ANONYMI
Meneer Doe. Fijn dat u aanwezig kunt zijn in onze radio-uitzending. Welkom. U reageerde op de oproep mee te werken aan dit programma dat als thema Anonymi heeft. Op één voorwaarde U wilde onherkenbaar 'in beeld' worden gebracht en deze wens eerbiedigden wij ook tijdens dit gesprek. Televisie was voor u geen optie, al had het gekund door slechts uw silhouet te tonen.
Zelfs nu u bij mij aan tafel zit, draagt u een masker, zodat wij u niet kunnen herkennen.
Maar zeg eens, hoe vindt u de kerstversiering in deze studio? Het lichtsnoer, het dennengroen, de LED kaarsen?
Natuurlijk waren mijn ogen daar al langs gegleden. Ik vond het heel apart en wist er eigenlijk niet zo goed raad mee. Heel in de verte deed het me denken aan oogstfeesten van weleer en de rituelen rond de winterzonnewende. De symbolische dood en wedergeboorte van de zon. Dat zei ik echter niet. Al dat licht in de studio kon ik daardoor wel wat beter plaatsen.
'Bijzonder.'
Het klonk welgemeend, want dat was het!
'Zeg maar Joe.'
Het was eruit voor ik er erg in had.
'Goed, Joe, graag, maar onder de naam Joe Doe reis je incognito hé?'
Ik knikte.
'U, excuus, je hebt ooit een belangrijk werk geschreven, onder pseudoniem nietwaar, de meeste mensen hebben het gelezen of ervan gehoord. Het is merendeels gebaseerd op mondelinge overlevering en brieven, is het niet?
Ja dat klopte, moest ik toegeven en ook nog eens lang nadat de hoofdpersoon gestorven was.
'Het boek, Joe, is nog vele malen hertaald, er is in geschrapt, er zijn woorden veranderd en verkeerd vertaald, dingen door elkaars gehaald, er werd zorgvuldig en getrouw, maar ook onwetend met uw teksten omgegaan. Hoe heeft u dat ervaren?'
'Aangezien taal aan verandering onderhevig is, kwam ik daar niet onderuit. Het belangrijkste is en blijft de boodschap van de tekst; een goede boodschap. Het verhaal van de geboorte, het leven, de dood en wederopstanding van de hoofdpersoon. Het is een soort evangelie dat een levensloop voor het heil van de mensheid schetst.'
Je schreef het verhaal in zijn actuele vorm onder de schuilnaam Matteus. Driehonderd jaar na de geboorte van de hoofdpersoon. Had je een bepaalde reden om juist voor deze naam te kiezen?'
'Nou nee, niet echt, het schijnt de naam van een van de volgelingen van de hoofdpersoon te zijn geweest.'
'Te zelfder tijd schreef ene Lucas ook een boek over dezelfde man, was je daarvan op de hoogte? Het vertoont nogal verschillen met jouw Matteus' versie, maar er zijn ook veel overeenkomsten.'
'Nee, dat was ik eerlijk gezegd niet. Het is vaker voorgekomen dat meerdere zielen dezelfde gedachte of hetzelfde idee hadden of kregen, los en ver van elkaar. Een opvallend fenomeen. Gelijktijdige uitvindingen. Meervoudige ontdekkingen.'
'De tijd zit er alweer bijna op zie ik. Joe, wat zou je de hedendaagse mens nog willen zeggen?'
'Dat de vele ontelbare malen gekopieerde geschriften nu ook weer niet zo heel erg verschilden met later gevonden originelen.
Tot slot de poging van ene Michael D. Williams * het Bijbelse verhaal van de wereld in één zin samen te vatten: God heeft het gemaakt, wij hebben het kapotgemaakt, de hoofdpersoon in 'Matteus' boek repareert het!*
We namen afscheid. Als eindtune klonk er een naar het scheen bekende gospel:
'Long time ago in Bethlehem, so the Holy Bible say, Mary's boy Child Jesus Christ was born on Christmas Day. Hark now, hear the angels sing, a New King born today, and men will live for evermore because of Christmas Day.'
Thuis wachtte de engel der inspiratie mij samen met mijn beide vaders op. Mijn aardse en mijn Hemelse. Hoe of het was gegaan vroegen ze. 'Goed wel,' antwoordde Ik en zette mijn masker af.
Dat boek dat Ikzelf onder schuilnaam schreef, beklijft wel.
*Bron: Aardbeien- Rabarber Theologie 15 januari 2011
Inzender: Anneke Haasnoot, 11 december 2024
hotmail.comGeplaatst in de categorie: kerstmis
Auteur onbekend
226
Geef je reactie op deze inzending: