WIMS NIEUWE HART
'Druk-druk-druk', 'haast-haast-haast'. Iedereen is overbelast.
Is dat zo? Of heeft iemand dat een keer gekwaakt en kwaken we dat allemaal na?
Als ik 's avonds door de buurt wandel kijk ik, geïnteresseerd als ik ben in menselijk gedrag, bij veel mensen naar binnen.
Druk? Haast? Bijna iedereen zit te zitten. En kijkt naar de buis. En waarnaar wordt veel gekeken? Naar van alles, maar zeker naar medische programma's.
Bijna iedereen kijkt, cholesterolverhogende middelen op tastafstand, op z'n dooie gemak hoe de medische wetenschap vooruitholt.
Dat brengt me op een vriend van me, Wim. Wim Pork. Beste kerel, maar helaas...hartproblemen. Teveel stress gehad, teveel gegeten, teveel gezeten. Hij heeft van alles in het algemeen maar in het bijzonder een klep die lekt als een vergiet. Met Wim is het niet best. Hij moet echt een nieuw hart. Maar ja, daar is een nijpend gebrek aan.
Pas was Wim bij de cardioloog. Knappe man, kundig, sympathiek en gezaghebbend. Niemand heeft het hart hem tegen te spreken. Behalve z'n vrouw dan. Als die cardioloog tien man onder zich heeft, heeft z'n echtgenote er in ieder geval een meer. Wat een die-hard.
'Wim, loop 'es mee'. Wim loopt mee met Dr.Kleplekker en die voert hem naar een belendende ruimte van het ziekenhuis waar zich een aantal biggen ophouden.
'Varkens', roept Wim verrast uit. 'Welnee, man, transplantatieharten. We zijn nu zo ver dat we varkensharten kunnen transplanteren en daar krijg jij er een van. Zoek maar een malse big uit, dan reserveren we die voor jou.
En voor de operatie moet je hem af en toe eens bezoeken, dan krijg je hart voor hem'.
De transplantatie is gelukt. Het gaat prima met Wim. Alleen dat geknor...
Eigenlijk lopen we nu ineens te hard van stapel. Zo simpel was het nu ook weer niet.
Wim had dus tevoren contact met z'n donorzwijn. Gozewijn. Gozewijn uit Nieuwegein. Het liep een beetje stroef.
Gozewijn ging moeilijk doen en vragen stellen waarop Wim niet zo makkelijk antwoord kon geven.
Zo van: 'Het gebeurt toch wel allemaal onder verdoving, hè'. Wim mompelde: 'Ja, natuurlijk joh, onder plaatselijke verdoving'. 'In Nieuwegein', voegde hij er zachtjes aan toe maar dat ontging Gozewijn. Die sputterde: 'Ik hou m'n hart vast'. 'Niet doen, Gozewijn, niet doen'.
Gozewijn werd wat depressief. Gelukkig kreeg hij morele steun van z'n collega's verenigd in de BVD ('Biggen voor donorharten') die als devies voert: 'Wie geeft wat hij heeft is waard dat hij leeft'.
Nou ja, Gozewijn verloor dus op een bewaakt ogenblik zijn hart. En Wim kwam er goed vanaf. Alleen die tijd in het ziekenhuis...
'Voor je rust hoef je hier niet te zijn', morde Wim. 'Aan één stuk door willen ze bloed zien, stelletje vampiers. En maar temperatuur opnemen. Je houdt geen temperatuur meer over. En dan dat engel 'wij'. In het holst van de nacht, 's morgens om zeven uur, komt er weer zo'n zuster Kraakhelder binnenstuiven.
'En hoe voelen we ons, meneer Pork?' En elke keer moet je naar bed. Was je net op, moest je weer plat. 'Meneer Port, we gaan weer 'es naar bed'.
Ja zeker met z'n tweeën in dat smalle eenpersoonsbedje!
12move.nlGeplaatst in de categorie: humor
Hartproblemen
1.276
Geef je reactie op deze inzending: