Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Frustrerend

Mijn studentenleven op de hogeschool is inspirerend en leerzaam, maar soms even niet. Dan is het in één woord frustrerend.

Normaal worden opdrachten nagekeken. Niet met de rode pen. Dat is ouderwets. Gewoon met een potlood of desnoods een blauwe pen krijg ik tips die me verder helpen. De ene tip is beter dan de andere, toegegeven, maar beter één tip om mijn opdracht te verbeteren dan tien keer een hoog cijfer.
Des te frustrerender dat de docente Creatief Schrijven heeft bedacht dat ze onze teksten niet zal nakijken. Dat is namelijk niet de bedoeling van de les. Hè, dat is toch juist de bedoeling van élke les? Frustrerend.

Groepswerk maakt een groot deel uit van de opleiding. Werkt één van de leden niet mee, dan heeft dat effect op de anderen. Balen dus als zo iemand in je groep zit. Hoewel? Je kunt diegene er natuurlijk altijd uit gooien. Als je er maar een goede reden voor hebt. Een goede reden vind ik vier van de vijf keer niet op komen dagen. Dat vinden de meeste mensen, maar mijn gewaardeerde groepslid niet. Zij wil het al een paar weken nog even aanzien. En ik maar wachten op die gasten. Frustrerend.

Soms doe ik er zelf nog een schepje bovenop. Dan frustreer ik mezelf met deze frustraties. Vind ik dat ik er iets aan moet doen. Actie moet voeren of wat dan ook. En dat doe ik dan niet.
Frustrerend.

Schrijver: suzanna koster, 10 december 2002


Geplaatst in de categorie: school

1.0 met 10 stemmen 1.835



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)