigbold in de deuropening vindt, kust zij ook hem op zijn lippen en dankt zij hem voor zoveel jaren trouwe dienst. 'God, Wigbold, wat hou ik zielsveel cvan jou!', mompelt ze, terwijl ze naar buiten loopt en in haar Bugatti Divo stapt.

In de 12-de eeuwse, romaanse kerk van Midwolde klimt zij over het hek, wat rondom het praalgraf van Anna van Ewsum, Carel Hieronymus von Inn- und Kniphausen en Georg Wilhelm von Inn- und Kniphausen staat. Anna's eerste man Carel Hieronymus overleed op zijn 31-ste. Rombout Verhulst maakte de beelden van Carel Hieronymus en Anna. Bartholomeus Eggers maakte later het standbeeld van de geharnaste Georg Wilhelm, die daar ook begraven is. Mennecke trapt enkele keren tegen het stenen schild van Georg Wilhelm en ze mompelt: 'Waar was jij nou, achterlijk riddertje!'. Daarna prepareert ze drie injectiespuiten met pure cocaïne. Ze gaat in de opening tussen het beeld van Anna en het beeld van Carel Hieronymus liggen en ze steekt meteen een eerste spuit in een ader van haar arm. Ze spuit de spuit helemaal leeg en ze valt achterover. Ze begint enorm veel te duizelen en ze valt steeds enige tijd weg, in coma. Met een laatste krachtsinspanning weet zij nog een tweede spuit vol cocaïne in haar ader te spuiten en daarna raakt zij compleet van de wereld. De overdosis cocaïne heeft haar beeldschone lichaam levenloos gemaakt. De doodse stilte maakt de tragische aanblik extra macaber. Pas laat in de ochtend wordt zij door de koster gevonden. Die snapt er helemaal niets van dat zij een schilderij van Jan de Baen tegen haar koud geworden borsten geklemd houdt. Natuurlijk wil ze dat schilderij nog steeds aan de vermoorde Susanna, Gela, Dorothea, Wiske en Wigbold laten zien.

Mennecke Ewsum Nienoord Leek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62