Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

EEN NACHT (fragment)

eerste fragment van het verhaal 'Een nacht' uit de verhalenbundel 'De Adelaars' (1993)

Als je uit je land vlucht, snijd je je wortels af. Dan neemt de wind je mee,
soms hier-, soms daarnaartoe, soms naar een opvangcentrum. Ik moest
gewoon ergens slapen, eventjes rust hebben.
'Kom je hier wonen?' vroeg een jonge vrouw, die voor de deur van het
opvangcentrum stond.
'Als het kan', zei ik.
'Ik woon hier ook. Ik ben de enige vrouw die hier woont.'
Ze had een lief gezicht en kauwde losjes op een kauwgompje.
'Het is vijf uur. Het is al laat, maar... Je moet je daar melden, daar bij
die kamer', zei ze.
Ik klopte op de deur van het kantoor.
'Kom binnen!' zei een vrouw.
Ik deed de deur open. Er stond een jonge vrouw met donkere ogen en
roodbruin gestifte lippen.
'Moet ik me hier melden?'
Ik voelde me direct tot haar aangetrokken. Er begon iets warms in mijn
lichaam te circuleren.

'Ja, dat kan, maar de directeur is er niet. Hij moest weg. Misschien komt
hij terug, misschien niet', zei ze.
Ik heb haar eerder gezien, dacht ik. Ik zocht in mijn herinnering.
'Mag ik je papieren zien?' vroeg ze.
Waarom komt dit gezicht me zo bekend voor, dacht ik. Ik heb die
roodbruine lippen ergens gekust. 'Ik kan je niet helpen', verklaarde ze, 'ik zei je toch dat de directeur er niet is. Ik werk hier als een... hoe noem je
dat... een medewerkster... een serveerster.'
Zij gaf mijn papieren terug en dacht na. '...Maar hoe lang denk je hier te
blijven?' vroeg ze toen. 'Eén nacht', zei ik. Ze keek mij nadenkend aan.
'Oké. Ik regel het wel. Als de directeur terugkomt, zal ik hem
waarschuwen, als hij niet meer komt, is de nacht al voorbij.' Ik ging met
kloppend hart de kamer uit.
'Blijf je hier... ja?' vroeg de jonge vrouw die net voor de deur stond.
'Ja. Ik blijf hier.'
'Komt de baas niet terug? Nee?'
'Nee. Ik denk het niet.'
'Hoe lang wil je blijven?'
'Eén nacht.'
'Maar één nacht?' vroeg ze nadenkend.
Ik ging met haar mee naar de woonkamer. Er zaten mannen aan de ronde
tafeltjes te roken, te kaarten, te puzzelen en televisie te kijken.
'Een nieuwe', zei ze tegen de anderen.
De mannen keken naar mij. Ik zocht een plaats, maar er was geen stoel
vrij. 'Geeft niks. We gaan handen wassen, straks is het etenstijd.'
'Woon je al lang in Nederland?' vroeg ze terwijl we onze handen wasten.
'Nee, niet zo lang.'
'Ben je weggelopen? Heb je thuis ruzie gemaakt?' vroeg ze.
'Ja... Nee... Wat bedoel je?' Zij bleef denken en zei niks. Ik keek naar
haar lieve gezicht en dacht: Waarom vraagt ze zoveel?
'Ben je aan de drank?' vroeg ze weer.
'Nee. Hoezo?'
'Rook je veel?'
'Nee. Niet zoveel.'
'Waarom ben je dan hier?'

-------------------------------------------------------------

-------------------------------------------------------------

Schrijver: Kader Abdolah
Inzender: G.P., 9 juni 2002


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.8 met 31 stemmen 2.203



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)