Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De turnster van Turnhout

De 19-jarige blondine Liliana Chapelle is een begrip in de turnwereld van België. Het is zo goed als zeker dat zij in 2028 naar de Olympische Zomerspelen in Los Angeles gaat. Daar zal zij bij het onderdeel Gymnastiek een grote kans op een medaille maken. Volgens haar turntrainer en coach Willibrord Stier kan zij makkelijk de gouden medaille halen, maar 'makkelijk' bestaat natuurlijk in geen enkele topsport. Willibrord overdrijft dan ook graag. De atletisch gebouwde, superknappe Liliana woont nog steeds bij haar ouders in de Villa des myosotis op de Merodelei 35 in Turnhout. Haar vader Fontayne Chapelle is minister voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie onder premier Bart De Wever. Haar moeder Godelieve de Duve is professor Nederlandse Literatuur aan de Katholieke Universiteit Leuven. Liliana ging naar het Sint-Jozefcollege op de Koningin Astridlaan 33, waar de jezuïeten lange tijd de scepter zwaaiden. Het duurde niet lang of zij ging al naar de Turnvereniging Souplesse in de voormalige Heilig Hartkerk op Kerkplein 9. Daar kreeg zij jarenlang les van de gedreven turnlerares Vivi de Sauvage, totdat Vivi naar Brussel verhuisde en Willibrord Stier voor haar in de plaats kwam. De strenge en aanvankelijk best wel afstandelijke Willibrord woont op de Herentalsstraat 2. Die plek heeft hij niet met zijn turnlessen bereikt, maar met zijn slimme beleggingen in aandelen. Hij woont er samen met zijn hond Weerwolf, die hij ook schijnt te trainen.

De privétrainingen van Liliana zijn meer frequent en intensief geworden, waardoor zij veel meer tijd alleen met Willibrord in de Heilig Hartkerk is. Het kan door de spanning komen, maar zij heeft gemerkt, dat hij handtastelijk is geworden en dat daar een stijgende lijn in te bespeuren valt. 'Kom op, jongedame, voorbereiding is het halve werk!', roept hij vaak. Of hij roept: 'Er kan er maar één winnen en dat ben jij, mits jij doet wat ik van jou vraag!'. 'Dat klaarstomen van hem is op zich best te begrijpen, maar waarom moet hij steeds vaker mijn billen aanraken?', denkt Liliana geërgerd. Volgens haar vriendin Egidia Beerenbroek gaat hij allang over de streep en zou ze hem moeten aanklagen. Dat vindt Liliana allemaal veel te ver gaan en dus ziet ze zelfs de keren, dat hij zogenaamd per ongeluk haar borsten aanraakt, door de vingers. Bovendien is ze bij hem in vertrouwde handen als het op de sporttraining aankomt. Door hem kan zij de zege behalen en door gezien de roes waarin zij nu verkeert, door hem alleen! Hij weet precies hoe hij haar moet stimuleren en opzwepen en dat heeft zij nu bikkelhard nodig. 'Er is nu absoluut geen tijd voor miezerig en onterecht beschuldigend doen!', denkt zij in het heetst van de strijd. Zij kan zich dan ook niet voorstellen, dat de altijd zo betrokken Willibrord juist misbruik van de hooggespannen situatie gaat maken.

'Zo, jij hebt vandaag wel weer genoeg gedaan, petje af, jongedame, ik zie het goud al glinsteren!', zegt Willibrord na de slopende training, 'ga maar even lekker douchen!'. Liliana glimlacht tevreden en zij loopt fier naar de doucheruimte van de vrouwen. Ze doet de deur op slot en ze laat het frisse water over haar bezwete lichaam lopen. Willibrord heeft ondertussen een trap gepakt en hij klimt over de gesloten deur. Hij is piemelnaakt en zijn piemel is net een roede, die aan wichelroede lopen doet. Zijn roede wil blijkbaar maar één ding. Zodra Liliana hem ziet, steekt hij een hand voor haar mond en zegt hij: 'Als je gilt of tegenwerkt, ben je er geweest!'. Uit pure angst laat zij hem zijn gang gaan. Hij duwt haar op de natte, stenen vloer en hij spreidt haar benen. Zonder enige vorm van voorspel steekt hij zijn enge gevaarte in haar tere heiligdom. Hij beukt ruw op en neer in haar en het voelt alsof zij in tweeën barst. Zij dissocieert en zij volgt enkel nog de druppels water die uit de doucheknop naar beneden vallen. 'Ik lig onder een waterval!', denkt ze, 'die wildebras is er niet!'. Zodra het gemene, agressieve, gevoelloze roofdier Willibrord zichzelf voldoende heeft uitgeleefd, druipt hij onverschillig af. Hij gaat naar de kleedkamer van de mannen.

Liliana voelt zich compleet gebroken, vernederd, besmeurd en gedesillusioneerd. Zij sleept zichzelf naar de turnzaal met kerkpilaren en zij pakt een halter voor gewichtheffen. Van top tot teen ervaart zij een gruwelijke, ondraaglijke pijn. 'Ik beroep mij op zelfverdediging!', zegt zij snikkend tegen zichzelf. Hoe meer zij de kleedkamer van de mannen nadert, hoe meer zij Willibrord hoort fluiten. Haar armen trillen oncontroleerbaar. De halter is veel te zwaar voor haar. Willibrord fluit 'I Was Made For Lovin' You' van Kiss. Het wordt zwart voor haar ogen en zij weet met haar oerkrachten de halter op het hoofd van Willibrord te slaan. Willibrord valt meteen op de vloer te pletter. Hij schokt nog wat na, maar Liliana geeft hem de genadeslag. Met trillende benen en armen kleedt ze zichzelf aan en verlaat ze het gebouw van Turnvereniging Souplesse. 'Terecht verweer!' herhaalt ze in zichzelf. Ze durft niet naar huis en ze zit lange tijd op een bank voor Station Turnhout.

Ver in de nacht is ze door een voorbijganger gevonden. Ze lag voor het standbeeld 'De Rode Ridder' in Sint-Pauwels. Ze rilde van de kou en ze keek wezenloos voor zich uit. Haar ouders zijn haar direct komen ophalen. Vooreerst verblijft zij nu in het psychiatrisch ziekenhuis Bethanië op de Andreas Vesaliuslaan 39 in Zoersel.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
8 augustus 2025


Geplaatst in de categorie: misdaad

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 37

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)